สวัสดีค่ะ เราพึ่งเขียนกระทู้เป็นครั้งแรก เรียบเรียงคำผิดๆถูกๆ อย่าว่ากันนะคะ เรื่องราวมันก็นานพอสมควร หลงๆลืมๆไปบ้างขอโทษด้วยนะคะถ้าอ่านแล้วงง... เรื่องของเรามันเป็นการแอบรักเพื่อนตัวเองค่ะ แต่ปัญหาคือเรากำลังสงสัยว่ามันคือ"รัก"จริงๆรึเปล่า?
ชี้แจง : ขอใช้ชื่อย่อนะคะ เพราะมีหลายบุคคลและไม่อยากอ้างถึงบุคคลนั้นจนเกินไป เดี๋ยวจะเกิดปัญหาตามมาค่ะ
เราชื่อว่า'เอ็ม'ตอนเข้าม.1 มาใหม่ๆก็เป็นผู้หญิงอ้วนๆ ใส่แว่น ผมสั้นๆออกแนวเอ๋อๆ ไม่ได้ดูดีอะไรเลยแม้แต่นิ๊ดเพราะยังถือว่าเด็กอยู่ไม่รู้จักแต่งตัว เปิดเทอมวันแนกได้เจอกันเพื่อนหลายๆคน และก็เจอผู้ชายคนนึงเขาก็เป็นผู้ชายที่ดูมีเสน่ห์ เขาชื่อว่า'ซีเอ็น' เจอกันครั้งแรกก็เจอคำทักทายอันแสนปวดร้าว เขาพูดกับเพื่อนข้างๆที่เป็นผู้หญิงให้เราว่า 'อี่อ้วน เตี้ย' คือมันก็ยังเด็กเลยไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนะคะ พอหลังจากนั้นมาเรื่อยๆ เราก็ไม่รู้ว่าเราไปสนิทกันตอนไหน ไปกินข้าวด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนอยู่เรื่อยๆ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปสนิทกันตอนไหน(?) ผู้ชายคนนี้คล้ายๆว่าจะสับสนทางเพศเล็กน้อยไม่ถือว่าแสดงออกจนเกินไป คือเขาจะชอบคุยกับผู้ชาย(แต่ไม่เล่นกับเพื่อนผู้ชายในห้อง) ผู้ชายมาแกล้งหยอกก็สดี๊ดสดิ้ง กับผู้หญิงก็ปกติ แล้วก็ชอบคุยเฟสบุ๊กกับผู้ชายด้วย ช่วงม.2(รึเปล่า จำไ่ค่อยได้) มีผู้หญิงคนนึงย้ายเข้ามาใหม่ ชื่อ'พิม' เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเราก็ได้เล่นกับเขาอยู่บ้างนะคะ แต่เขาจะเป็นคนพูดไม่ถนอมน้ำใจใครสักเท่าไหร่ เราเลยไม่ค่อยใส่ใจ แต่เราสังเกตว่าซีเอ็นจะเริ่มชอบพิมเข้าแต่ก็ไม่มีอะไร สุดท้ายก็เรื่อยๆมาจนจบม.3 ทุกอย่างก็ปกติดี แต่เวลามันไปเล่นกับเพื่อนคนอื่น ผู้หญิงคนอื่น เราก็รู้สึกหงุดหงิดค่ะ หลังจากจบม.3 เข้าเรียน ม.4 ใหม่เราสองคนก็ไม่ได้เจอกัน เพราะว่าซีเอ็นไปเรียนที่อื่น เราก็เฉยๆนะคะ ต่างคนต่างอยู่ ไม่เจอกันก็เฉยๆไม่รู้สึกอะไร จนผ่านไปเทอมนึง ช่วงปิดเทอมแรกของม.4 เราก็ได้คุยกับซีเอ็นอีกครั้ง คุยกันผ่านไลน์บ้าง เฟสบ้าง โทรคุยกันก็มี เรายอมสมัครโทรฟรีด้วยซ้ำ 5555 เขาก็บอกว่าจะย้ายกลับมาเรียนด้วยนะ เราก็แบบก็ดี จะได้เจอกันสักที ขนาดวันรับวุติยังไม่เจอกันเลย -0- ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนเปิดเทอมสอง เขาก็ย้ายมาจริงๆมาอยู่ห้องด้วยกัน แต่ก็ไม่ได้นั่งข้างกันหรอกเพราะว่าในห้องมีเพื่อนเก่าตอนม.ต้นอีกคนด้วย คือเราทั้งสามก็สนิทกันอยู่ค่ะเลยไม่คิดอะไรมาก เพื่อนคนนี้ชื่อ'เมย์' กลุ่มเพื่อนม.4 มีทั้งหมด 8 คนรวมซีเอ็นที่มาใหม่ ก็สนุกสนานค่ะ มีความสุขดี มีช่วงนึงที่ซีเอ็นคล้ายโรคจิต ชอบกัดนู้นกัดนี้ เราจะนั่งด้านหลังเขานะคะ เขาก็หันมาเล่นด้วยมากัดแขน กัดนิ้วกัดไหล่ คือเราสองคนจะชอบหยอกกันนะคะ เพื่อนๆในกลุ่มก็จะชอบแซว เราก็คิดนะว่าเราอาจจะหวั่นไหวตอนนี้แหละ พักหลังช่วงกลางๆเทอมเริ่มมีรุ่นพี่ม.6 มาชอบซีเอ็น พี่เขาเป็นลูกของครูเราตอนอนุบาล ก็รู้จักกันนิ๊ดหน่อย พี่เขาชื่อ'พี' เขามาชอบซีเอ็นแบบเปิดเผยมาก รู้จักกับเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มด้วย(ในกลุ่มมีผู้หญิง3 ชาย5) เพื่อนคนนี้ชื่อ'ที' เราก็ไปตีซี้กับพี่พีอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้คุยกันนานแล้ว เราอยากรู้ว่าพี่เขาชอบซีเอ็นนจริงรึเปล่า ยอมรับคะว่าแย่ที่ตีสนิทเพื่อหาผลประโยชน์ T^T ก็คุยกันเรื่อยๆ เราก็ถามซีเอ็นด้วยเขาก็บอกว่า ่ไม่ชอบหรอก เตี้ยไปไม่เป๊ะ' เราเลยถามไปว่าสูงขนาดไหนพอดี มันก็บอกเราว่า 'เท่าแกพอดี' บอกเลยตอนนั้นเราก็สึกเขินๆ อธิบายไม่ถูก แต่พี่พีก็ยังตามมันอยู่เรื่อย เราเลยถามพี่พีว่าชอบซีเอ็นรึเปล่า? พี่เขาก็ถามกลับมาว่า น้องเอ็มถามทำไม เราก็บอกว่า แค่อยากรู้ สรุปพี่เขาก็ไม่ตอบ ช่วงหลังใกล้จะปิดเทอมซีเอ็นก็พูดกับเราว่า 'เอ็ม ถ้าแกชอบเรา ก็บอกเรามาเลยนะ ถ้าเราไม่อยู่ เดี๋ยวแกไม่ได้บอกนะ' คำพูดในวันนั้นเหมือนให้ความหวังเรา สองอาทิตย์ก่อนปิดเทอมก็มีงานรำเข้ามาให้จับกลุ่มออกแบบท่ารำ เพื่อนในกลุ่มก็มาซ้อมบ้านเรา เวลาซีเอ็นมาบ้านเราบอกเลยเราดูแลพิเศษมาก(ที่สุด) เราจึงตัดสินใจเปิดเฟสบุ๊กใหม่อีกอัน แล้วใส่ข้อความในวงเล็บว่า '(รชน)' คล้ายว่ารักซีเอ็นแต่ย่อเอา เรากลัวเพื่อนล้อ จนถึงวันสอบ การสอบวันแรกและวันที่สองก็ผ่านไปได้ด้วยดี เรากับซีเอ็นก็ไปกินข้าวกันสองคนเพราะเพื่อนในกลุ่มไปกินที่นอก รร แต่ซีเอ็นไม่ไปเราเลยไปไม่ไป วันนั้นเขาก็พูดถึงผู้หญิงคนนึงว่า ทุกครั้งที่เขาอัพตัสเฟสบุ๊ก ผู้หญิงคนนั้นจะมากดไลค์มห้คนแรกตลอด เราก็พูดไปว่า 'อยากรู้จังว่าใคร?' พูดไปยิ้มไปทั้งในใจมันเจ็บๆจุกๆ จนวันสอบวันสุดท้าย พอสอบเสร็จก็จะไปถ่ายวีดอโอรำส่งครู เลยไปนั่งเล่นกัน จู่ๆซรเอ็นก็ถามว่า 'รชน คืออะไร' ตอนแนกที่เราได้ยินก็ตกใจนะ แบบเห้ย!รู้ได้ไง? เราก็เฉยๆไปก่อนแลเวบอกว่า 'โตแล้วคิดเอา' หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างเงียบไป สักพักหลังจากนั้นเราว่าจะกลับบ้านไปเปลี่ยนชุด(จะไปถ่ายวีดิโอบนภูเขา เลยไม่อยากใส่ชุดนักเรียนไป กระเป๋าก็หนัก) เราเลยขอให้เพื่อนมนกลุ่มไปส่งบ้านหน่อยก็ไม่มีใครไปส่ง เราขับมอไซต์ไม่เป็นนะคะ เลยกลับเองไม่ได้ เลยขอให้ซีเอ็นไปส่ง มันก็บอกว่าไม่ว่าง ทั้งๆที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ เราก็แบบทำไมเป็นงี้หล่ะ คือเราร้องไห้ง่ายมาก แต่ไม่ค่อยมีคนเห็น วันนั้นน้ำตาเราไหลเลยแบบ เพื่อนกับไปส่งแค่นี้ไม่ได้เลยเหรอ เราเลยออกมาโทรหาแม่บอกพ่อมารับ สักพักพ่อก็มารับไปเปลี่ยนชุดที่บ้าน(บ้านเราไม่ไกลมากเท่าไหร่จาก รร) สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกแย่มากเลยคือ พอพ่อเรามารับเรากำลังขึ้นรถ จู่ๆรถของซีเอ็นก็ขับออก รร ผ่านไป คือเราอึ้งมากแบบ ทำไมทำงี้ เราขอให้ไปส่งบอกไม่ว่าง พอเรากลับบ้าน ก็ขับรถกลับบ้านตัวเอง ไปส่งเราไม่ได้เลยเหรอ?
ปล.เราขอเขียนไว้แค่นี้ก่อนนะคะพรุ่งนี้จะมาต่อให้ เพลียมากขอพักก่อนนะคะ
ความรู้สึกในตอนนี่ เรียกว่า"รัก"อยู่รึเปล่า?
ชี้แจง : ขอใช้ชื่อย่อนะคะ เพราะมีหลายบุคคลและไม่อยากอ้างถึงบุคคลนั้นจนเกินไป เดี๋ยวจะเกิดปัญหาตามมาค่ะ
เราชื่อว่า'เอ็ม'ตอนเข้าม.1 มาใหม่ๆก็เป็นผู้หญิงอ้วนๆ ใส่แว่น ผมสั้นๆออกแนวเอ๋อๆ ไม่ได้ดูดีอะไรเลยแม้แต่นิ๊ดเพราะยังถือว่าเด็กอยู่ไม่รู้จักแต่งตัว เปิดเทอมวันแนกได้เจอกันเพื่อนหลายๆคน และก็เจอผู้ชายคนนึงเขาก็เป็นผู้ชายที่ดูมีเสน่ห์ เขาชื่อว่า'ซีเอ็น' เจอกันครั้งแรกก็เจอคำทักทายอันแสนปวดร้าว เขาพูดกับเพื่อนข้างๆที่เป็นผู้หญิงให้เราว่า 'อี่อ้วน เตี้ย' คือมันก็ยังเด็กเลยไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนะคะ พอหลังจากนั้นมาเรื่อยๆ เราก็ไม่รู้ว่าเราไปสนิทกันตอนไหน ไปกินข้าวด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันสองคนอยู่เรื่อยๆ เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปสนิทกันตอนไหน(?) ผู้ชายคนนี้คล้ายๆว่าจะสับสนทางเพศเล็กน้อยไม่ถือว่าแสดงออกจนเกินไป คือเขาจะชอบคุยกับผู้ชาย(แต่ไม่เล่นกับเพื่อนผู้ชายในห้อง) ผู้ชายมาแกล้งหยอกก็สดี๊ดสดิ้ง กับผู้หญิงก็ปกติ แล้วก็ชอบคุยเฟสบุ๊กกับผู้ชายด้วย ช่วงม.2(รึเปล่า จำไ่ค่อยได้) มีผู้หญิงคนนึงย้ายเข้ามาใหม่ ชื่อ'พิม' เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเราก็ได้เล่นกับเขาอยู่บ้างนะคะ แต่เขาจะเป็นคนพูดไม่ถนอมน้ำใจใครสักเท่าไหร่ เราเลยไม่ค่อยใส่ใจ แต่เราสังเกตว่าซีเอ็นจะเริ่มชอบพิมเข้าแต่ก็ไม่มีอะไร สุดท้ายก็เรื่อยๆมาจนจบม.3 ทุกอย่างก็ปกติดี แต่เวลามันไปเล่นกับเพื่อนคนอื่น ผู้หญิงคนอื่น เราก็รู้สึกหงุดหงิดค่ะ หลังจากจบม.3 เข้าเรียน ม.4 ใหม่เราสองคนก็ไม่ได้เจอกัน เพราะว่าซีเอ็นไปเรียนที่อื่น เราก็เฉยๆนะคะ ต่างคนต่างอยู่ ไม่เจอกันก็เฉยๆไม่รู้สึกอะไร จนผ่านไปเทอมนึง ช่วงปิดเทอมแรกของม.4 เราก็ได้คุยกับซีเอ็นอีกครั้ง คุยกันผ่านไลน์บ้าง เฟสบ้าง โทรคุยกันก็มี เรายอมสมัครโทรฟรีด้วยซ้ำ 5555 เขาก็บอกว่าจะย้ายกลับมาเรียนด้วยนะ เราก็แบบก็ดี จะได้เจอกันสักที ขนาดวันรับวุติยังไม่เจอกันเลย -0- ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนเปิดเทอมสอง เขาก็ย้ายมาจริงๆมาอยู่ห้องด้วยกัน แต่ก็ไม่ได้นั่งข้างกันหรอกเพราะว่าในห้องมีเพื่อนเก่าตอนม.ต้นอีกคนด้วย คือเราทั้งสามก็สนิทกันอยู่ค่ะเลยไม่คิดอะไรมาก เพื่อนคนนี้ชื่อ'เมย์' กลุ่มเพื่อนม.4 มีทั้งหมด 8 คนรวมซีเอ็นที่มาใหม่ ก็สนุกสนานค่ะ มีความสุขดี มีช่วงนึงที่ซีเอ็นคล้ายโรคจิต ชอบกัดนู้นกัดนี้ เราจะนั่งด้านหลังเขานะคะ เขาก็หันมาเล่นด้วยมากัดแขน กัดนิ้วกัดไหล่ คือเราสองคนจะชอบหยอกกันนะคะ เพื่อนๆในกลุ่มก็จะชอบแซว เราก็คิดนะว่าเราอาจจะหวั่นไหวตอนนี้แหละ พักหลังช่วงกลางๆเทอมเริ่มมีรุ่นพี่ม.6 มาชอบซีเอ็น พี่เขาเป็นลูกของครูเราตอนอนุบาล ก็รู้จักกันนิ๊ดหน่อย พี่เขาชื่อ'พี' เขามาชอบซีเอ็นแบบเปิดเผยมาก รู้จักกับเพื่อนผู้หญิงในกลุ่มด้วย(ในกลุ่มมีผู้หญิง3 ชาย5) เพื่อนคนนี้ชื่อ'ที' เราก็ไปตีซี้กับพี่พีอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้คุยกันนานแล้ว เราอยากรู้ว่าพี่เขาชอบซีเอ็นนจริงรึเปล่า ยอมรับคะว่าแย่ที่ตีสนิทเพื่อหาผลประโยชน์ T^T ก็คุยกันเรื่อยๆ เราก็ถามซีเอ็นด้วยเขาก็บอกว่า ่ไม่ชอบหรอก เตี้ยไปไม่เป๊ะ' เราเลยถามไปว่าสูงขนาดไหนพอดี มันก็บอกเราว่า 'เท่าแกพอดี' บอกเลยตอนนั้นเราก็สึกเขินๆ อธิบายไม่ถูก แต่พี่พีก็ยังตามมันอยู่เรื่อย เราเลยถามพี่พีว่าชอบซีเอ็นรึเปล่า? พี่เขาก็ถามกลับมาว่า น้องเอ็มถามทำไม เราก็บอกว่า แค่อยากรู้ สรุปพี่เขาก็ไม่ตอบ ช่วงหลังใกล้จะปิดเทอมซีเอ็นก็พูดกับเราว่า 'เอ็ม ถ้าแกชอบเรา ก็บอกเรามาเลยนะ ถ้าเราไม่อยู่ เดี๋ยวแกไม่ได้บอกนะ' คำพูดในวันนั้นเหมือนให้ความหวังเรา สองอาทิตย์ก่อนปิดเทอมก็มีงานรำเข้ามาให้จับกลุ่มออกแบบท่ารำ เพื่อนในกลุ่มก็มาซ้อมบ้านเรา เวลาซีเอ็นมาบ้านเราบอกเลยเราดูแลพิเศษมาก(ที่สุด) เราจึงตัดสินใจเปิดเฟสบุ๊กใหม่อีกอัน แล้วใส่ข้อความในวงเล็บว่า '(รชน)' คล้ายว่ารักซีเอ็นแต่ย่อเอา เรากลัวเพื่อนล้อ จนถึงวันสอบ การสอบวันแรกและวันที่สองก็ผ่านไปได้ด้วยดี เรากับซีเอ็นก็ไปกินข้าวกันสองคนเพราะเพื่อนในกลุ่มไปกินที่นอก รร แต่ซีเอ็นไม่ไปเราเลยไปไม่ไป วันนั้นเขาก็พูดถึงผู้หญิงคนนึงว่า ทุกครั้งที่เขาอัพตัสเฟสบุ๊ก ผู้หญิงคนนั้นจะมากดไลค์มห้คนแรกตลอด เราก็พูดไปว่า 'อยากรู้จังว่าใคร?' พูดไปยิ้มไปทั้งในใจมันเจ็บๆจุกๆ จนวันสอบวันสุดท้าย พอสอบเสร็จก็จะไปถ่ายวีดอโอรำส่งครู เลยไปนั่งเล่นกัน จู่ๆซรเอ็นก็ถามว่า 'รชน คืออะไร' ตอนแนกที่เราได้ยินก็ตกใจนะ แบบเห้ย!รู้ได้ไง? เราก็เฉยๆไปก่อนแลเวบอกว่า 'โตแล้วคิดเอา' หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างเงียบไป สักพักหลังจากนั้นเราว่าจะกลับบ้านไปเปลี่ยนชุด(จะไปถ่ายวีดิโอบนภูเขา เลยไม่อยากใส่ชุดนักเรียนไป กระเป๋าก็หนัก) เราเลยขอให้เพื่อนมนกลุ่มไปส่งบ้านหน่อยก็ไม่มีใครไปส่ง เราขับมอไซต์ไม่เป็นนะคะ เลยกลับเองไม่ได้ เลยขอให้ซีเอ็นไปส่ง มันก็บอกว่าไม่ว่าง ทั้งๆที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ เราก็แบบทำไมเป็นงี้หล่ะ คือเราร้องไห้ง่ายมาก แต่ไม่ค่อยมีคนเห็น วันนั้นน้ำตาเราไหลเลยแบบ เพื่อนกับไปส่งแค่นี้ไม่ได้เลยเหรอ เราเลยออกมาโทรหาแม่บอกพ่อมารับ สักพักพ่อก็มารับไปเปลี่ยนชุดที่บ้าน(บ้านเราไม่ไกลมากเท่าไหร่จาก รร) สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกแย่มากเลยคือ พอพ่อเรามารับเรากำลังขึ้นรถ จู่ๆรถของซีเอ็นก็ขับออก รร ผ่านไป คือเราอึ้งมากแบบ ทำไมทำงี้ เราขอให้ไปส่งบอกไม่ว่าง พอเรากลับบ้าน ก็ขับรถกลับบ้านตัวเอง ไปส่งเราไม่ได้เลยเหรอ?
ปล.เราขอเขียนไว้แค่นี้ก่อนนะคะพรุ่งนี้จะมาต่อให้ เพลียมากขอพักก่อนนะคะ