หลังจากที่ไปอยู่แดนอาทิตย์อุทัยมาหลายปี จนถึงวันนี้ที่ได้กลับประเทศไทย
การเดินทางกลับครั้งนี้ ทำให้ผมรู้สึกถึงความผิดพลาด แล้วก็อยากจะได้โอกาสอีกครั้ง
สั้นๆง่ายๆ ไม่เวิ่นเว้อละกัน
เคยเห็นคนที่ไปดูหนังแล้วโพสตั๋ว แล้วได้รู้จักกัน เลยอยากจะได้โอกาสแบบนั้นบ้าง...ครับ
วันนี้ 29 May 2015 ออกเดินทางจากสนามบิน นาริตะมายังสุวรรณภูมิ
เที่ยวบิน TG641 ออกจากนาริตะ11.00AM ถึงสุวรรณภูมิ15.00
ตอนที่เครื่องแลนดิ้งแล้ว ตอนกำลังต่อแถวออกจากเครื่อง
มีผู้หญิง ผิวขาว ตัวเล็ก สูง155-166(เดา) ใส่ชุดทำงานสีเทา กางเกงขายาว
ช็อตแรก เธอหยุดให้ผมเดินออกก่อนครับ
จากนั้นเธอเข้ามาทักผม เพราะผมทำใบเข้าประเทศไทยตกครับ เธอทักเป็นภาษาอังกฤษ
เธอ:Excuse me, you drop it.
ผม:Thank you
จากนั้นคิดว่าคงไม่มีอะไรแล้วครับ แต่ผมเห็นละ เธอน่ารักดีครับ
จากนั้นตอนไปรับกระเป๋า ผมเห็นเธอเข้าไปที่สายพาน แต่เนื่องจากกระเป๋าเธอใบใหญ่จึงยกไม่ไหว ผมรีบเดินเข้าไปอาสาครับ
ผม: ผมช่วยครับ
เธอ: …(คือผมแทบจะยื่นมือไปยกกระเป๋าตอนบอกเลยครับ เธอเลยตอบไม่ทัน กระเป๋าเธอหนักจริงๆครับ = =)
เธอ: ขอบคุณค่ะ (พร้อมรอยยิ้ม)
ผม: ขอบคุณครับ (ขอบคุณทำไม = =)
หลังจากนั้น ผมก็รอกระเป๋าผมครับ พอดีกระเป๋าผมหลายใบเลยรอนานครับ
ก่อนเธอจะไป เธอหันมาขอบคุณผมพร้อมรอยยิ้มอีกครั้งครับ ผมก็ได้แต่ตอบแบบเดิมว่า"ขอบคุณครับ"
แต่ผมยืนชะงักเล็กน้อยครับ เพิ่งรู้ครับว่าตกอยู่ในภวังค์เป็นแบบนี้
มาตอนนี้ผมรู้สึกว่า
ผมอยากรู้จักเธอครับ
※※※
เที่ยวบิน TG641 นาริตะ→สุวรรณภูมิ 29May2015 Departure11.00AM Arrival15.00 ครับ
ผิวขาว ตัวเล็ก สูง155-166 ใส่ชุดทำงานสีเทา กางเกงขายาว
ผมนั่งชั้นธุรกิจ ที่นั่ง12A (แถวที่2จากข้างหน้า ติดริมหน้าต่างฝั่งซ้าย)
(เธอก็น่าจะนั่งชั้นธุรกิจครับ เพราะตอนออก ตม. ใช้ Fast lane แบบผม)
※※※
ขอโทษทีครับ พยายามย่อให้กระชับสุดแล้ว แต่ไม่เก่งภาษาไทยครับ
ผิดพลาดจริงๆที่ไม่ได้ทำความรู้จัก อยากได้โอกาสครับ!!!
ปล.สมัครพันทิพย์มาก็นาน เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครับ
ความผิดพลาด เมื่อต้องเดินทางไกล [ไม่มีสาระ]
การเดินทางกลับครั้งนี้ ทำให้ผมรู้สึกถึงความผิดพลาด แล้วก็อยากจะได้โอกาสอีกครั้ง
สั้นๆง่ายๆ ไม่เวิ่นเว้อละกัน
เคยเห็นคนที่ไปดูหนังแล้วโพสตั๋ว แล้วได้รู้จักกัน เลยอยากจะได้โอกาสแบบนั้นบ้าง...ครับ
วันนี้ 29 May 2015 ออกเดินทางจากสนามบิน นาริตะมายังสุวรรณภูมิ
เที่ยวบิน TG641 ออกจากนาริตะ11.00AM ถึงสุวรรณภูมิ15.00
ตอนที่เครื่องแลนดิ้งแล้ว ตอนกำลังต่อแถวออกจากเครื่อง
มีผู้หญิง ผิวขาว ตัวเล็ก สูง155-166(เดา) ใส่ชุดทำงานสีเทา กางเกงขายาว
ช็อตแรก เธอหยุดให้ผมเดินออกก่อนครับ
จากนั้นเธอเข้ามาทักผม เพราะผมทำใบเข้าประเทศไทยตกครับ เธอทักเป็นภาษาอังกฤษ
เธอ:Excuse me, you drop it.
ผม:Thank you
จากนั้นคิดว่าคงไม่มีอะไรแล้วครับ แต่ผมเห็นละ เธอน่ารักดีครับ
จากนั้นตอนไปรับกระเป๋า ผมเห็นเธอเข้าไปที่สายพาน แต่เนื่องจากกระเป๋าเธอใบใหญ่จึงยกไม่ไหว ผมรีบเดินเข้าไปอาสาครับ
ผม: ผมช่วยครับ
เธอ: …(คือผมแทบจะยื่นมือไปยกกระเป๋าตอนบอกเลยครับ เธอเลยตอบไม่ทัน กระเป๋าเธอหนักจริงๆครับ = =)
เธอ: ขอบคุณค่ะ (พร้อมรอยยิ้ม)
ผม: ขอบคุณครับ (ขอบคุณทำไม = =)
หลังจากนั้น ผมก็รอกระเป๋าผมครับ พอดีกระเป๋าผมหลายใบเลยรอนานครับ
ก่อนเธอจะไป เธอหันมาขอบคุณผมพร้อมรอยยิ้มอีกครั้งครับ ผมก็ได้แต่ตอบแบบเดิมว่า"ขอบคุณครับ"
แต่ผมยืนชะงักเล็กน้อยครับ เพิ่งรู้ครับว่าตกอยู่ในภวังค์เป็นแบบนี้
มาตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมอยากรู้จักเธอครับ
※※※
เที่ยวบิน TG641 นาริตะ→สุวรรณภูมิ 29May2015 Departure11.00AM Arrival15.00 ครับ
ผิวขาว ตัวเล็ก สูง155-166 ใส่ชุดทำงานสีเทา กางเกงขายาว
ผมนั่งชั้นธุรกิจ ที่นั่ง12A (แถวที่2จากข้างหน้า ติดริมหน้าต่างฝั่งซ้าย)
(เธอก็น่าจะนั่งชั้นธุรกิจครับ เพราะตอนออก ตม. ใช้ Fast lane แบบผม)
※※※
ขอโทษทีครับ พยายามย่อให้กระชับสุดแล้ว แต่ไม่เก่งภาษาไทยครับ
ผิดพลาดจริงๆที่ไม่ได้ทำความรู้จัก อยากได้โอกาสครับ!!!
ปล.สมัครพันทิพย์มาก็นาน เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครับ