ผมตั้งกระทู้ครั้งแรกอาจตั้งผิดที่

ผมอยากจะมาฝากถึงเด็กที่กำลังจะเข้ามหาลัย ผมเรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ ไกล้สนามบิน ด้วยความที่ไกลบ้าน จึงต้องอยู่หอ ชีวิตมหาลัยความอิสระจึงก่อตัวขึ้น ปี1เทอมแรก เที่ยว ดื่ม ตื่นสาย ไม่เรียน ชีวิตแย่ เกรดออกมา 1.28 ด้วยความลุกลน เทอม2 จึงลงวิชาเลือกมหาศาล ได้เกรด3.5 แต่แลกกับการที่ต้องดรอปวิชาหลักหลายตัว นั่นเองทำให้ผมหลุดโปร แล้วใช้ชีวิตมาเรื่อยๆ ดรอปบ้างF บ้าง แต่ยังเอาตัวรอดมาได้ตลอด จนมากระทั่ง ปี4 เทอม1 ด้วยความที่สนุกจนลืมตัว กิน ดื่ม เที่ยว ไม่เรียน งานไม่ส่ง ทำให้เทอมนั้น F มา3ตัวใน1เทอม ทำให้เกรด ลงมาติดโปรอีกครั้ง ปัจจุบันอยู่ ปี4 เทอม2 ได้แต่รอเกรดออก หากต่ำกว่า2.00 นั่นคือ รีไทร์ วิ่งหาอาจารย์ ก็ลำบาก ตอนนี้กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ภาวะตึงเครียดสูง ได้แต่ภาวนา ว่าอย่าโดน กระทู้นี้ ออกแนวระบาย แต่ผมอยากฝากว่า  กรรมกรณัง  คือ ผลที่เกิดจากการกระทำ  ถ้าผมผ่านไปได้ผมก็จะขึ้นปีที่5 แน่นอนผมไม่จบ4ปี ทุกอย่างเฟล เพื่อนจบเราไม่จบ ทั้งๆที่กิน เที่ยว ด้วยกัน เขาทำได้ ทำไมเราทำไม่ได้  อยากฝากน้องๆที่กำลังจะเข้ามหาลัย  อย่าหลงระเริง กับ อิสระ จนเกินไป เที่ยว กิน ได้ แต่เราควรรู้หน้าที่ อย่าใช้ชีวิตแบบผม ผมไม่ได้สอนใคร แค่อยากจะฝากเป็นอุทาหร สำหรับทุกท่านที่กำลังจะเข้ามหาลัย  ขอบคุณครับ  ขอให้ได้ข้อคิดดีๆ จากกระทู้นี้นะครับ