เบื่อกระทู้ผีดร้าม่า คนเขียนก็เขียนไม่จบ คนอ่านก็หาว่าคนเขียนโกหก เลยตั้งกระทู้เองซะเลย อารมณ์ค้าง!!!!

กระทู้สนทนา
สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ ที่ออกมาตั้งกระทู้ เพราะเซ็งค่ะ เซ็งกระทู้ผีเรื่องนึง ที่คนเขียนๆไม่จบสักที เพราะมีคนหาว่าเค้าโกหก เค้าเลยไม่เขียนต่อ เราเลยเอาเรื่องของเรา มาเล่าต่อกันฟังซะเลย เอ้า!!! เข้าเรื่องเลยนะ เรื่องมีอยู่ว่า.....

เมื่อเดือนเมษายน 2556 ตอนนั้นเรายังเรียนอยู่ที่มหาลัยในกทม. เป็นมหาลัยอาชีวะค่ะ เพื่อนส่วนใหญ่ก็จะเป็นผู้ชาย ช่วงนั้นเป็นช่วงซัมเมอร์ เราต้องทำ Project กันค่ะ กลุ่มเรามี 3คน ผู้ชาย 2คน สมมุติชื่อว่า ไก่ กับ ข้าว แล้วกันนะ พอดีช่วงต้นเดือนเมษาเพื่อนในห้องจะแต่งงานที่พะเยาค่ะ(สมมุติชื่อว่า เหนือ) เรา3คนก็ตกลงกันว่าจะไปงานแต่งเพื่อนที่พะเยา เราอ่ะเป็นคนที่กลัวผีมาก....ก็บอก ข้าวกับไก่ก่อนเลยว่า "กูไม่นอนบ้านเหนือนะ เรานอนโรงแรมเหอะ เพราะกุเคยไปเที่ยวบ้านญาติที่ภาคเหนือ บ้านเค้าเป็นบ้านไม้2ชั้น น่ากลัว" ข้าวกับไก่ก็โอเค ตามใจเรา 

ก่อนหน้าที่จะถึงวันแต่งงานของเหนือ เรา3คนก็ออกเดินทางไปจ.ชัยนาทบ้านไก่ก่อน เพื่อไปทำProject แล้วเราก็วางแผนก่อนออกเดินทางไปงานแต่งเพื่อน โดนเราไปถึง เราก็จะไปบ้านเพื่อนในห้องอีกคนนึงที่อยู่พะเยา(ห้องเรามีเด็กพะเยา2คน) + (สมมุติชื่อว่า เก่ง) แล้วจะให้เก่งเนี้ย พาเรา3คนไปหาโรงแรม จะได้นอนพักแล้วตอนเย็นก็ไปงานแต่งเหนือเลย พอเวลาประมาณ ตี2ตี3 เรา3คนก็ออกเดินทางไปพะเยา โดนไก่กับข้าวก็ผลัดกันขับรถ เช้าเราก็ถึงพะเยา เราไปบ้านเก่งเลย ถึงบ้านเก่งประมาณ 7โมงเช้า บ้านเก่งมี2หลังในรั้วเดียวกัน บ้านหลังแรกเป็นบ้านปูนทรงรวมสมัย 2ชั้น ส่วนบ้านอีกหลังก้เป็นบ้านปูน แต่เป็นชั้นเดียว และก็มีเป็นกระต๊อบอ่ะ เราไม่รู้ว่าคนเหนือเค้าเรียกว่าอะไรนะ เค้าเอาไว้เก็บหอมกระเทียม ข้าวสาร เราก็กินข้าวเสร็จ แล้วบอกเก่งว่า พาไปหาโรงแรมหน่อย เก่งก็บอกว่านอนที่นี้ก็ได้ บ้านอีกหลังไม่มีคนอยู่ ย่ากับแม่เก่งก้บอกว่า นอนที่นี้แหละ จะไปเช่าให้เสียเงินเสียทองทำไม เรา3คนก็โอเค ดีจะได้ประหยัด เราขอเรียกบ้าน2ชั้นเป็นบ้านหลังใหญ่ และบ้านชั้นเดี่ยวเป็นบ้านหลังเล็กนะ จากนั้นก็ขนกระเป๋าเสื้อผ้าไปบ้านหลังเล็ก 

บ้านหลังเล็กเป็นทรงยาว สี่เหลี่ยมผืนผ้า มี2ประตู หัวและท้าย ประตูที่เราเข้า เปิดประตูไปก็เจอห้องน้ำ เลี้ยวซ้ายเปิดประตูแล้ว ขึ้นบันได1ขั้น เป็นห้องโถงยาว แล้วก็เจอประตูอีกฝั่งของบ้าน ข้างซ้ายเป็นตู้เย็น ด้านขวาเป็นห้องมีกุญแจล็อกอยู่ พอเราขนของสักพัก ย่าของเก่งก็ตระโกนมาว่า "เก่ง...อย่าให้เบิ้ลนอนบนเตียงเค้าเนอ....เค้าหวง" เรา3คนก็ไม่สนอะไร เพราะเพลียกันมาก ไก่กับข้าว ขับรถกันมาทั้งคืน ก็ขอตัวนอนก่อน โดนถอนเสื้อ ถอดสายพาดบ่าที่มีตะกรุด แขวนไว้ตรงหิ้งพระ ข้าวนอนบนแคร่ไม้ไผ่ ส่วนไก่นอนบนเก้าอี้ไม้ตัวยาว โดน2คนหันหัวชนกัน (หันหลังไปทางหิ้งพระ) เก่งก็อาสาไปเอาผ้าห่ม หมอน มาให้ปูนอนคืนนี้ ทีนี้เหลือเราคนเดียว เราก็กวาดบ้าน เพราะว่ามีมดดำเดินเต็มบ้านเลย กวาดไปกวาดมา หน้าต่างก็ปิดปั้งๆๆ คือหน้าต่างรอบบ้านอ่ะ ถูกลมพัด ปิดปั้ง แล้วก็กระเด็ดออก เดี๋ยวก็โดนลมพัดก็ปิดปั้งอีก (แอคชั่น เท่ากับ รีแอคชั่น) เราก็เดินไปปิดหน้าต่างมันซะเลย แต่เอะ หน้าต่างมันมีกันกลับ ต่อให้โดนลมแรงยังไงมันก็ไม่ปิดเองอ่ะ หรือกันกลับมันหวานวะ (คิดในใจ) เราก็กวาดต่อไป ทีนี้ประตูมุ้งลวดก็หล่นทับเรา เราก้ไม่รู้ว่ามันหลุดจากขอเกี่ยวได้ไง เราก็ยกมันไปพาดไว้กับกำแพง แล้วก็หันไปมองไก่กับข้าวที่หลับอยู่ ไก่เห็นเหต์การณ์ มันก็มองเราแล้วก็หลับต่อ เราก็กวาดมดออกไปอีกประตูนึง ที่เราไม่ได้เข้ามา (ไม่รู้ว่าประตูไหน เป็นประตูหน้าบ้านและหลังบ้าน) พอกวาดเสร็จ ก็หันกลับมา เจอรูปคนตาย เป็นผู้ชายอายุประมาณ 45-50ปี ใส่สูท หน้าดุอ่ะ เราก็งงนะ ว่าทำไมเอารูปคนตายมาไว้ตำแหน่งนี้ เพราะบ้านเรา เวลาเปิดประตูมา ต้องเจอพระก่อนเลย แต่บ้านนี้เปิดประตูมา เจอรูปคนตาย แล้วหิ้งพระหันหน้าเข้ากำแพง แต่ก็ไม่คิดอะไร ยกมือไหว้เค้าแล้วพูดว่า"พวกหนู3คน เป็นเพื่อนของเก่ง พวกหนูขอมาอาศัยสักคืนนะคะ ถ้าพวกหนูทำอะไรผิด ก็ขออภัยด้วยค่ะ" แล้วเราก็เดินไปอาบน้ำ 

(เวลาประมาณ 9 โมงเช้า)
พอเดินเข้าห้องน้ำไป(ห้องน้ำติดกับห้องนอน) ห้องน้ำมีช่องระบายอากาศนะ แต่ทำไมช่องระบายอากาศมันระบายจากห้องน้ำไปห้องนอน(ช่างที่ไหนยิ้มออกแบบวะ คิดในใจ) ก็อาบน้ำตามปกติ แต่ตาก็ชอบเหลือบไปมองไอ้ช่องระบายนั้นอ่ะ เพราะเห็นมีคนจ่องมองเราอยู่ มองที่ไรก็ขนลุกตลอด เลยรีบอาบน้ำเลยทีนี้ รีบสระผม เวลาสระผมอ่ะ ยิ่งรู้สึกเลย รู้สึกเหมือนไม่ได้อยู่คนเดียว รู้สึกเหมือนมีคนแยกอากาศเราหายใจ แล้วก็บวกกับอาการหลอนของช่องระบายอากาศนั้นด้วย เราก็เลยล้างหน้า ถูโฟมล้างหน้า โดนไม่หลับตานะ คือยอมแสบตาอ่ะ เพราะกลัวลืมตามาแล้วเจอคนจ้องหน้าเราอยู่(จินตนาการไปถึงหนังผี) อาบเสร็จ ก็รีบแต่งตัวเลย ออกมาจากห้องน้ำนี้โล่งอกเลยครับผม 

เราก็เดินไปนั่งที่ห้องโถงที่เพื่อนเรานอนอยู่ ก็เช็ดผม ทาครีม เล่นเฟสตามปกติ ก็มองไปที่ห้องนอนนั้น มองไปที่พื้น ตรงช่องระหว่างพื้นกับประตู ก็รู้ว่าในห้องมืดมาก แล้วพื้นห้องก็เป็นขั้นต่ำลงไปจากพื้นห้องโถน ประมาณ 2ซม. เราก็คิดเนอะว่า ไอ้ช่างนี้ยิ้มผิดตั้งแต่ก่ออิฐระบายอากาศ จากห้องนอนไปห้องน้ำ แล้วนี้ยังสร้างพื้นห้องนอนให้ต่ำกว่าพื้นบ้านอีกไงวะ (ถ้าพื้นห้องนอนต่ำกว่าพื้นบ้าน คนโบราณเค้าถือว่า เป็นการขุดหลุมฝั่งตัวเอง) ขณะที่คิดอยู่นั้น ก็มีเสียงดังปั้งอีก ที่ประตูตอนที่เราเข้าบ้านมาครั้งแรก เราก็ลุกไปเปิดประตู แล้วเอาเก้าอี้ตั้งกันประตูปิดอีกที แต่พอเดินกลับมา ยังไม่ทันได้นั่งเลย ประตูก็ปิดอีกแล้ว เป็นแบบนี้ประมาณ 3 - 4 รอบ เชื่อไหม เราเลยปิดประตูมันซะเลย ไหนๆก็อยากปิดอยู่แล้วนิ 

***** จะกลับมาเล่าต่อนะ ถ้าพิมพ์ก็ขอโทษด้วย ถ้าอ่านแล้วงง ก็งงต่อไป เพราะอธิบายไม่เก่งอ่ะ พยายามเต็มที่แล้ว ขอบคุณค่ะ******
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่