อยากทราบว่าคนรุ่นใหม่ ๆ อายุ < 30 ทำอย่างไรถ้าทำงานในระบบของรัฐบางทีแล้วรู้สึกว่า....

(บางแห่ง) โตได้ด้วยการวิ่งเต้น เส้นสาย ธรรมาภิบาลมีไปตามระเบียบแต่ไม่มีผลอะไร
(บางแห่ง) งานเอกสาร หรือ กองกระดาษตัวชี้วัด(ไร้สาระ) มากกว่างานที่เป็นขององค์กรจริงๆ
(บางแห่ง) ไม่มีใครแสดงความเห็นอะไรเลย มีแต่ทำตามระเบียบ ซึ่งไม่ได้สร้างสรรค์หรือมีประโยชน์กับประชาชนมากมายนัก ทุกคนกลัวโดนสอบ
(บางแห่ง) การจัดซื้อจัดจ้างช้ามาก ๆ ๆ  ๆๆๆ
(บางแห่ง) มีการแทรกแซงจากภายนอก/การเมือง ซึ่งไม่ควรจะเป็นแบบนั้น
(บางแห่ง) ฟ้องกันอุตลุดจนไม่เป็นอันทำงาน
(บางแห่ง) บ่าย 3 ก็เลิกงานแล้ว ขี้เกียจ
(บางแห่ง) มีเวบบล๊อค/intranet ให้เล่าเรื่ององค์กรหรือเรื่องงาน แต่บล็อคว่างมาหลายปีแล้ว ไม่มีการถ่ายทอดองค์ความรู้ แต่ละส่วนงานหวงข้อมูล
(บางแห่ง) คนรักษาศีล 5 น้อยกว่าร้อยละ ๑
(บางแห่ง) มีคนถูกแขวน 10-20%
(บางแห่ง) มีสหภาพ เรียกร้องแบบลำเอียงโดยเอาเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ เห็นแก่ตัว เบียดเบียนเงินรัฐ
(บางแห่ง) คนมองโลกแง่ลบ พูดกันแต่เรื่องลบ ๆ องค์กรเลยไม่ค่อยมีเรื่องดี คล้าย ๆ กับผ้าสวย ๆ ผืนหนึ่ง กาแฟหกลงไปกินเนื้อที่ 10% คนมัวดูแต่ที่มันเปื้อน แต่อีก 90% ที่สะอาด ๆ ไม่มอง
(บางแห่ง) พูดกันใส่อารมณ์


ใครเคยทำงานภาครัฐ (บางแห่ง) จะทราบว่าไม่เหมือนเอกชน
โอเคว่าถ้าอยู่ไม่ได้จริง ๆ ก็ลาออก แต่อยากทราบว่าคนที่อยู่ในองค์กรที่มีปัญหาแล้วอยู่ได้ ปรับตัวได้ ใช้เทคนิควิธีอย่างไรกัน
คำถามพิเศษ : แล้วถ้าคุณเป็นเด็กเส้น คุณอยู่สบายไหม :- )
ปล. ผมว่า (ภาครัฐบางแห่ง) มีคอมพิวเตอร์แล้วมันเปลืองทรัพยากร พิมพ์ผิด 1 ตัวก็ต้องพริ้นใหม่ทั้งแผ่น
ขณะที่ในอดีต ถ้าคุณไปดูตามหอจดหมายเหตุ ถ้าเจ้าพนักงานเขียนผิด ท่านก็จะขีดฆ่าแล้วเขียนต่อไป แล้วลงนาม
ทำงานทีเดียวจบ ไม่เหมือนในปัจจุบัน