สวัสดีค่ะทุกคน ช่วงนี้เห็นกระทู้ผีหรือเรื่องลึกลับเยอะมากๆ และจขกท.ชอบอ่านเรื่องแนวนี้ด้วย พอเจอหลายๆกระทู้ อ่านๆไปชักจะอิน ทุกคนเขียนถ่ายทอดได้ดีน่าติดตาม เลยคิดว่าอยากเอาเรื่องของตัวเองมาแชร์บ้างดีกว่า เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวจขกท.เองนะคะ
เชื่อว่าคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้คงชอบอ่านเรื่องแนวนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่าค่ะ...
ปล.โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ถ้าจะดราม่าว่าแต่งเรื่องก็ตามใจนะคะ เอาที่สบายใจเลยค่ะ จขกท.จะไม่สนใจค่าา เพราะแค่อยากมาแชร์เฉยๆ ไม่มีเจตนาแต่งเรื่องหลอกลวงแต่อย่างใดค่ะ
)
........
........
เริ่มนะคะ..เฮ้
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อ3ปีที่แล้ว ช่วง มี.ค. 2012 ช่วงนั้นจขกท.อายุ 22 ย่าง 23 ปี (กำลังจะเรียนจบเทอมสองปีสุดท้าย) เริ่มจากช่วงนั้นจขกท.เริ่มมีอาการแปลกๆ มันไม่สดใส ไม่ค่อยอยากพบเจอใคร อยากอยู่คนเดียว ตอนนอนก็นอนแบบเหมือนไม่เต็มอิ่ม มันอึดอัดไปหมด หายใจไม่ค่อยออก ชอบฝันถึงแม่และคุณยาย ร้องไห้ง่าย หดหู่ง่ายมาก ตอนอยู่ห้องที่หอจะรู้สึกอึดอัด (จขกท.อยู่หอคนเดียวนะคะ) แต่จขกท.ก็คิดแค่ว่าคงเป็นเพราะเครียดกับการทำโปรเจคจบมาก จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ ต้องบอกก่อนว่าช่วงทำเล่มโปรเจค จขกท. เครียดมากจริงๆ มันท้อไปหมด จนเวลาผ่านไป วันที่ 23/3/2012 เรียนตัวสุดท้ายเสร็จ (เหลือสอบ final กับพรีเซ็นต์โปรเจคจบ) จขกท.กะจะกลับบ้านอยู่จังหวัดหนึ่งที่ภาคอีสาน พอดีว่า จขกท. จากบ้านมาเรียนมหาลัย/สถาบันแห่งหนึ่งในกทม.นะคะ ก็กะจะกลับไปเซอร์ไพรส์แม่ว่า หนูเรียนจบแล้วน้าาา ...
คือจขกท.ขับรถกลับบ้านเองคนเดียวค่ะ แต่ แต่ แต่ รถคว่ำ ค่ะ .. ใช่ค่ะ ระหว่างการเดินทางนั้น จขกท.เกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ 3 ตลบ ไม่มีคู่กรณี ลำดับเหตุการณ์คือ จขกท.ขับรถเร็วมากและระหว่างทางก็มีรถคันหน้าวิ่งช้ากว่าจขกท.แต่เค้าวิ่งเลนขวา ตอนแรกรถเค้าก็เหมือนจะลงซ้ายให้ จขกท.เลยเหยียบคันเร่ง แต่รถคันนั้นกลับเข้าเลนขวาตามเดิม และเนื่องจากจขกท.ได้เหยียบคันเร่งแล้ว ตอนนั้นประมาณ 140-150 km/h ไม่อยากเบรคกะทันหัน เลยจะแซงซ้าย แต่ปรากฏว่า มีท่อนไม้หล่นอยู่ จขกท.เห็นตอนรถออกซ้ายไปเลยท้ายรถคันหน้าแล้ว หลบเข้าขวาไม่ทันแล้วค่ะ ล้อหลังด้านซ้ายเลยเหยียบเข้าเต็มๆ ตอนนั้นรถส่ายมาก และจขกท.ตกใจมาก แต่ยังมีสติขับต่อได้ เลยขับต่อแวะเข้าปั๊มน้ำมันดูภายนอกปกติดี คือดูไม่ค่อยเป็นอะนะคะ ก็เลยคิดว่ามันปกติ บวกกับตอนนั้นประมาณหกโมงเย็นละ กว่าจะถึงบ้านจขกท.ก็อีกประมาณ 300 km และแถวนั้นไม่มีญาติหรือเพื่อนๆอยู่เลย ก็เลยกะว่าขับไปให้ถึงบ้านก่อน พรุ่งนี้ค่อยให้แม่พาไปเชคละกัน...
แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอด จขกท.ขับต่อไปอีกสัก 120 km (กะตัวเลขเอาคร่าวๆจากความเร็วที่ขับนะคะ) แล้วอยู่ดีๆรถก็ส่ายมาก จขกท.ตกใจเลยเหยียบเบรคสุด แล้วตอนนั้นทางลาดลงเล็กน้อย รถก็เลยไม่ช้าลงเท่าไหร่ จขกท.ขับเร็วและอยู่เลนขวา รถส่ายจะไปชนต้นไม้ที่เกาะกลางถนน จขกท.ยังพอมีสติ เลยบังคับพวงมาลัยเข้าเลน ตอนนั้นไม่เหยียบเบรคแล้วเพราะกลัวรถยิ่งส่าย กะว่าปล่อยเท้าจากคันเร่ง มันคงค่อยๆช้าลง พอรถหยุดค่อยลงไปเชคว่าเป็นอะไร
แต่ทันใดนั้น..รถก็เริ่มพลิกลงฝั่งคนขับ จขกท.ตกใจสุดชีวิต ตอนนั้นไม่สนใจอะไรแล้ว พวงมาลัยบังคับไม่ได้แล้ว จขกท.เลยปล่อยมือจากพวงมาลัยแล้วพนมมือหลับตา คือบอกกับตัวเองว่า ถ้าจะเป็นอะไรหนูรักแม่นะ หนูเรียนจบแล้วนะแม่นะ.. เชื่อมั๊ยคะว่าสิ่งที่จขกท.เห็นในตอนหลับตาคือ เห็นตัวเองยืนอยู่หน้าประตูบ้าน เหมือนเพิ่งกลับไปถึงบ้าน และแม่ของจขกท.ยืนรอหน้าประตูพร้อมอ้าแขนจะกอดจขกท.ที่กำลังจะวิ่งไปหาแม่ ในภาพที่เห็นคือกอดแม่แน่นเลย... มันคล้ายกับตอนที่จขกท.เกือบตายตอนม.2 ตอนนั้นไปเล่นน้ำตก พลัดตกลงไปในเขตน้ำลึก ที่น้ำมันไหลมารวมวนๆกัน ตอนนั้นเห็นเป็นภาพที่คุณยายเลี้ยงมาตอนเด็กๆ กำลังป้อนข้าว และแม่ก็เข้ามากอด
เคยมีเพื่อนบอกจขกท.ว่า ถ้าช่วงเวลาที่เรากำลังจะตาย แล้วเห็นว่าตัวเองกำลังลาจากคนที่รัก แปลว่าเราจะไม่รอด แต่ถ้าเราได้กอด ได้อยู่กับคนที่รักต่อ ก็จะรอดมาได้.. จขกท.ก็เริ่มจะเชื่อ เพราะเจอกับตัวเองถึงสองครั้ง
ต่อนะคะ..
พอรถหยุด จขกท.ก็ไม่รู้ต้ว คือนึกว่าตัวเองตายไปแล้ว สภาพรถคือฝั่งคนนั่งข้างซ้ายยับ กระจกแตกหมด รถอยู่แบบตั้งคาอยู่เลนขวา คือไม่ได้หงายท้องอ่าค่ะ ข้าวของในรถกระจัดกระจาย หล่นออกนอกรถบ้าง จขกท.ยังนั่งอยู่ตรงคนขับ เข็มขัดนิรภัยรัดตัวแน่น ไม่มีแผลแม้แต่น้อย แต่ยังมึนๆ ไม่รู้ว่ารถมันพลิกนานแค่ไหน แต่เห็นเป็นรอยล้อดำๆยาวมาตามถนน คือคิดเองว่าน่าจะพลิกประมาณสามครั้ง เพราะรถกลับมาตั้งคืน แต่พอลืมตาขึ้นมามีคนมามุงจะช่วยจขกท.เต็มไปหมด ถามว่าเป็นอะไรมั้ย มีรถลากของอู่แถวนั้นมาด้วย เลยคิดในใจว่า เค้ารู้เร็วขนาดนี้ได้ไง หรือเราจะหมุนอยู่ในรถนานมากเลยใช่มั้ย ทำไมคนยืนดูเราเยอะขนาดนี้ ตอนนั้นสั่นไปหมด งง ตกใจ ลองจับหน้า แขนตัวเองก็เลยรู้ว่ายังไม่ตาย พอตั้งสติได้ก็ลงจากรถ บอกชาวบ้านแถวนั้นว่าไม่เป็นอะไรค่ะ เจ้าของอู่ก็ดูรถคร่าวๆบอกว่าล้อหลังซ้ายรั่ว (คือล้อที่เหยียบท่อนไม้ตั้งแต่แรกอะค่ะ) รถเลยส่าย แต่ขับเร็วด้วยรถเลยพลิกคว่ำ
แล้วจขกท.ก็โทรหาแม่ ไม่รู้จะเริ่มบอกแม่ยังไงดีคือปกติทุกครั้งถ้าจะกลับบ้านก็จะบอกแม่ไว้ แต่รอบนี้ไม่ได้บอกเพราะกะจะเซอร์ไพรส์ เลยค่อยๆบอกว่า แม่..หนูรถคว่ำนะ กำลังจะกลับบ้าน แต่รถคว่ำก่อน แม่ก็ตกใจมาก แต่แม่มีสติ ก็ปลอบๆจขกท. ตอนนั้นได้ยินเสียงแม่เริ่มน้ำตาคลอ ถามแม่ว่า หนูทำอะไรผิด ทำไมหนูต้องเจอเรื่องแบบนี้ (คือช่วงทำโปรเจคจบจขกท.เครียดกับชีวิตมากจริงๆ บ่นและร้องไห้กับแม่บ่อยๆ พอมาเจอแบบนี้เลยพาลชีวิตตัวเอง) แม่ก็ปลอบบอกไม่เป็นไร เดี๋ยวมาคุยกันที่บ้าน แล้วก็จัดการโทรบอกพี่สาวที่ทำงานที่จังหวัดหนึ่งให้ขับรถมารับจขกท.ที่อู่แล้วกลับบ้านพร้อมกัน
เล่าอีกนิด..โชคดีที่เราเจอคนดี เจ้าของอู่ที่มาลากรถให้ เค้าให้ไปรอที่อู่ของเค้าได้ เพราะกว่าพี่จะมาถึงก็คงเกือบสี่ทุ่ม ตอนนั้นจขกท.ก็กลัวนะ เป็นผู้หญิงคนเดียว ตอนแรกขอให้ไปส่งไว้ที่สถานีตำรวจทางหลวงแถวนั้น แต่เจ้าของอู่ก็บอกว่าไปพักที่บ้าน/อู่เค้าก็ได้ ไม่ไกลมาก จขกท.เห็นว่ามีผู้หญิงมากับเค้าด้วย ก็เลยตัดสินใจไป แต่พอไปถึงบ้านเจ้าของอู่ แม่กับน้องสาวของเจ้าของอู่เค้าก็มาถามๆ เอาน้ำมาให้ คือขอบคุณมากๆค่าา... เอาเป็นว่า รถของจขกท.ก็จอดแน่นิ่งที่อู่นั้นนานพอสมควร..
พอกลับถึงบ้าน ตอนเช้าแม่ก็พาไปตรวจร่างกาย เพราะไม่มีแผลเลือดออกเลย ก็กลัวว่าจะมีเลือดคั่งในสมองรึป่าว ผลตรวจก็ปกติทุกอย่างค่ะ...
ต่อไปจะเริ่มเป็นเรื่องที่ต้องใช้วิจารณญาณนะคะ...
เริ่มจากแม่ของจขกท.ก็บอกว่าแม่แปลกใจตั้งแต่เช้าตุ๊กแกร้องทักครบครั้งไม่ดีเลย แต่ก็ไม่คิดว่าจะเกิดอะไรกับลูกแบบนี้ เพราะไม่รู้ว่าลูกจะกลับบ้าน คือจขกท.ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้อะนะ ก็ฟังๆแม่ไป ที่บ้านจขกท.จะเชื่อเรื่องแบบลึกลับบ้าง แต่ไม่งมงายนะคะ เหมือนกับเชื่อที่คนโบราณบอกไว้ทำนองนั้น ที่บ้านก็ไปดูดวงกับร่างทรงบ้างอะไรบ้าง...ส่วนจขกท.ก็ชอบดูดวงนะ ชอบรอดูว่าเค้าจะทักตรงป่าวน้าา..
แล้วพอจขกท.ไปหาคุณยาย คุณยายก็ถามก่อนเลยว่าป่วยรึป่าวลูก ช่วงอาทิตย์ก่อนยายฝันเห็นหนูอ้วนสมบูรณ์มากๆ (คุณยายบอกว่าถ้าฝันเห็นใครอิ่มเอิบ อ้วนจากปกติชีวิตจริง แปลว่าคนนั้นกำลังป่วย อันนี้จขกท.ไม่รู้ว่าจริงรึป่าวนะคะ แค่ฟังคุณยายมา) แต่จขกท.ก็ไม่ได้เล่าอะไรให้คุณยายฟัง เพราะกลัวคุณยายกังวล จนทุกวันนี้คุณยายไปสบายแล้วก็ยังไม่รู้เรื่องนี้ค่ะ...
วันนั้นแม่ก็เลยบอกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะพาไปทำบุญ กะจะพาไปหาพระท่านหนึ่ง แล้วก็ไปหาร่างทรงที่แม่เคยไป จขกท.เคยไปดูดวงตั้งแต่สมัยสอบแอดมิดชั่น ท่านก็ทักชีวิตจขกท.ค่อนข้างตรง ก็เลยตกลงจะไปกับแม่....
วันรุ่งขึ้น..
พอไปถึงที่บ้านร่างทรง ก็เตรียมขันธ์ (คือเหมือนเป็นขันธ์5 ยกให้ร่างทรงเหมือนกับเคารพท่านก่อนมั้งคะ) แล้วแม่ก็ถามให้ว่าเกิดอะไรกับจขกท. ก็ยังไม่ได้เล่าว่าเจออะไรมา ร่างทรงก็บอกว่าท่านเห็นแล้ว เป็นเจ้ากรรมนายเวรของจขกท. ท่านบอกว่ามีวิญญาณตามจขกท.2ตน ผู้หญิงกับผู้ชายเป็นผีตายโหง เค้าตามมากับรถตอนที่จขกท.ไปธุระที่ไหนสักที่อะค่ะ (แต่อันนี้ไม่รู้ว่าขึ้นมากับรถได้ไงนะคะ จขกท.ก็ฟังไปอ่าค่ะ) คือตอนนั้นก็นึกไม่ออกว่าไปที่ไหน ท่านบอกว่าเค้าเห็นจขกท.แล้วชอบ เพราะจขกท.ทำบุญบ่อย จะมาเอาไปอยู่ด้วย คือฟังแล้วก็ขนลุกอะค่ะ เหมือนมาขอกินบุญ แล้วก็จะเอาไปเป็นตัวตายตัวแทน เค้าถึงจะได้ไปเกิดอะค่ะ
ท่านบอกอีกว่าเค้าตามมานานแล้วเกือบ6เดือน (ตั้งแต่ช่วงก่อนเริ่มเรียนเทอมสองปีสุดท้าย) เค้าติดมากับรถแล้วก็มาอยู่ที่ห้องหอที่จขกท.อยู่ คือที่หอไม่มีศาลเจ้าที่อะค่ะ แล้วก็บอกว่าจขกท.ก็มีความรู้สึกนะ แต่อาจจะคิดไม่ถึง คือท่านก็บอกว่าจขกท.จะรู้สึกอยู่ห้องแล้วหดหู่ เหมือนมีคนมองตลอดเวลาทั้งที่อยู่คนเดียว แต่ตอนไปเรียนเค้าตามเข้าไปไม่ได้ เพราะในที่เรียนมีเจ้าที่อยู่ จขกท.ก็จะรู้สึกปกติ ซึ่งจขกท.ก็เป็นตามนั้นจริงๆ ยิ่งเวลาอ่านหนังสือดึกๆที่ห้อง จะยิ่งรู้สึกชัด ท่านบอกอีกว่าตอนนอนเค้าก็พยายามจะให้หายใจไม่ออก จะให้หลับไหลไป แต่ตอนนั้นจขกท.ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงเป็นเพราะตัวเองเครียด เหนื่อยเฉยๆ
แล้วท่านก็บอกว่าแต่เค้ายังทำอะไรจขกท.ไม่ได้ เพราะมีบุญแม่หนุนอยู่ ตอนนี้เค้าก็ตามมารออยู่หน้าบ้านจขกท. เพราะเข้าบ้านไม่ได้ ที่บ้านจขกท.มีศาลพระภูมิอะค่ะ ท่านก็บอกลักษณะว่าผู้ชายใส่เสื้อลายสก๊อต ส่วนผู้หญิงเสื้อสีพื้น ตอนขับรถก็พยายามมาบังคับพวงมาลัย กะจะให้เกิดอุบัติเหตุ แต่ท่านก็บอกว่ารอดมาได้เพราะมีพระแล้วก็บุญของแม่คุ้มครองอยู่ คือแม่ของจขกท.แอบเอาพระใส่รถไว้ให้ตอนไหนก็ไม่รู้อะค่ะ แม่บอกว่าเป็นพญาจั๊กจั่น คืออันนี้จขกท.ไม่รู้ละเอียดนะคะ แม่บอกแค่ว่าได้มาจากพระท่านหนึ่ง (ฟังแล้วเหมือนละครหรือหนังผีเลยค่ะ แต่จขกท.ก็ฟัง เพราะตอนนั้นไม่รู้แหละ ใครให้ทำอะไรที่จะให้ตัวเองหลุดพ้น ก็จะทำ จขกท.กลัวตาย เพิ่งจะเรียนจบเอง)
แม่ของจขกท.ก็ถามว่าจะแก้ได้ยังไง คำตอบคือต้องทำบังสุกุลตาย-บังสุกุลเป็น คือเหมือนหลอกเค้าว่าเราตายแล้ว เพื่อที่เค้าจะไม่มายุ่งอีก แล้วก็ทำให้เหมือนตัวเองเกิดใหม่อะค่ะ ท่านก็บอกต้องเตรียมของอะไรบ้าง (จขกท.จำไม่ได้ว่ามีอะไรบ้าง) แล้วก็ให้มาหาท่านพรุ่งนี้...
........................................................
เล่ามาตั้งนาน เพิ่งเข้าเรื่องไปนิดเดียว โทษทีนะค้าา ไม่รู้จะมีคนอ่านรึป่าว เดี๋ยวมาต่อนะคะ
เรื่องเล่าสยองขวัญ เรื่องจริงแน่นอนค่ะ.. ประสบการณ์เฉียดตาย เมื่อชะตาตกคนคอขาด!!!! "โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน"
เชื่อว่าคนที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้คงชอบอ่านเรื่องแนวนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว งั้นมาเริ่มกันเลยดีกว่าค่ะ...
ปล.โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ถ้าจะดราม่าว่าแต่งเรื่องก็ตามใจนะคะ เอาที่สบายใจเลยค่ะ จขกท.จะไม่สนใจค่าา เพราะแค่อยากมาแชร์เฉยๆ ไม่มีเจตนาแต่งเรื่องหลอกลวงแต่อย่างใดค่ะ
........
........
เริ่มนะคะ..เฮ้
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อ3ปีที่แล้ว ช่วง มี.ค. 2012 ช่วงนั้นจขกท.อายุ 22 ย่าง 23 ปี (กำลังจะเรียนจบเทอมสองปีสุดท้าย) เริ่มจากช่วงนั้นจขกท.เริ่มมีอาการแปลกๆ มันไม่สดใส ไม่ค่อยอยากพบเจอใคร อยากอยู่คนเดียว ตอนนอนก็นอนแบบเหมือนไม่เต็มอิ่ม มันอึดอัดไปหมด หายใจไม่ค่อยออก ชอบฝันถึงแม่และคุณยาย ร้องไห้ง่าย หดหู่ง่ายมาก ตอนอยู่ห้องที่หอจะรู้สึกอึดอัด (จขกท.อยู่หอคนเดียวนะคะ) แต่จขกท.ก็คิดแค่ว่าคงเป็นเพราะเครียดกับการทำโปรเจคจบมาก จนกินไม่ได้นอนไม่หลับ ต้องบอกก่อนว่าช่วงทำเล่มโปรเจค จขกท. เครียดมากจริงๆ มันท้อไปหมด จนเวลาผ่านไป วันที่ 23/3/2012 เรียนตัวสุดท้ายเสร็จ (เหลือสอบ final กับพรีเซ็นต์โปรเจคจบ) จขกท.กะจะกลับบ้านอยู่จังหวัดหนึ่งที่ภาคอีสาน พอดีว่า จขกท. จากบ้านมาเรียนมหาลัย/สถาบันแห่งหนึ่งในกทม.นะคะ ก็กะจะกลับไปเซอร์ไพรส์แม่ว่า หนูเรียนจบแล้วน้าาา ...
คือจขกท.ขับรถกลับบ้านเองคนเดียวค่ะ แต่ แต่ แต่ รถคว่ำ ค่ะ .. ใช่ค่ะ ระหว่างการเดินทางนั้น จขกท.เกิดอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ 3 ตลบ ไม่มีคู่กรณี ลำดับเหตุการณ์คือ จขกท.ขับรถเร็วมากและระหว่างทางก็มีรถคันหน้าวิ่งช้ากว่าจขกท.แต่เค้าวิ่งเลนขวา ตอนแรกรถเค้าก็เหมือนจะลงซ้ายให้ จขกท.เลยเหยียบคันเร่ง แต่รถคันนั้นกลับเข้าเลนขวาตามเดิม และเนื่องจากจขกท.ได้เหยียบคันเร่งแล้ว ตอนนั้นประมาณ 140-150 km/h ไม่อยากเบรคกะทันหัน เลยจะแซงซ้าย แต่ปรากฏว่า มีท่อนไม้หล่นอยู่ จขกท.เห็นตอนรถออกซ้ายไปเลยท้ายรถคันหน้าแล้ว หลบเข้าขวาไม่ทันแล้วค่ะ ล้อหลังด้านซ้ายเลยเหยียบเข้าเต็มๆ ตอนนั้นรถส่ายมาก และจขกท.ตกใจมาก แต่ยังมีสติขับต่อได้ เลยขับต่อแวะเข้าปั๊มน้ำมันดูภายนอกปกติดี คือดูไม่ค่อยเป็นอะนะคะ ก็เลยคิดว่ามันปกติ บวกกับตอนนั้นประมาณหกโมงเย็นละ กว่าจะถึงบ้านจขกท.ก็อีกประมาณ 300 km และแถวนั้นไม่มีญาติหรือเพื่อนๆอยู่เลย ก็เลยกะว่าขับไปให้ถึงบ้านก่อน พรุ่งนี้ค่อยให้แม่พาไปเชคละกัน...
แต่สุดท้ายก็ไปไม่รอด จขกท.ขับต่อไปอีกสัก 120 km (กะตัวเลขเอาคร่าวๆจากความเร็วที่ขับนะคะ) แล้วอยู่ดีๆรถก็ส่ายมาก จขกท.ตกใจเลยเหยียบเบรคสุด แล้วตอนนั้นทางลาดลงเล็กน้อย รถก็เลยไม่ช้าลงเท่าไหร่ จขกท.ขับเร็วและอยู่เลนขวา รถส่ายจะไปชนต้นไม้ที่เกาะกลางถนน จขกท.ยังพอมีสติ เลยบังคับพวงมาลัยเข้าเลน ตอนนั้นไม่เหยียบเบรคแล้วเพราะกลัวรถยิ่งส่าย กะว่าปล่อยเท้าจากคันเร่ง มันคงค่อยๆช้าลง พอรถหยุดค่อยลงไปเชคว่าเป็นอะไร
แต่ทันใดนั้น..รถก็เริ่มพลิกลงฝั่งคนขับ จขกท.ตกใจสุดชีวิต ตอนนั้นไม่สนใจอะไรแล้ว พวงมาลัยบังคับไม่ได้แล้ว จขกท.เลยปล่อยมือจากพวงมาลัยแล้วพนมมือหลับตา คือบอกกับตัวเองว่า ถ้าจะเป็นอะไรหนูรักแม่นะ หนูเรียนจบแล้วนะแม่นะ.. เชื่อมั๊ยคะว่าสิ่งที่จขกท.เห็นในตอนหลับตาคือ เห็นตัวเองยืนอยู่หน้าประตูบ้าน เหมือนเพิ่งกลับไปถึงบ้าน และแม่ของจขกท.ยืนรอหน้าประตูพร้อมอ้าแขนจะกอดจขกท.ที่กำลังจะวิ่งไปหาแม่ ในภาพที่เห็นคือกอดแม่แน่นเลย... มันคล้ายกับตอนที่จขกท.เกือบตายตอนม.2 ตอนนั้นไปเล่นน้ำตก พลัดตกลงไปในเขตน้ำลึก ที่น้ำมันไหลมารวมวนๆกัน ตอนนั้นเห็นเป็นภาพที่คุณยายเลี้ยงมาตอนเด็กๆ กำลังป้อนข้าว และแม่ก็เข้ามากอด
เคยมีเพื่อนบอกจขกท.ว่า ถ้าช่วงเวลาที่เรากำลังจะตาย แล้วเห็นว่าตัวเองกำลังลาจากคนที่รัก แปลว่าเราจะไม่รอด แต่ถ้าเราได้กอด ได้อยู่กับคนที่รักต่อ ก็จะรอดมาได้.. จขกท.ก็เริ่มจะเชื่อ เพราะเจอกับตัวเองถึงสองครั้ง
ต่อนะคะ..
พอรถหยุด จขกท.ก็ไม่รู้ต้ว คือนึกว่าตัวเองตายไปแล้ว สภาพรถคือฝั่งคนนั่งข้างซ้ายยับ กระจกแตกหมด รถอยู่แบบตั้งคาอยู่เลนขวา คือไม่ได้หงายท้องอ่าค่ะ ข้าวของในรถกระจัดกระจาย หล่นออกนอกรถบ้าง จขกท.ยังนั่งอยู่ตรงคนขับ เข็มขัดนิรภัยรัดตัวแน่น ไม่มีแผลแม้แต่น้อย แต่ยังมึนๆ ไม่รู้ว่ารถมันพลิกนานแค่ไหน แต่เห็นเป็นรอยล้อดำๆยาวมาตามถนน คือคิดเองว่าน่าจะพลิกประมาณสามครั้ง เพราะรถกลับมาตั้งคืน แต่พอลืมตาขึ้นมามีคนมามุงจะช่วยจขกท.เต็มไปหมด ถามว่าเป็นอะไรมั้ย มีรถลากของอู่แถวนั้นมาด้วย เลยคิดในใจว่า เค้ารู้เร็วขนาดนี้ได้ไง หรือเราจะหมุนอยู่ในรถนานมากเลยใช่มั้ย ทำไมคนยืนดูเราเยอะขนาดนี้ ตอนนั้นสั่นไปหมด งง ตกใจ ลองจับหน้า แขนตัวเองก็เลยรู้ว่ายังไม่ตาย พอตั้งสติได้ก็ลงจากรถ บอกชาวบ้านแถวนั้นว่าไม่เป็นอะไรค่ะ เจ้าของอู่ก็ดูรถคร่าวๆบอกว่าล้อหลังซ้ายรั่ว (คือล้อที่เหยียบท่อนไม้ตั้งแต่แรกอะค่ะ) รถเลยส่าย แต่ขับเร็วด้วยรถเลยพลิกคว่ำ
แล้วจขกท.ก็โทรหาแม่ ไม่รู้จะเริ่มบอกแม่ยังไงดีคือปกติทุกครั้งถ้าจะกลับบ้านก็จะบอกแม่ไว้ แต่รอบนี้ไม่ได้บอกเพราะกะจะเซอร์ไพรส์ เลยค่อยๆบอกว่า แม่..หนูรถคว่ำนะ กำลังจะกลับบ้าน แต่รถคว่ำก่อน แม่ก็ตกใจมาก แต่แม่มีสติ ก็ปลอบๆจขกท. ตอนนั้นได้ยินเสียงแม่เริ่มน้ำตาคลอ ถามแม่ว่า หนูทำอะไรผิด ทำไมหนูต้องเจอเรื่องแบบนี้ (คือช่วงทำโปรเจคจบจขกท.เครียดกับชีวิตมากจริงๆ บ่นและร้องไห้กับแม่บ่อยๆ พอมาเจอแบบนี้เลยพาลชีวิตตัวเอง) แม่ก็ปลอบบอกไม่เป็นไร เดี๋ยวมาคุยกันที่บ้าน แล้วก็จัดการโทรบอกพี่สาวที่ทำงานที่จังหวัดหนึ่งให้ขับรถมารับจขกท.ที่อู่แล้วกลับบ้านพร้อมกัน
เล่าอีกนิด..โชคดีที่เราเจอคนดี เจ้าของอู่ที่มาลากรถให้ เค้าให้ไปรอที่อู่ของเค้าได้ เพราะกว่าพี่จะมาถึงก็คงเกือบสี่ทุ่ม ตอนนั้นจขกท.ก็กลัวนะ เป็นผู้หญิงคนเดียว ตอนแรกขอให้ไปส่งไว้ที่สถานีตำรวจทางหลวงแถวนั้น แต่เจ้าของอู่ก็บอกว่าไปพักที่บ้าน/อู่เค้าก็ได้ ไม่ไกลมาก จขกท.เห็นว่ามีผู้หญิงมากับเค้าด้วย ก็เลยตัดสินใจไป แต่พอไปถึงบ้านเจ้าของอู่ แม่กับน้องสาวของเจ้าของอู่เค้าก็มาถามๆ เอาน้ำมาให้ คือขอบคุณมากๆค่าา... เอาเป็นว่า รถของจขกท.ก็จอดแน่นิ่งที่อู่นั้นนานพอสมควร..
พอกลับถึงบ้าน ตอนเช้าแม่ก็พาไปตรวจร่างกาย เพราะไม่มีแผลเลือดออกเลย ก็กลัวว่าจะมีเลือดคั่งในสมองรึป่าว ผลตรวจก็ปกติทุกอย่างค่ะ...
ต่อไปจะเริ่มเป็นเรื่องที่ต้องใช้วิจารณญาณนะคะ...
เริ่มจากแม่ของจขกท.ก็บอกว่าแม่แปลกใจตั้งแต่เช้าตุ๊กแกร้องทักครบครั้งไม่ดีเลย แต่ก็ไม่คิดว่าจะเกิดอะไรกับลูกแบบนี้ เพราะไม่รู้ว่าลูกจะกลับบ้าน คือจขกท.ก็ไม่ค่อยรู้เรื่องแบบนี้อะนะ ก็ฟังๆแม่ไป ที่บ้านจขกท.จะเชื่อเรื่องแบบลึกลับบ้าง แต่ไม่งมงายนะคะ เหมือนกับเชื่อที่คนโบราณบอกไว้ทำนองนั้น ที่บ้านก็ไปดูดวงกับร่างทรงบ้างอะไรบ้าง...ส่วนจขกท.ก็ชอบดูดวงนะ ชอบรอดูว่าเค้าจะทักตรงป่าวน้าา..
แล้วพอจขกท.ไปหาคุณยาย คุณยายก็ถามก่อนเลยว่าป่วยรึป่าวลูก ช่วงอาทิตย์ก่อนยายฝันเห็นหนูอ้วนสมบูรณ์มากๆ (คุณยายบอกว่าถ้าฝันเห็นใครอิ่มเอิบ อ้วนจากปกติชีวิตจริง แปลว่าคนนั้นกำลังป่วย อันนี้จขกท.ไม่รู้ว่าจริงรึป่าวนะคะ แค่ฟังคุณยายมา) แต่จขกท.ก็ไม่ได้เล่าอะไรให้คุณยายฟัง เพราะกลัวคุณยายกังวล จนทุกวันนี้คุณยายไปสบายแล้วก็ยังไม่รู้เรื่องนี้ค่ะ...
วันนั้นแม่ก็เลยบอกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะพาไปทำบุญ กะจะพาไปหาพระท่านหนึ่ง แล้วก็ไปหาร่างทรงที่แม่เคยไป จขกท.เคยไปดูดวงตั้งแต่สมัยสอบแอดมิดชั่น ท่านก็ทักชีวิตจขกท.ค่อนข้างตรง ก็เลยตกลงจะไปกับแม่....
วันรุ่งขึ้น..
พอไปถึงที่บ้านร่างทรง ก็เตรียมขันธ์ (คือเหมือนเป็นขันธ์5 ยกให้ร่างทรงเหมือนกับเคารพท่านก่อนมั้งคะ) แล้วแม่ก็ถามให้ว่าเกิดอะไรกับจขกท. ก็ยังไม่ได้เล่าว่าเจออะไรมา ร่างทรงก็บอกว่าท่านเห็นแล้ว เป็นเจ้ากรรมนายเวรของจขกท. ท่านบอกว่ามีวิญญาณตามจขกท.2ตน ผู้หญิงกับผู้ชายเป็นผีตายโหง เค้าตามมากับรถตอนที่จขกท.ไปธุระที่ไหนสักที่อะค่ะ (แต่อันนี้ไม่รู้ว่าขึ้นมากับรถได้ไงนะคะ จขกท.ก็ฟังไปอ่าค่ะ) คือตอนนั้นก็นึกไม่ออกว่าไปที่ไหน ท่านบอกว่าเค้าเห็นจขกท.แล้วชอบ เพราะจขกท.ทำบุญบ่อย จะมาเอาไปอยู่ด้วย คือฟังแล้วก็ขนลุกอะค่ะ เหมือนมาขอกินบุญ แล้วก็จะเอาไปเป็นตัวตายตัวแทน เค้าถึงจะได้ไปเกิดอะค่ะ
ท่านบอกอีกว่าเค้าตามมานานแล้วเกือบ6เดือน (ตั้งแต่ช่วงก่อนเริ่มเรียนเทอมสองปีสุดท้าย) เค้าติดมากับรถแล้วก็มาอยู่ที่ห้องหอที่จขกท.อยู่ คือที่หอไม่มีศาลเจ้าที่อะค่ะ แล้วก็บอกว่าจขกท.ก็มีความรู้สึกนะ แต่อาจจะคิดไม่ถึง คือท่านก็บอกว่าจขกท.จะรู้สึกอยู่ห้องแล้วหดหู่ เหมือนมีคนมองตลอดเวลาทั้งที่อยู่คนเดียว แต่ตอนไปเรียนเค้าตามเข้าไปไม่ได้ เพราะในที่เรียนมีเจ้าที่อยู่ จขกท.ก็จะรู้สึกปกติ ซึ่งจขกท.ก็เป็นตามนั้นจริงๆ ยิ่งเวลาอ่านหนังสือดึกๆที่ห้อง จะยิ่งรู้สึกชัด ท่านบอกอีกว่าตอนนอนเค้าก็พยายามจะให้หายใจไม่ออก จะให้หลับไหลไป แต่ตอนนั้นจขกท.ก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าคงเป็นเพราะตัวเองเครียด เหนื่อยเฉยๆ
แล้วท่านก็บอกว่าแต่เค้ายังทำอะไรจขกท.ไม่ได้ เพราะมีบุญแม่หนุนอยู่ ตอนนี้เค้าก็ตามมารออยู่หน้าบ้านจขกท. เพราะเข้าบ้านไม่ได้ ที่บ้านจขกท.มีศาลพระภูมิอะค่ะ ท่านก็บอกลักษณะว่าผู้ชายใส่เสื้อลายสก๊อต ส่วนผู้หญิงเสื้อสีพื้น ตอนขับรถก็พยายามมาบังคับพวงมาลัย กะจะให้เกิดอุบัติเหตุ แต่ท่านก็บอกว่ารอดมาได้เพราะมีพระแล้วก็บุญของแม่คุ้มครองอยู่ คือแม่ของจขกท.แอบเอาพระใส่รถไว้ให้ตอนไหนก็ไม่รู้อะค่ะ แม่บอกว่าเป็นพญาจั๊กจั่น คืออันนี้จขกท.ไม่รู้ละเอียดนะคะ แม่บอกแค่ว่าได้มาจากพระท่านหนึ่ง (ฟังแล้วเหมือนละครหรือหนังผีเลยค่ะ แต่จขกท.ก็ฟัง เพราะตอนนั้นไม่รู้แหละ ใครให้ทำอะไรที่จะให้ตัวเองหลุดพ้น ก็จะทำ จขกท.กลัวตาย เพิ่งจะเรียนจบเอง)
แม่ของจขกท.ก็ถามว่าจะแก้ได้ยังไง คำตอบคือต้องทำบังสุกุลตาย-บังสุกุลเป็น คือเหมือนหลอกเค้าว่าเราตายแล้ว เพื่อที่เค้าจะไม่มายุ่งอีก แล้วก็ทำให้เหมือนตัวเองเกิดใหม่อะค่ะ ท่านก็บอกต้องเตรียมของอะไรบ้าง (จขกท.จำไม่ได้ว่ามีอะไรบ้าง) แล้วก็ให้มาหาท่านพรุ่งนี้...
........................................................
เล่ามาตั้งนาน เพิ่งเข้าเรื่องไปนิดเดียว โทษทีนะค้าา ไม่รู้จะมีคนอ่านรึป่าว เดี๋ยวมาต่อนะคะ