ทุกๆครั้ง ที่มีการแข่งขันของชุดใหญ่ มักจะมีเงาที่มองไม่เห็นแอบแฝงที่จะโจมตีตอนรุ่นใหญ่เล่นไม่ดี หรือแพ้การแข่งขัน โดยไม่สนใจเลยว่าคู่แข่งการแกร่งแค่ไหน แต่ขึ้นชื่อว่าแพ้ ก็พร้อมที่จะโจมตีให้ร้ายทันที ด้วยคำครหาเดิมๆ แก่แล้ว โดดไม่ขึ้น เล่นเหมือนจับทางได้ ไม่มีใจเล่น ไม่พุ่ง อืดมาก ด่าทอมากมาย

แต่ในทางกลับกัน เวลาที่ชุดใหญ่เล่นดี คนที่เคยด่าหรือสบประมาท ก็กลับไปเป็นเงาเหมือนเดิม พร้อมที่จะโจมตีเจ็ดเซียนอีกครั้งเมื่อพวกเขาพลาด ทำเป็นเมินเฉยต่อความสำเร็จของพวกเขา

มันเหมือนกับว่ารุ่นใหญ่ถูกผลักให้ชิดกับขอบเหว ไม่ให้โอกาส ไม่ให้ที่ยืนสำหรับคำว่าพ่ายแพ้แม้แต่ครั้งเดียว เพราะนั่นจะถูกแปลความหมายว่า เจ็ดเซียนไม่สมควรที่จะเป็นกำลังหลักของชาติของเราอีกแล้วอย่างนั้นหรือ

ทำไมแฟนวอลเลย์บางส่วนถึงเห็นแก่ตัวได้ถึงขนาดนี้ ต้องการแค่ความสำเร็จ แต่ไม่เคยที่จะชื่นชม ให้กำลังใจ หรือเข้าใจสิ่งที่เรียกว่า 'กีฬา' ที่มีคำว่า แพ้ กับ ชนะ เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นเมื่อลงแข่งขัน

สุดท้าย ขอเป็นกำลังใจให้ทีมงาน นักกีฬาทุกคน ผมรู้ว่าทุกคนพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แมตซ์ต่อๆไปผลจะเป็นอย่างไร หากพวกคุณแสดงให้เห็นว่าได้ทำอย่างที่นักกีฬาคนหนึ่งพึงกระทำลงไปทั้งหมดได้ ผมจะอยู่เคียงข้างกับพวกคุณไปทุกคนจนกว่าจะมีใครเลิกเล่นไปตามกาลเวลา

กีฬา ชนะ ก็ชนะไปด้วยกัน แพ้ ก็แพ้ไปด้วยกัน