แฟนของเพื่อนผมทิ้งเพื่อนผมไปมีคนอื่นขอแทนชื่อเพื่อนผมเป็นเอ ผู้หญิงคนนั้นเป็นบีแล้วกันนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า เอเป็นแฟนกับบีมาห้าปี ซึ่งเอตามจีบบีอยู่พักใหญ่ๆตั้งแต่สมัยเรียนมอปลายเอเป็นรุ่นพี่ของบีสามปีครับ ตอนนั้นเอกับบีเรียนคนละโรงเรียนเอก็ตามจีบ ตามส่งข้าวส่งน้ำข้างรั้วโรงเรียนมาเป็นปีเลยครับ จนกระทั่งขึ้นมหาลัยเอและบีได้เรียนคณะเดียวกันเอก็ตามรับตามส่งบีตลอดห้าปีเต็มเลยครับ สิ่งที่ผมกำลังจะบอกผมไม่ได้อวยไปทางเพื่อนผมนะครับ แต่ผมเขียนไปตามที่ผมรู้และผมเห็น เพื่อนของผมคนนี้เค้าเป็นคนดีครับ ซื่อๆ บางทีก็เข้าขั้นซื่อบื้อเลยครับ เป็นพวกโลกสวยเลยก็ว่าได้ ตอนเช้าเค้าไปรับไปหาบี บ้านเออยู่ฝั่งธนส่วนบ้านบีอยู่ชาญเมืองอีกฝั่ง เอก็ขับรถไปเช้าเย็นกลับเพื่อที่จะไปหาไปรับไปส่งบีทุกวัน บีอยากกินอะไร อยากไปไหน อยากได้อะไร เอก็หามาให้หมดเลยครับ เอดูแลบีดีมากๆ และยอมในทุกๆเรื่อง ในปีที่ห้า ผมมีโอกาสได้ไปทานข้าวกับเอเพื่อนผม ซึ่งตอนนั้นมี ผม แฟนผม เอ บี คือ บีกับแฟนผมก็เป็นเพื่อนกันครับเป็นเพื่อนรักกันมาก ประมาณว่ามองตาแล้วรู้ใจเลยทีเดียว ช่วงที่เราทานข้าวอยู่นั้นผมสังเกตเห็นสีหน้าเอไม่ค่อยจะสบอารมร์สักเท่าไร ผมจึงถามเอว่า “เป็น ไร หน้าไม่สบอารมณ์เลยนะ” ขออนุญาตใช้คำหยาบนะครับ เอก็บอกผมว่า เหมือนบีมีคนอื่นเลยหว่ะ ด้วยความที่ผมปลอบใครไม่เป็นผมจึงบอกเอไปว่า คิดมากไปป่าววะ หลังจากแยกย้ายกลับบ้านแฟนของผมจึงมาปรึกษาว่า บีมันคุยกับคนนี้อยู่ต่างคนต่างชอบกันมานานแล้วสงสารพี่เอหว่ะ ผมได้ยินและไม่พูดอะไรเพราะผมคิดว่าไอ้เอดีกับบีขนาดนั้น คบกันมาตั้งนานบีคงไม่อะไรหรอก คงแค่ชอบๆ ปรากฏว่าผ่านไปหนึ่งสัปดากว่าๆ ไอ่เอโทรหาผมกลางดึกแล้วบอกว่า กูเลิกกับบีแล้วนะ ผมก็ยังเฉยๆอยู่ครับเพราะสองคนนี้ทะเลาะกันร้ายแรงยังไงเค้าก็ยังคืนดีกันได้ หลังจากนั้นไอ่เอก็โทรหาผมทุกวัน ไปไหนมาไหนกับผมบ่อยขึ้น ช่วงนั้นตัวติดกันเป็นปาท่องโก๋เลยครับ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยแบบนี้มันก็ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นสิครับ แฟนผมดันไม่พอใจคิดว่าผมเข้าขางไอ่เอเกินไป เพราะบีก็เพื่อนแฟนผม เอก็เพื่อนผม แฟนผมมีอะไรจะปรึกษาผมตลอด เห็นผมไปกะเอแฟนผมคงกลัวเอาเรื่องของบีไปเล่าให้เอฟัง สักพักแฟนผมก็เริ่มปล่อยให้ผมไปกับเออีกครั้งเพราะแฟนผมรู้นิสัยผมดีว่าเป็นยังไง แต่ช่วงนั้นทำเอาผมกะแฟนผมจะเลิกกันให้ได้เพราะเรื่องเอกับบีครับ เพราะเพื่อนผมผมก็รัก แฟนผมผมก็รัก แบ่งเวลาแทบไม่ถูกเลยครับ ในระหว่างที่เอกับบีเลิกรากันไป บีก็โทรมาหาแฟนผมอยู่เรื่อยๆตามประสาเพื่อนสนิทครับ ผมรับรู้ทุกเรื่องที่เค้าคุยกันแล้วแต่ผมก็ยังไม่บอกเอทุกเรื่อง หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนโกหก เอโทรหาแฟนผมบอกว่าช่วยติดต่อบีให้ทีเออยากเจอ คิดถึงบีมากยังลืมบีไม่ได้ แฟนผมกับผมก็จัดสิครับ รออะไรอยู่ รู้ว่าผิดนะครับ แต่ที่ทำแบบนั้นผมและแฟนอยากให้เค้าสองคนกลับมาคบกันเพราะมีหลายเหตุผลมาก แฟนใหม่ของบีก็ใช่ว่าจะดี คนเป็นเพื่อนก้อยากให้เพื่อนได้รับอะไรที่ดีที่สุด แต่ก็ช่วยเท่าที่ช่วยได้ หลังจากที่เอกับบีเจอกัน เค้าสองคนก็เริ่มแอบนัดเจอกันบ่อยๆโดยที่ผมและแฟนไม่รู้เรื่องมาก่อน ช่วยแค่ครั้งนั้น ผ่านมาสามเดือนบีโทรมาร้องไห้กับแฟนผม เพราะแฟนคนปัจจุบันของบีไปคุยกับหญิงอื่น เพราะช่วงนั้นบีไปค่ายที่ต่างจังหวัดหลายวัน ซึ่งบีจำวันกลับสลับกันเลยกลับก่อนกำหนด กลายเป็นว่ากลับมาเจอแชทที่แฟนบีกำลังคุยและนัดเจอผู้หญิงคนอื่น บีบอกกับแฟนผมว่านี่มันครั้งที่สามแล้วที่แฟนบีนอกใจ บีบอกว่าคิดถึงเอ อยากกลับไปหาเอ ร้องไห้ไม่หยุด และเธอก็ให้ผมและแฟนช่วยติดต่อและนัดเจอให้อีกครั้ง เธอบอกกับแฟนผมว่า หาคนจริงใจยากจัง คิดถึงเอ เวลากลับมาเหนื่อยๆหน้าเอก็ลอยขึ้นมา ไม่มีใครดีเหมือนเอแล้วจริงๆ อยากกลับมาคบกับเอ ซึ่งผมก็บอกให้เอได้รู้เอเลยเกิดอาการสับสนว่าควรทำยังไง อีกใจก็สงสารบี แต่ถ้าให้กลับไปคบก็คงไม่ แต่ไอ่เอเพื่อนผมมันเป็นคนปากไม่ตรงกับใจ เปลี่ยนใจกะทันหัน เรื่องมาก ผมไม่รู้จะคุยกับมันยังไง พอปล่อยให้มันสองคนคุยกันก็ดีครับ แต่ก็หาสถานะไม่ได้ ตอนนี้บีโทรหาเอ นัดเจอกับเอ เอสับสนไม่รู้จะทำตัวยังไง จะออกไปเจอดีมั้ยกลัวความรู้สึกตัวเอง เพื่อนๆคิดยังไงกับเรื่องนี้ครับ ผมเป็นห่วงมันนะครับ ตอนนี้มันปรึกษาผมผมก็ไม่รู้จะช่วยมันยังไง เพื่อนๆคนไหนมีความคิดเห็นดีๆ ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ ผมก็เคลียดไม่แพ้ไอ่เอเลย