เคยอ่านสเตตัสประมาณนี้ใน F. ซึ่งเล่าถึงชีวิตรักของเขา รู้สึกประทับใจกับแนวคิดมาก
'เวลาที่เราสองคนทะเลาะกัน เรารู้ว่าเราผิด และพร้อมที่จะสำนึกและขอโทษ แต่ยังไม่ทันได้ทำ คุณก็เข้ามาขอโทษก่อนง้อก่อน แล้วเราสองคนก็กลับมาคืนดีกันในเวลาอันรวดเร็ว เพราะเหตุผลของคุณก็คือ บางครั้งที่
เธอทำผิด
เธองอแง้
เธอเอาแต่ใจ
เธองี่เง่า
เธอใจร้อน
        ที่เธอเลือกทำกับพี่เพราะ พี่เป็นคนสำคัญในชีวิตเธอไม่ใช่เหรอ? เป็นคนที่เธอแคร์ไม่ใช่เหรอ? พี่ก็แค่
ใจเย็นให้ได้มากกว่าเธอ
เข้าไปกอดเธอ
หอมแก้มเธอ
พูดขอโทษ
ง้อเธอก่อน
      ให้เธอมีเวลากับตัวเองคิดทบทวน พอเวลาผ่านไปเธอก็จะเข้าใจได้ด้วยตัวเองและถึงแม้เธอจะไม่เข้าใจพี่ก็จะเป็นคนอธิบายเหตุผลให้เธอเอง  
       การที่เราสองคนเลือกมาเป็นแฟนกัน ไม่ใช่อีกหลายล้านคนที่เหลือ แค่นี่มันก็มหัศจรรย์มากแล้ว กว่าเรารักกัน เป็นแฟนกัน ถ้าไม่มันไม่หนักหนาสาหัส ก็ไม่เห็นมีเหตุผลอะไรที่จะทำให้เราจะต้องทะเลาะกันให้เป็นทุกข์ ดังนั้นการที่พี่ขอโทษก่อน ง้อก่อน แล้วเรื่องมันจบ แล้วชีวิตรักของเราราบรื่นดำเนินต่อไปได้ พี่ยินดีทำเพื่อเธอได้ '
     จขกท.เลยคิดว่ายังคงมีคนคิดแบบนี้หลงเหลืออยู่บ้างไหมน๊า? คงจะดีไม่น้อย แต่ไม่ใช่เราจะไม่ขอโทษนะเพียงแต่เราอาจช้ากว่าคุณ จริงๆเวลาทะเลาะกัน คิดว่าคงจะหายโกรธตั้งแต่คุณเข้ามากอดแล้วล่ะ 555
ขอบคุณเจ้าของสเตตัสมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
ปล.ขออภัยที่ เวิ่นเว้อซะยาว , แบ่งวรรคไม่ถูก , แท็กไม่ถูก  ขอโทษนะค่ะ