ขอบอกก่อนนะครับว่านี้เป็นเรื่องความรักของผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกันนะครับ
เรื่องนี้มี*ผม เรียนยุปี4 *แฟนผม(โอ) เรียนยุปี1 *แฟนเก่าของแฟนผม(ชิน) เรียนอยู่ ม.5 ***ชื่อนี้สมมุติขึ้นนะครับ***ผมไม่เคยรู้จักสองคนนี้มาก่อนเลยและไม่รู้ด้วยว่าจริงๆแล้วเขาเป็นคนยังไง ความรักของเขาสองคนเป็นยังไง แต่มารุ้ทีหลังว่า
... โอกับชินเขาคบกันมาได้ 4ปีแล้ว(มั้ง)คับ เขาเรียนอยู่รร.มัธยมด้วยกันมาก่อน เข้าหาพ่อแม่กันแล้ว(มั้ง) และชินเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความอบอุ่นจากทางบ้าน จนต้องหาความอบอุ่นจากคนอื่น... ด้วยวิธีต่างๆ (ผมรู้แค่นี้)
....แล้ววันหนึ่งผมก้อเจอกับตัว วันนั้นผมตื่นเช้ากำลังจะไปทำงาน กำลังแต่งตัว ก่อมีคนแอดเฟรนมาในเฟสบุ๊ก ผมก่อเข้าไปดู คนที่แอดเฟรนมาคือ ชิน แล้วก้อรับแอดปกติ พอรับแอด น้องเขาก้อทักผมมาถามชื่อไร ทำไรยุ อะไรงี้ ตอนแรกๆก้อคุยปกติอยู่ครับ เริ่มคุยไปคุยมาก้อเข้าเรื่องอย่างว่า ถามผมแบบไหน แล้วก้อมาขอมีอะไรกับผม ผมนี้อึ้งเลย เพราะเท่าที่ดูภายนอกน้องเขาเป็นคนน่ารักนะ แต่ผมไม่เล่นด้วย และสุดท้ายเขาก่อขอร้องผมว่าถ้าพี่ไม่เอาผม ผมขออย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกแฟนเก่าผมนะ ซึ่งผมก้องงว่าน้องเขาไม่มีแฟนหรอ?
และหลังจากนั้นผมและน้องเขาก่อคุยกันปกติ เหมือนคนรุ้จัก ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
....จนเวลาผ่านไปเกือบเดือนสองเดือนมั้ง ผมกับโอก่อได้รู้จักกันทางเฟสบุ๊ก
ผมกับโอก้อคุยกันปกติ ซึ่งเป็นคำถามที่ค้างในใจผมว่าตกลงเขาเป็นแฟนกันรึป่าว ผมก่อเลยแซวเรื่องชินกับโอเล่น แต่ไม่ได้เอาเรื่องที่ชินมาขอมีอะไรกับผมเล่าให้โอฟังเลยนะ จนคุยกันได้สักพัก ผมก้อชวนโอมาเล่นสงกรานต์ที่แห่งหนึ่ง แล้วเขาก่อมา ผมก้อได้เจอโอครั้งแรกก้อคราวนี้ละ ผมสาบานได้ว่า ณ เวลานั้นผมคิดกับโอแค่น้องจริงๆ และวันนั้นผมก่อได้พาโอมาที่งานๆหนึ่งกะจะพามาเล่นน้ำดูคอนเสิร์ต แต่ผมกลับพาโอมาแต่ไม่ได้เล่น เพราะผมติดงาน ก้อรู้สึกผิดกลัวโอเบื่อ พามาแล้วแต่ไม่ดูแล.. จนงานเลิกสรุปคือไม่ได้เล่นน้ำ
...พอดีวันนั้นเพื่อนผมชวนไปร้านนั่งชิวพอดี ปมนึกขึ้นได้เลยชวนโอไป เขาก้อตกลงไป...
พอไปถึงเพื่อนผมก้อมึนๆกันแล้ว ผมก่อแนะนำให้รู้จักกันแล้วก้อดื่มพูดคุยกันปกติ นั่งฟังเพลงไปด้วย แต่เพลงที่ฟังมันเริ่มทำให้ผมหวั่นไหว เริ่มสัมผัสได้ถึงความรู้สึกดีๆ ดื่มกันจนเมาก่อกลับ
....วันรุ่งขึ้นผมก้อได้ใช้เวลาอยู่กับเขาสองคน จนทำให้ความรู้สึกมันสั่นไหว เขาทำให้ผมรู้สึกดี รู้สึกอยากมีเขาอยู่ตลอดไป
แต่แล้วช่วงเวลาแห่งความสุข ก้อหมดลง โอต้องกลับแล้ว แต่ก่อนกลับก้อไปกินข้าวด้วยกันแล้วผมก้อไปส่งโอกลับ ระหว่างทางผมก้อคิดนะว่ายังไม่อยากให้โอไป แต่พอถึงจุดหมายผมก้อพูดออกมาแบบไม่คิดว่า เราเลิกติดต่อกันดีกว่า เพราะผมรู้ใจตัวเองว่าควรหยุดไว้แค่นี้ก่อนเพราะเขามีแฟนแล้ว...
...แต่สุดท้ายก้อยังติดต่อกัน คุยกันปกติ และอยู่ๆชินก้อได้ทักแชทผมมาพูดคุยเรื่องโอ ผมรู้สึกผิดกับความรู้สึกตัวเองมาก
แล้วผมก้อเลือกที่จะให้คำปรึกษาชิน เพื่ออยากให้เขาสองคนยังรักกันเหมือนเดิม ผมพยายามทุกทางนะ ในใจไม่คิดจะแย่งมาด้วยซ้ำ แต่แล้วชิมก้อบอกผมว่าเรื่องมันจบแล้ว เขาเป้นได้แค่พี่น้องกัน ผมนี้อึ้งเลยครับ ก้อคิดว่าเป้นเพราะเรารึป่าว ???
...โอก้อบอกผมว่าไม่ได้เป็นเพราะผมหรอก เป็นเพราะชินมากกว่า ที่ทำตัวแบบนั้น และโอก้อได้เล่าเรื่องบางอย่างให้ผมฟัง
ทำให้ผมเกิดความรู้สึกสงสารโอ ที่ต้องเจอเรื่องราวแบบนั้น ความคิดที่จะเลิกคุยด้วยกลับหายไปเลย
รู้สึกอยากอยู่เคียงข้างโอมากกว่า เพราะผมเชื่อมั่นในตัวเองได้ว่าจะดูแลเขาได้...
....พูดคุยกันได้วันสองวันจากที่เกิดเรื่องขึ้นเราก้อตกลงคบกัน และเขาก้อทำให้ผมรักโอมาก ทำให้ผมมีกำลังใจในการทำอะไรๆหลายๆอย่าง..
ว่างๆก้อไปมาหากัน (ลืมบอกไปครับว่าผมกับโออยู่ไกลกัน แต่บ้านของโอกับชินิยู่อำเภอเดียวกัน)
พอคบกับโอไปได้สักพักทำให้ผมสัมผัสได้ว่าเขาเปลี่ยนไป และผมก้อเริ่มงอแงคับ เริ่มมีเรื่องทะเลาะกัน...
แต่เรื่องมันไม่หยุดแค่นี้ครับ มันนำพาไปสู่เรื่องของรักสามเศร้าครับ ยังไงเดียวมาปรึกษาต่อนะครับ
นี้คือประเด็นแรกคือผมผิดไหมที่คบกับโอ.....
ผมผิดไหม?ที่ทำแบบนี้ แล้วเอายังไงดีกับรักสามเศร้า?
เรื่องนี้มี*ผม เรียนยุปี4 *แฟนผม(โอ) เรียนยุปี1 *แฟนเก่าของแฟนผม(ชิน) เรียนอยู่ ม.5 ***ชื่อนี้สมมุติขึ้นนะครับ***ผมไม่เคยรู้จักสองคนนี้มาก่อนเลยและไม่รู้ด้วยว่าจริงๆแล้วเขาเป็นคนยังไง ความรักของเขาสองคนเป็นยังไง แต่มารุ้ทีหลังว่า
... โอกับชินเขาคบกันมาได้ 4ปีแล้ว(มั้ง)คับ เขาเรียนอยู่รร.มัธยมด้วยกันมาก่อน เข้าหาพ่อแม่กันแล้ว(มั้ง) และชินเป็นคนที่ค่อนข้างขาดความอบอุ่นจากทางบ้าน จนต้องหาความอบอุ่นจากคนอื่น... ด้วยวิธีต่างๆ (ผมรู้แค่นี้)
....แล้ววันหนึ่งผมก้อเจอกับตัว วันนั้นผมตื่นเช้ากำลังจะไปทำงาน กำลังแต่งตัว ก่อมีคนแอดเฟรนมาในเฟสบุ๊ก ผมก่อเข้าไปดู คนที่แอดเฟรนมาคือ ชิน แล้วก้อรับแอดปกติ พอรับแอด น้องเขาก้อทักผมมาถามชื่อไร ทำไรยุ อะไรงี้ ตอนแรกๆก้อคุยปกติอยู่ครับ เริ่มคุยไปคุยมาก้อเข้าเรื่องอย่างว่า ถามผมแบบไหน แล้วก้อมาขอมีอะไรกับผม ผมนี้อึ้งเลย เพราะเท่าที่ดูภายนอกน้องเขาเป็นคนน่ารักนะ แต่ผมไม่เล่นด้วย และสุดท้ายเขาก่อขอร้องผมว่าถ้าพี่ไม่เอาผม ผมขออย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกแฟนเก่าผมนะ ซึ่งผมก้องงว่าน้องเขาไม่มีแฟนหรอ?
และหลังจากนั้นผมและน้องเขาก่อคุยกันปกติ เหมือนคนรุ้จัก ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
....จนเวลาผ่านไปเกือบเดือนสองเดือนมั้ง ผมกับโอก่อได้รู้จักกันทางเฟสบุ๊ก
ผมกับโอก้อคุยกันปกติ ซึ่งเป็นคำถามที่ค้างในใจผมว่าตกลงเขาเป็นแฟนกันรึป่าว ผมก่อเลยแซวเรื่องชินกับโอเล่น แต่ไม่ได้เอาเรื่องที่ชินมาขอมีอะไรกับผมเล่าให้โอฟังเลยนะ จนคุยกันได้สักพัก ผมก้อชวนโอมาเล่นสงกรานต์ที่แห่งหนึ่ง แล้วเขาก่อมา ผมก้อได้เจอโอครั้งแรกก้อคราวนี้ละ ผมสาบานได้ว่า ณ เวลานั้นผมคิดกับโอแค่น้องจริงๆ และวันนั้นผมก่อได้พาโอมาที่งานๆหนึ่งกะจะพามาเล่นน้ำดูคอนเสิร์ต แต่ผมกลับพาโอมาแต่ไม่ได้เล่น เพราะผมติดงาน ก้อรู้สึกผิดกลัวโอเบื่อ พามาแล้วแต่ไม่ดูแล.. จนงานเลิกสรุปคือไม่ได้เล่นน้ำ
...พอดีวันนั้นเพื่อนผมชวนไปร้านนั่งชิวพอดี ปมนึกขึ้นได้เลยชวนโอไป เขาก้อตกลงไป...
พอไปถึงเพื่อนผมก้อมึนๆกันแล้ว ผมก่อแนะนำให้รู้จักกันแล้วก้อดื่มพูดคุยกันปกติ นั่งฟังเพลงไปด้วย แต่เพลงที่ฟังมันเริ่มทำให้ผมหวั่นไหว เริ่มสัมผัสได้ถึงความรู้สึกดีๆ ดื่มกันจนเมาก่อกลับ
....วันรุ่งขึ้นผมก้อได้ใช้เวลาอยู่กับเขาสองคน จนทำให้ความรู้สึกมันสั่นไหว เขาทำให้ผมรู้สึกดี รู้สึกอยากมีเขาอยู่ตลอดไป
แต่แล้วช่วงเวลาแห่งความสุข ก้อหมดลง โอต้องกลับแล้ว แต่ก่อนกลับก้อไปกินข้าวด้วยกันแล้วผมก้อไปส่งโอกลับ ระหว่างทางผมก้อคิดนะว่ายังไม่อยากให้โอไป แต่พอถึงจุดหมายผมก้อพูดออกมาแบบไม่คิดว่า เราเลิกติดต่อกันดีกว่า เพราะผมรู้ใจตัวเองว่าควรหยุดไว้แค่นี้ก่อนเพราะเขามีแฟนแล้ว...
...แต่สุดท้ายก้อยังติดต่อกัน คุยกันปกติ และอยู่ๆชินก้อได้ทักแชทผมมาพูดคุยเรื่องโอ ผมรู้สึกผิดกับความรู้สึกตัวเองมาก
แล้วผมก้อเลือกที่จะให้คำปรึกษาชิน เพื่ออยากให้เขาสองคนยังรักกันเหมือนเดิม ผมพยายามทุกทางนะ ในใจไม่คิดจะแย่งมาด้วยซ้ำ แต่แล้วชิมก้อบอกผมว่าเรื่องมันจบแล้ว เขาเป้นได้แค่พี่น้องกัน ผมนี้อึ้งเลยครับ ก้อคิดว่าเป้นเพราะเรารึป่าว ???
...โอก้อบอกผมว่าไม่ได้เป็นเพราะผมหรอก เป็นเพราะชินมากกว่า ที่ทำตัวแบบนั้น และโอก้อได้เล่าเรื่องบางอย่างให้ผมฟัง
ทำให้ผมเกิดความรู้สึกสงสารโอ ที่ต้องเจอเรื่องราวแบบนั้น ความคิดที่จะเลิกคุยด้วยกลับหายไปเลย
รู้สึกอยากอยู่เคียงข้างโอมากกว่า เพราะผมเชื่อมั่นในตัวเองได้ว่าจะดูแลเขาได้...
....พูดคุยกันได้วันสองวันจากที่เกิดเรื่องขึ้นเราก้อตกลงคบกัน และเขาก้อทำให้ผมรักโอมาก ทำให้ผมมีกำลังใจในการทำอะไรๆหลายๆอย่าง..
ว่างๆก้อไปมาหากัน (ลืมบอกไปครับว่าผมกับโออยู่ไกลกัน แต่บ้านของโอกับชินิยู่อำเภอเดียวกัน)
พอคบกับโอไปได้สักพักทำให้ผมสัมผัสได้ว่าเขาเปลี่ยนไป และผมก้อเริ่มงอแงคับ เริ่มมีเรื่องทะเลาะกัน...
แต่เรื่องมันไม่หยุดแค่นี้ครับ มันนำพาไปสู่เรื่องของรักสามเศร้าครับ ยังไงเดียวมาปรึกษาต่อนะครับ
นี้คือประเด็นแรกคือผมผิดไหมที่คบกับโอ.....