ผมตามหาผู้หญิงคนนึงที่มีชื่อว่า "แวน" ช่วยผมหน่อยนะคับทุกคนๆ

สวัสดีคับทุกคนๆ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเองคับ ต่อจากนี้ไปผมจะเล่าถึงเหตุการณ์ต่างๆที่ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนี้และเหตุผลที่ผมมาตามหานะคับ
ผมมีอายุ 23 ปี แต่เรื่องราวมันเกิดขึ้นตอนผมอายุ 14 ปีคับ !!

เรื่องก็มีอยู่ว่า....ผมได้คบกับผู้หญิงคนนึงเมื่อตอนเรียน ม. 2 โรงเรียนแห่งหนึ่งในตัวเมืองจังหวัดนครศรีธรรมราช ผู้หญิงที่ผมตามหาคนนั้นมีชื่อว่า "แวน"  เธอเรียนอยู่ม.1 ที่อ.ทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช.... แต่ปัจจุบันตอนนี้ผมเรียนอยู่ป.ตรี ปี4 แล้วคับ ซึ่งเรื่องนี้ได้ผ่านมาถึง "8 ปีมาแล้ว" อาจจะมีบางช่วงที่ผมจำไม่ค่อยจะได้ แต่ผมจะเล่าให้ละเอียดที่สุดคับว่าผมรู้จักผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไรมาฟังกันเลยคับ
.
.
.
ตอนม.2 เทอม 1 เป็นช่วงที่ผมบ้าการ์ตูนมาก พอเลิกเรียนแล้วผมจะกลับบ้านไปตั้งกระเป๋าแล้วรีบมาที่ร้านการ์ตูน ชุดนร.ก็ไม่เปลี่ยน รองเท้านร.ก็ไม่ถอด มาทั้งชุดนั้นเลยคับ วันไหนเลิกเร็วๆก็จะมุ่งตรงไปที่ร้านเลย..... ผมไปเฝ้าร้านการ์ตูนจนได้รู้จักกับพี่เจ้าของร้านและสนิทแบบพี่น้องเลยก็ว่าได้หล่ะคับ (ไปเฝ้าจนสามารถเปิดร้านการ์ตูนเป็นของตัวเองได้เลยหล่ะคับ ><" 555 ) พี่เขามีชื่อว่า "พี่รุ่ง" เป็นพี่ที่นิสัยดีมากคับ เหมือนพอพี่เขาไม่ว่างเขาก็จะขอช่วยให้ผมช่วยคุมร้านให้ เวลามีคนมาเช่าหนังสือก็ต้องเขียนชื่อหนังสือ เขียนชื่อผู้เช่า และเขียนราคาไว้ จากนั้นก็ใส่ถุงให้เขาไป ร้านก็เป็นร้านเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก แต่เป็นตึกแถว3 ชั้นและมีดาดฟ้า ข้างๆก็จะเป็นร้านขายข้าวหมกมีชื่อร้านว่า "ไทยโอชา" (อร่อยมากเลยคับผมกินประจำ ^^ ) แล้วก็ยังมีร้านสมุนไพรจีน และร้านที่เกี่ยวกับกับการถ่ายรูปสตูดิโออะไรแบบนี้แหละคับ
.
.
มาต่อกันนะคับตรงที่ว่า "เป็นตึกแถว 3 ชั้นและมีดาดฟ้า" ชั้นแรก...จะเปิดเป็นร้านเช่าการ์ตูน // ชั้นที่สอง...จะเป็นที่เก็บของ // ชั้นที่สาม...จะเป็นห้องกว้างๆ.....และชั้นที่สามนี่แหละคับ พี่รุ่งได้เปิดเป็นหอพัก
.
.
แล้วอยู่มาวันหนึ่งมีพี่คนนึงเขาชื่อว่า "พี่เบนซ์" เรียนม.5 โรงเรียนเดียวกับผมนี่แหละคับ พี่เขาเป็นเด็กต่างอ.เภอ ที่เข้ามาเรียนในตัวเมือง พี่เขาก็เป็นคนชอบอ่านการ์ตูนเหมือนกัน พี่เขาได้มาขอเช่าห้องพักและอยู่จนสนิทกันกับพี่รุ่งและผมจนทำให้ผมได้มีพี่ชายเพิ่มมาอีกหนึ่งคน พี่เบนซ์เป็นคนนิสัยดีมากคับ เป็นคนเงียบๆ ถ้าไม่สนิทกับใครก็จะไม่พูดกับคนนั้นแต่พี่เขาจะชอบเก็บตัว 555 ___ เอาหล่ะคับต่อไปนี้ก็จะเข้าเรื่องแบบจริงจังแล้วหล่ะคับ
.
.
และอยู่มาวันหนึ่ง.... พี่เบนซ์ได้ชวนผมไปเที่ยวที่บ้านที่อ.ทุ่งสง ผมก็ได้ตอบตกลงไป >>>และนี่แหละคับคือจุดเริ่มต้นของความรักครั้งแรกของผม<<< เราออกเดินทางกันไปในวันศุกร์โดยรถโดยสารประจำทาง (ผมจำไม่ได้ว่าเป็นรถเมล์หรือ รถตู้แล้ว ) ตอนประมาณบ่าย 2 โมงถ้าผมจำไม่ผิดอ่านะ 555 lol  ไปถึงที่บ้านพี่เขาก็บ่าย 3 กว่าๆ พอไปถึงพี่เบนซ์บอก "ตามมา เดี๋ยวไปยืนรอคนมารับ" ผมก็ไม่ได้ถามนะคับว่าใครจะมารับแล้วผมก็เดินตามพี่เขาไป เราทั้งคู่ได้ยืนรอกันที่หน้า 7-11
...........................................................
และแล้วก็ผ่านมาได้ประมาณ 10 นาทีจากนั้นก็มีคนขับรถเครื่อง (หรือรถจักรยานยนต์นั่นแหละคับ คนใต้จะเรียกว่ารถเครื่อง) มุ่งตรงมาจอดตรงหน้าผมเลยคับ....ผมกำลังมึนงงมากเลยคับคิดในใจว่า.... "นี่ผมรู้จักคุณด้วยหรอวะ ? อยู่ดีๆก็ขับรถมุ่งตรงมาหาเฉยเลย!!!) แต่แล้วผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักผมหรอกคับแต่เขารู้จักกับพี่เบนซ์ ซึ่งผู้หญิงคนนี้คือน้องสาวของพี่เบนซ์นั่นเอง ซึ่งพี่เบนซ์พูดกับผมว่า.... "น้องคนคือน้องสาวพี่เองชื่อว่า "แวน" ..... แวน เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ น่ารักๆ ใส่แว่นด้วย และเมื่อเขาจอดรถแล้วลงมาคุยใกล้ๆกับพี่ชายเขา ผมคุณเชื่อไหมหล่ะคับ!!!!! ผมรู้สึกผิดปกติไปมาก มือสั่น!! ใจเต้นรัวมาก!! ทำอะไรไม่ถูก เหงื่อออก หรือว่าอาการแบบนี้จะเป็นนนน.......
.
จะเป็นนนนนนนนน !!!!!  >>>>>>>>> " ก า ร ต ก ห ลุ ม รั ก ค รั้ ง แ ร ก " <<<<<<<<< ใช่แล้วหล่ะคับ ผมตกหลุมรักเธอเข้าแล้วววว >///< หลังจากที่พี่น้องเขาคุยกันเสร็จ พี่เบนซ์ก็ให้ผมเป็นคนขับ ส่วนน้องแวนก็นั่งตรงกลาง แล้วพี่เบนซ์ก็นั่งหลังสุด คุณเชื่อไหม?? ผมใจแผ่วมากเลยคับ คือแบบคุณลองนึกภาพดูนะคับ....เราตกหลุมรักเขาเข้าจังๆเลย และเขาก็มานั่งหลังเรา และเราก็ขับรถพาเขากลับบ้านโดยทางกลับบ้านส่วนใหญ่จะเป็นธรรมชาติ เป็นสวนยางพารา เป็นต้นไม้เล็กใหญ่ และตอนบ่าย 3 บ่าย 4 คุณคิดดูดิ...แสงอาทิตย์สาดส่องลงมาร้อนแบบเบา ๆ เหมือนกำลังรถไปเที่ยวนั่นเอง บรรยากาศสุดๆไปเลยคับ ((( ขณะที่ผมพิมพ์อยู่นี่ ผมยังอดยิ้มไม่ได้เลยคับ มันเป็นครั้งแรกที่ผมมีความรัก และได้ขับรถโดยมีคนที่ผมหลงรักอยู่ด้านหลัง 5555 >///< )))) ต่อนะคับ.... ทางเข้าบ้านพี่เขาเป็นสวนยางพารา ผมชอบธรรมชาติมากคับ และที่นี่อากาศดีมากๆเลยคับ เพราะส่วนใหญ่ผมอยู่แต่ในเมืองไม่ค่อยออกต่างจังหวัดหรือต่างอ.เภอเลย .....พอถึงบ้าน ผมก็ได้ยกมือไหว้ คุณพ่อ คุณแม่ ของพี่เบนซ์แล้วก็เอากระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องจากนั้นก็ล้างหน้าล้างตา นั่งพักแล้วคุณแม่พี่เบนซ์เดินมาถามผมว่า.... "เหนื่อยไหมลูก นั่งรถมาจากตัวเมืองเลย" แล้วผมก็ตอบกลับไปว่า.... "ไม่เหนื่อยเท่าไหร่คับ"  จากนั้นคุณแม่ก็พูดออกมาอีกว่า... "งั้นนั่งพักก่อนนะลูก เดี๋ยวแม่ทำกับข้าวให้กิน" ผมก็ได้ตอบกลับไปว่า.... "ได้คับ ขอบคุณคับแม่" .......... แล้วผมก็ได้ยินเสียงผู้หญิง2คนกำลังเล่นแบตมินตันอยู่หน้าบ้าน ผมเลยเดินมาดูและทันใดนั้นเอง ผมได้เห็นน้องแวนกำลังเล่นแบตฯอยู่คับ น้องเขาน่ารักมากๆ ผมก็เลยนั่งดูน้องเขาเล่นแบตฯกับเพื่อน ผมบอกเลยตอนนั้น ฟินมากเลยคับ 5555 ส่วนพี่เบนซ์ก็อยู่บนห้องคับและเมื่อกับข้าวเสร็จ คุณแม่ก็เรียกให้ไปกินข้าว ผมรู้สึกเกร็งๆ และ เกรงใจมากเลยคับแถมยังรู้สึกใจเต้นรัวๆเมื่อได้นั่งกินข้าวกับน้องแวน (เป็นเอามากเลยใช่ป่าวว - -" 555) จากนั้นก็มีการสนทนาบนโต๊ะ คุณแม่คุณพ่อ ก็ถามคับว่าบ้านผมอยู่ไหน,,เรียนอยู่ชั้นไหน,,ชื่ออะไร,,,แล้วบอกคนที่บ้านแล้วยังมาว่าที่เที่ยวบ้านพี่เบนซ์ ?? ผมก็ตอบไปหมดทุกคำถามคับ ตอบไปพราง ทานไปพราง เขินไปพราง !!! ฮ่าาาาา
.
.
และแล้วก็มืดค่ำคับ เวลาประมาณ 2 ทุ่มผมก็ได้อาบน้ำ แปรงฟันพอออกมาจากห้องน้ำเห็นพี่เบนซ์นั่งเล่นเกมส์ในคอม ผมก็ไปนั่งดู ผมจำได้ว่าเกมส์ที่พี่เบนซ์เล่นคือเกมส์ "need for speed underground 2" เป็นเกมส์แข่งรถ แต่งรถ ที่สนุกๆมาก ส่วนน้องแวนก็เดินออกมาจากห้องและก็มานั่งดูพี่ชายเล่นเกมส์เหมือนกัน..... >>>> ทันใดนั้นผมก็คิดในใจว่า..... " มึ_ ไม่คิดจะคุยกับน้องเขาบ้างหรอวะ อีก2วันมึ_ก็กลับแล้วนะเฟ้ย " แล้วผมก็รวบรวมความกล้าคุยกับน้องแวน แบบเขินๆอายๆ คุยไปพราง ก้มหน้าไปพราง (เขินหนักเลยคับ) พอผ่านมาได้สักครึ่งชั่วโมง และแล้วเราก็ได้อยู่กันแบบ2ต่อ2 พี่เบนซ์ก็ไปคุยโทรศัพท์กับเพื่อนแล้วพี่เบนซ์ก็ให้ผมเล่นต่อ ผมก็นั่งเล่นเกมส์ไปพรางคุยกับน้องแวนไปพราง มันเป็นอะไรที่จะอธิบายยากมากคับ เราได้อยู่ตามลำพังสองต่อสองได้คุยกัน แต่ก็ไม่มีอะไรเกินเลยคับ เพราะผมก็ไม่ใช่แฟนของน้องเขาจะไปทำอะไรที่ไม่ดีก็ไม่ได้คับ แต่ผมก็ได้สังเกตุว่า น้องแวนมองผมแปลกๆ ผิดจากตอนที่น้องเขามองผมครั้งแรกตอนไปรับผม มันรู้สึกเหมือนเขาจะบอกอะไรสักอย่าง แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก....จากนั้นคุยมาได้สักพักใหญ่ๆ น้องแวนก็ขอตัวไปนอน ผมก็ปิดคอมฯ ปิดไฟเข้านอนเหมือนกันคับ
.
.
.
วันต่อมา.............. คุณแม่ก็ได้ขึ้นมาปลุกพี่เบนซ์และผม ให้อาบน้ำและลงไปกินข้าวพร้อมกัน ส่วนน้องแวนก็ตื่นก่อนหน้าเราทั้งคู่และช่วยคุณแม่ทำกับข้าว พอล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ผมกับพี่เบนซ์ก็ลงมากินข้าวพร้อมกับคุณพ่อ คุณแม่ และน้องแวน....แล้วคุณแม่ได้พูดขึ้นมาว่า.... "ลูกเคยมาเที่ยวทุ่งสงแล้วบ้างยัง" ผมก็ตอบไปว่า.... "ยังไม่เคยมาเลยคับ" คุณแม่ก็บอกว่า... "งั้นเดี๋ยวให้น้องแวนกับพี่เบนซ์พาไปเที่ยวนะ" ผมก็ตอบไปว่า... "คับได้คับคุณแม่ ขอบคุณมากๆเลยคับ" (((คุณพ่อก็มีคุยกับผมบ้าง แต่คุณแม่จะพูดคุยกับผมมากกว่า คุณพ่อพี่เบนซ์จะเงียบๆ น่ากลัวมากเลยคับ 555 )))
.
.
หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็นั่งเล่น นั่งคุยกับพี่เบนซ์และน้องแวน พอเวลาประมาณ 11 โมงกว่าๆ น้องแวนก็ถามผมขึ้นมาว่า
น้องแวน : อยากจะไปไหนบ้างค้ะพี่ ??
ผม : ก็แล้วแต่น้องกับพี่เบนซ์จะพาไปคับ ที่ไหนก็ได้
น้องแวน : งั้นไปน้ำตกโยงไหมค้ะ ?
ผม : โอ้...น้ำตกโยง ดีมากเลย เพราะพี่ชอบธรรมชาติมาก จะได้ไปสูบอากาศที่บริสุทธิ์ด้วย >///<
น้องแวน : งั้นโอเคค่ะ ^^
แต่แล้ว....พี่เบนซ์ก็ได้พูดขึ้นมาว่า.... "น้องทั้งคู่ไปกัน2คนเลยนะ พี่ไม่ไป พี่อยากอยู่บ้าน เที่ยวเบื่อแล้วทุ่งสง"
ผมก็คิดในใจว่า... "อ้าวว !! แล้วพี่ไม่ไปแบบนี้จะให้ผมไปน้องสาวพี่หรอ มันจะดีหรอคับ ?".......... จากนั้นผมได้ถามพี่เบนซ์ว่า....
ผม : มันจะดีหรอคับพี่ แม่ไม่ว่าหรอคับถ้าพี่ไม่ไปด้วย??
พี่เบนซ์ : ไม่ว่าหรอก ไปเหอะ ไปกัน2คนนั่นแหละพี่ขี้เกียจ อยากอยู่บ้านมากกว่า
......ผมก็คิดในใจ... "โอ้วววว ได้ไปกับคนที่เราตกหลุมรัก สองต่อสอง อัยย๊ะ !! สุดยอดไปเลยย >///<"
.
.
หลังจากนั้น น้องแวนและผมก็ได้ขับรถไปยังน้ำตกโยง.... และพอไปถึงน้ำตก เราก็จอดรถแล้วลงเดินเท้าเข้าไปข้างในน้ำตก...... คุณเชื่อไหมหล่ะคับ !!! น้ำตกที่นี่สวยมาก,,,อากาศดีสุดๆ ออกซิเจนมากมายจนทำให้ผมรู้สึกว่าเย็นมากๆเลยคับ,,,ปลาตัวใหญ่มากๆ แถมน้ำตกที่นี่น้ำยังเย็นสุดๆไปเลย.... บรรยากาศสุดจะบรรยายเลยคับทุกคน จากนั้นเราก็ไปนั่งกันที่โขดหิน และพูดคุยกัน....อยู่มาพักนึง ผมได้พูดขึ้นมาว่า....
ผม : น้องแวน พี่ขอถามอะไรหน่อยดิ ?
น้องแวน : ได้ค่ะ จะถามอะไรค้ะ ?
ผม : เมื่อคืนตอนที่เรานั่งคุยกันหน้าคอมฯ น้องมองพี่แปลกๆ มีอะไรหรือป่าว ???
น้องแวน : ไม่มีอะไรค่ะ ((( แล้วจู่ๆน้องแวนก็หน้าแดงขึ้นมา ผมเลยถามแบบตรงๆไปว่า))))
ผม : ชอบพี่หรอ ? ถึงได้มองพี่แบบนั้น...แล้วน้องแวนก็เงียบไปผมเลยพูดขึ้นมาอีกครั้งว่า....พี่ไม่รู้หรอกนะว่าน้องชอบพี่หรือป่าวแต่พี่ขอบอกกับน้องแวนว่าพี่ชอบน้องนะ ชอบตั้งแต่แรกเจอเลย ถ้าหากว่าน้องมีแฟนแล้วพี่ก็จะคุยกับน้องแบบพี่น้อง แต่ถ้าน้องยังไม่มีใคร น้องจะมาเป็นแฟนพี่ได้ไหม ? ......น้องแวนนิ่งเงียบไป และผมก็คิดว่า....น้องเขาคงไม่ชอบผมหรอก น้องเขาน่ารักขนาดนี้จะไม่มีแฟนได้ไงวะ...!!! แต่จู่ๆ น้องแวนก็พูดขึ้นมาว่า
น้องแวน : ได้ค่ะ น้องยังไม่มีแฟน และเรื่องเมื่อคืนที่น้องมองพี่เพราะน้องชอบพี่เหมือนกันค้ะ
ณ จุดๆนั้น ผมโครตจะมีความสุขมากๆเลยคับแบบว่า.... เยสเข้ๆๆๆ เราตกหลุมรักน้องเขา และ น้องเขาก็ชอบเราเหมือนกัน แถมรักครั้งนี้ก็คือรักครั้งแรก อัยย๊ะ!!!สุดยอดไปเลยยย หลังจากนั้นเราทั้งคู่ก็กลับบ้านไปทานข้าวเย็น ตอนนั่งโต๊ะทานข้าวผมรู้สึกเขินมากกว่าเก่าเลยคับ ผมกินไปพราง ก้มหน้าไปพรางไม่กล้ามองหน้าน้องแวน แต่อยู่ๆน้องแวนก็ตักกับข้าวมาใส่จานผม และบอกว่า.... "กินเยอะๆนะค้ะ" หลังจากกินข้าวเสร็จ เราก็ไปนั่งพูดคุยกันหน้าบ้าน และ เพื่อนน้องแวนก็มาที่บ้านแล้วเขาก็เล่นแบตฯกันตามเคย ผมนั่งมองหน้าน้องเขาในขณะที่เขาเล่นแบตฯอยู่ และบางทีน้องแวนก็หันมามองผมเช่นกัน..... มันเป็นรักแรกที่โครตจะมีความสุขเลยคับ ผมจึงได้รู้ว่า การตกหลุมรักครั้งแรกอาการเป็นแบบนี้หรอวะ โครตจะฟินเลยยย !!! (>//////<)

วันอาทิตย์.... ผมและพี่เบนซ์ก็ได้เดินทางกลับมายังบ้านของผม และ หอพักของพี่เบนซ์ ผมได้แลกเบอร์มือถือไว้ แต่ช่วงนั้นผมใช้เครือข่าย "orange" หรือ "True Move" และน้องแวนได้ใช้ 1 2 call หรือ AIS นั่นเอง เวลาติดต่อกันก็จะโทรหากันแต่นาทีมันแพงมากๆ เราเลยค่อยกันได้ไม่นาน แต่ก็คุยกันทุกวัน หลังจากนั้นประมาณ 2 เดือน ผมได้เข้าชมรมบาสเก็ตบอล ของโรงเรียน เมื่อเรียนเสร็จก็ต้องมาซ้อมที่โรงยิมจะเลิกซ้อมก็ตอนประมาณ 1 ทุ่มกว่าๆ บางวันเลิก 3-4 ทุ่ม พอกลับมาก็เพลียจนหลับ บางวันก็นอนทั้งๆที่ไม่ได้อาบน้ำเลย จนทำให้ผมไม่ค่อยได้คุยกับน้องแวนเลย ร้านการ์ตูนผมก็ไม่ค่อยได้ไป บางทีเลิกเรียนผมก็รีบวิ่งไปที่ร้านการ์ตูนเช่าการ์ตูนเสร็จ ผมก็ต้องวิ่งมาที่โรงยิมของรร. แล้วก็ซ้อมบาส มีอยู่ช่วงหนึ่งผมซ้อมบาสอย่างหนักเพื่อที่จะได้เป็นตัวจริงของที
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
มาต่อกันนะคับ.... ขออภัยด้วยคับจำนวนข้อความมันเต็ม 10000 หน่ะคับผมเลยต้องมาพิมพ์ใน ข้อความคิดเห็น..... ต่อเลยละกันนะคับ..... ช่วงนั้นโค๊ชบอกว่าหาทีมที่เป็นตัวจริงและตัวสำรอง ผมจึงฝึกซ้อมอย่างหนัก ตั้งใจซ้อมมาก ปกติก่อนจะเลิกซ้อมและปิดโรงยิมตอน 2 ทุ่ม อ.จะเรียกมานั่งประชุมกัน นั่งพูดคุยกันว่าวันนี้ใครเป็นยังไงบ้าง ต้องฝึกตรงไหนเป็นพิเศษ และ แยกตำแหน่ง ผมได้ตำแหน่งคือ shooting guard คือตำแหน่งที่ทำคะแนนด้วยการยิงจากระยะใกล้และไกล ทั้ง 2 แต้ม หรือ 3 แต้มนั่นเองจะทำการ จั๊มชู๊ต หรือ เลี้ยงลูกเข้าไปทำคะแนนคับ....มาเข้าเรื่องต่อนะคับ และเมื่อผมไม่ค่อยที่จะได้คุยกับน้องแวน ทำให้ผมกับน้องแวนห่างกันคับ ห่างกันจนไม่ติดต่อกันไม่คุยกันเลยหล่ะคับ.....
.
.
อยู่มาวันหนึ่งผมได้ซ้อมบาสเสร็จตกดึกแล้วคับ กลับถึงบ้านผมก็ได้โทรไปหาเธอ และทำให้ผมถึงกับอึ้งไปเลยคับ (O.o) เมื่อผมโทรไปแล้วมีข้อความอัตโนมัติตอบกลับมาว่า..... "ไม่มีเลขหมายที่ท่านเรียกค่ะ" ผมช็อคไปเลยคับผมคิดว่ามันคงเป็นที่สัญญาณละมั้ง ผมก็โทรซ้ำๆ ก็ได้ยินแบบเดิม จนในที่สุดคืนนั้นผมถอดใจและลงไปอาบน้ำกินข้าวนอนคับ..... ต่อมาอีก 1 สัปดาห์ผมกดโทรเธอตลอด พอผมว่างจากเรียนก็ผมโทรหา แต่ก็ยังได้ยินแบบเดิมคับ.... "ไม่มีเลขหมายที่ท่านเรียกค่ะ"......... ต่อมาอีก 1 สัปดาห์ผมทำโทรศัพท์มือถือหาย เบอร์ทุกเบอร์ที่ผมมีหายไปหมดเลยคับ ผมก็ได้ไปขอซิมใหม่แต่เป็นเบอร์เดิม ผมไม่มีเบอร์น้องแวน และจำเบอร์ของน้องไม่ได้ด้วยทำผมเครียดมาก ทั้งเหนื่อยจากซ้อมบาส ทั้งพยายามนึกเบอร์ของเธอให้ออก แต่ทำยังไงผมก็นึกไม่ออกเลย.....ทุกๆ วันผมรอให้น้องเขาโทรมา แต่รอยังไงน้องเขาก็ไม่โทรหาเลย ผมจึงถอดใจและคิดว่า....น้องเขาคงเลิกกับผมแล้วจริงๆ แต่ผมก็ไม่ได้โกรธเธอนะคับ เพราะผมรู้ดีว่าผมไม่มีเวลาว่างให้เธอเอง จนทำให้เธอผิดหวังและคงโกรธผมที่ไม่ยอมโทรหาเธอเลย (((หลายๆคนอาจจะคิดว่า แล้วทำไมคุณไม่ไปขอเบอร์น้องสาวจากพี่ชายเขาหล่ะคับ ผมขอบอกไว้ก่อนว่า.... ที่ผมคบกับน้องเขา ผมและน้องแวนไม่เคยบอกกับพี่เบนซ์เลยว่าเราคบกัน ก็แบบว่าเด็กๆอ่านะกลัวว่า คุณพ่อคุณแม่ของเขาจะโกรธ
.
.
ในที่สุดแล้ว...ผมก็เลิกกับน้องแวน... >>> ผมจึงอยากพบเธออีกสักครั้งถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากพบผม ไม่อยากคุยกับผมอีกแล้วก็ตาม ผมอยากขอโทษเธอ อยากทำดีกับเธออีกสักครั้ง ขอแค่ได้พูดได้คุยกันเหมือนเดิม เหมือนตอนที่เราไปเที่ยว ตอนที่เจอกันครั้งแรก ตอนที่คุยกันวันแรก.... เวลาที่ผมได้ไปเที่ยวน้ำตกได้อยู่กับธรรมชาติบางครั้งมันทำให้นึกถึงเธอขึ้นมาถึงแม้ว่าผมจะมีแฟนอยู่แล้วก็ตาม....

หลายๆคนอาจจะพูดว่าคุณมีแฟนอยู่แล้วแล้วคุณจะคิดถึงน้องเขาอีกทำไม!!!....ผมมีคำพูดอยู่ประโยคหนึ่งซึ่งคำนั้นผมก็พูดกับแฟนใหม่ของผมทุกๆคนที่ผมได้คบหาผมก็พูดกับแฟนใหม่เสมอว่า.... "แฟนใหม่...มีไว้รัก แฟนเก่า...มีไว้คิดถึง" เพราะ "ความคิดถึง" เราสามารถให้กับทุกคนๆได้ ไม่ว่าจะพ่อ,,แม่,,พี่สาว,,พี่ชาย,,น้องชาย,,เพื่อน,,,แฟนใหม่ หรือ แฟนเก่า... แต่ความรักหรือชีวิตคู่เราสามารถมีให้กับคนๆเดียวเท่านั้น >>>>###ผมเชื่อว่าหลายๆคนยังคงไม่ลืมแฟนคนแรกหรอกคับ ยังคงคิดถึงเขาในบางครั้งบางคราว ยังจำเรื่องราวดีๆไว้เสมอ ผมก็เช่นกันคับ <<<<<
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่