เรื่องมีอยู่ว่า... คบกะแฟนมา 5 ปีแล้ว ผ่านเรื่องราวต่างๆมามากมาย  เราเป็นผู้หญิงสบายๆ โกรธง่ายหายไว และไม่เคยเรียกร้องใอะไรจากเค้าเลย แฟนเราก็เป็นคนดี แต่ไม่ค่อยกระตือรือร้นไม่ชอบพูด ไม่ชอบทะเลาะ พอมีปญหาก็ไม่พูด เงียบ เฉยๆ ซึ่งที่ผ่านมาเราคบกันแบบมองแต่เรื่องดีๆ อาจเป็นเพราะว่าเรารู้สึกรักเค้ามาก ช่วงที่คบกันปีที่ 3-5 เราเริ่มถามหาอนาคตจากผู้ชายคนนี้ เพราะเห็นว่าเราก็เรียนจบโทกันแล้วทั้งคู่น่าจะสร้างอนาคตกันได้แล้ว แต่เราไม่เคยได้รับคำตอบที่เราพอใจ เราจะได้รับคำตอบว่ารอถูกหวยก่อนแล้วจะไปขอ แรกๆ เราก็ขำๆ นะ แต่พอเวลาผ่านมาหลายปี ก็โดนพ่อกะแม่กดดัน ว่าเมื่อไหร่จะแต่งงานแฟนเราก็บอกว่าจะแต่งปลายปีนี้....แต่... เรายังไม่มีการวางแผนอะไรเลย เงินเก็บก็ไม่มี ถ้าจะแต่งต้องกู้เงินแต่ง และหลังจากแต่งก็ไม่พร้อมมีลูกเพราะเลี้ยงไม่ไหว ซึ่งเราคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้ จะแต่งหรือไม่แต่งก็ไม่มีความหมายอะไร ตอนนี้เราเลยคุยกะแฟนไปว่าเราอยากจะเลิกกะเค้าละ เพราะเหมือนว่าเค้าไม่คิดจะสร้างอนาคตกับเรา คำตอบที่เราได้รับคือ "ถ้าไปแล้วดีกว่าก็ไป" มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่มีค่าพอที่จะให้เค้าทุ่มเท และฉุดรั้งเราไว้เลย ทุกวันนี้ยังอยู่ด้วยกันแต่รู้สึกห่างกันมาก แทบจะไม่คุยกัน ถามคำตอบคำวันๆ แฟนก็ไม่ทำอะไรเอาแต่เล่นแทบเลต ถ้าเป็นแบบนี้คิดว่าเราควรถอยออกมาดีมั๊ย อยู่คนเดียวอาจจะดีกว่า หรือจะคบแบบเรื่อยๆ ต่อไป และตอนนี้เราคิดว่าเรารักเค้าน้อยลงแล้ว และมันคงน้อยลงเรื่อยๆ