สวัดดีค่ะ ชาวพันทิปทุกคน วันนี้หนูมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับครั้งแรกที่น่าจดจำ
คือตอนนี้ หนูอายุ20 ปีบริบูรณ์ หนูมีแฟนคนแรก แฟนคนนี้น่ารักมาก ครั้งแรกที่จีบหนูเขาซื้อชาเย็นมาให้ รู้สึกว่าวันนั้น ชาเย็นจะหวานเป็นพิเศษ พอหลังจากนั้นอีกวันก็ซื้อนมตราหมีให้อีก ซื้อของนู้นนี่นั่น จนกว่าหนูจะรับเขาเป็นเเฟนก็ปาไปตั้ง 1 ปี กับอีก 10 วัน เพราะวันนั้นหนูคิดว่า จะใช้ชีวิตกับผูชายคนนี้ตลอดไป หลังจากนั้นอีกครึ่งปี เขาก็เลยขอมีอะไรกับหนูซึ่งตอนแรกก็รู้สึกว่ามันใช่อ่อ ความรักต้องลงเลยแบบนี้ เขาพยายามขยันขยอ ขอสารพัดรูปแบบ บอกว่า เป็นสัญลักษณ์ ของความรัก หนูเลยตอบปฏิเสธไป หลังจากนั้นเขาก็เงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้สักพัก แต่แล้วช่วงปลายเดือนมกราคม เขาก็ย้อนกลับมาพูดเรื่องนี้ใหม่โดยใช้เทศกาลวันวาเลนไทน์มาอ้าง แต่กระนั้นก็ตาม หนูก็ปฏิเสธไปอีกครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นเขาคนนั้นก็จากหายไปไม่ติดต่อกลับมาเลย จึงเป็นครั้งแรกที่อกหัก แต่คิดไปคิดมา วันนี้รู้สึกว่าที่กระทำไปหรือตัดสินใจอะไรไปวันนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด เท่าที่เคยมีมาในชีวิต ก็เลยคิดไปว่าถ้าตัดสินใจอีกแบบนึง ชีวิตคงไม่จบแบบนี้แน่ เนื้อคู่ที่ใช่ จะมาในเวลาที่ใช่
ครั้งแรกน่าจดจำเสมอ
คือตอนนี้ หนูอายุ20 ปีบริบูรณ์ หนูมีแฟนคนแรก แฟนคนนี้น่ารักมาก ครั้งแรกที่จีบหนูเขาซื้อชาเย็นมาให้ รู้สึกว่าวันนั้น ชาเย็นจะหวานเป็นพิเศษ พอหลังจากนั้นอีกวันก็ซื้อนมตราหมีให้อีก ซื้อของนู้นนี่นั่น จนกว่าหนูจะรับเขาเป็นเเฟนก็ปาไปตั้ง 1 ปี กับอีก 10 วัน เพราะวันนั้นหนูคิดว่า จะใช้ชีวิตกับผูชายคนนี้ตลอดไป หลังจากนั้นอีกครึ่งปี เขาก็เลยขอมีอะไรกับหนูซึ่งตอนแรกก็รู้สึกว่ามันใช่อ่อ ความรักต้องลงเลยแบบนี้ เขาพยายามขยันขยอ ขอสารพัดรูปแบบ บอกว่า เป็นสัญลักษณ์ ของความรัก หนูเลยตอบปฏิเสธไป หลังจากนั้นเขาก็เงียบเกี่ยวกับเรื่องนี้สักพัก แต่แล้วช่วงปลายเดือนมกราคม เขาก็ย้อนกลับมาพูดเรื่องนี้ใหม่โดยใช้เทศกาลวันวาเลนไทน์มาอ้าง แต่กระนั้นก็ตาม หนูก็ปฏิเสธไปอีกครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นเขาคนนั้นก็จากหายไปไม่ติดต่อกลับมาเลย จึงเป็นครั้งแรกที่อกหัก แต่คิดไปคิดมา วันนี้รู้สึกว่าที่กระทำไปหรือตัดสินใจอะไรไปวันนั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด เท่าที่เคยมีมาในชีวิต ก็เลยคิดไปว่าถ้าตัดสินใจอีกแบบนึง ชีวิตคงไม่จบแบบนี้แน่ เนื้อคู่ที่ใช่ จะมาในเวลาที่ใช่