ช่วงนี่ดูกลับมาดูหนังเก่าๆค่ะ เพิ่งมาดูละเอียดสักหน่อย กลับมาดู 5 แพร่งในตอนหลาวชะโอน ซึ่งเป็นตอนที่เด็กหนุ่มที่หนีมาบวชหนีคดีในวัดป่าแถวภาคใต้ แล้วไปกินของบูชาเปรต เลยถูกเปรตตามล่าจนไม่อยากอยู่วัด แต่เจ้าอาวาสได้ห้ามไว้ โดยให้หลวงพี่(เรย์ แมคโดนัลล์) เป็นคนพาเณรเข้าไปในถ้ำ ที่พระใช้นั่งวิปัสนา ภายในถ้ำมีภาพวาดเกี่ยวกับเปรต คือรู้เลาๆแล้วว่า เจ้าอาวาสจะให้เณรมาหลบเปรตในถ้ำนี่ เพราะเจ้าตัวไปทำบาปหนักที่ฆ่าพ่อโดยไม่ตั้งใจ

หลวงพี่ก็พูดทิ้งท้ายให้เณรฟังก่อนออกจากถ้ำไปว่า "...แล้วไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ให้เณรคิดเสียว่า สิ่งที่เณรเห็น เคยเห็น และจะได้เห็น...มันมี แต่ไม่จริง" คือ มันก็คือเปรตนั้นแหละ (แต่ในหนังมาแต่เสียงนะค่ะ แต่มุมกล้องมันยกสูงเสมือนว่าเปรตมองและไล่ตามเณร)

เราพยายามลองค้นการวิเคราะห์ในตอนนี้จากคลังกระทู้เก่าพันทิป แต่ไม่มีใครให้คำตอบในเรื่องนี้เลย (เพราะออกไปในแนวทางวิเคราะห์การเป็นเปรตของเณรมากกว่า) เคยลองคิดว่า ความหมายท้ายประโยคของหลวงพี่ อาจหมายถึงเปรตมันมีตัวตนอยู่ แต่ไม่มีตัวตนที่สัมผัสได้จริงหรือเปล่า?...แต่ถ้ามันไม่จริง ก็แสดงว่าเปรตไม่มีจริง? หรือคิดไปว่าภูตผีที่เราคิดว่าจริงนั้น ที่จริงเป็นเรื่องจิตของเราสร้างขึ้น มันมีอยู่จริงในจิตใจเรา แต่มันไม่มีตัวตนจริงหรอก หรือยังไงกัน เราก็คิดไม่แตกนะค่ะ เพราะมันเป็นคำพูดที่ย้อนแย้งกันในตัว

ประโยคนี่เริ่มนาทีที่ 3.07 ค่ะ