ชีวิตจริงเหมือนดาวพระศุกร์มีพ่อแม่แต่ไม่เคยเลี้ยงดูเราเลยปล่อยทิ้งขวาง  
ชีวิตในตอนเด็กผ่านอะไรมามากมายดิ้นรน ทะเยอทะยานเพื่ออนาคตที่ดีของตัวเองต้องอยู่กับคนที่ไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆ ทำงานหนักโดนตบโดนตีสาระพัดคนที่ดีกับเราที่สุดในตอนเด็กคือพ่อบุญธรรมที่เลี้ยงดูเรามาอย่างยากลำบาก ต้องมาโดนตบโดนตี ทำงานบ้านต่างๆนาๆในบ้านของคนที่ไม่ใช่พ่อแม่ไม่เคยแม้แต่จะส่งเสียค่าเล่าเรียน ป๊า(พ่อบุญธรรม)ค่อยแต่ส่งเงินให้กินไปวันๆนึง ชีวิตในตอนเด็กทุกข์ทรมานแสนสาหัส อยากโตเป็นผู้ใหญ่ อยากหาเงินเองเพราะมีแต่ปัญหาค่าเทอม ทั้งที่เด็กคนอื่นๆไม่มีปัญหาแบบเรา โตขึ้นผ่านมา20ปีอยากเจอพ่อแม่ที่แท้จริง พยายามสืบหาทุกทางวิถีทาง จนเจอพ่อตัวเองร่ำรวยมีเงินทอง เมียหลายคนลูกต่างเมียก็หลายคน อยู่กันแสนสบายโดยไม่เคยนึกถึงเราเลยว่าจะอยู่ยังไงเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง เสียใจนะ นึกว่าพ่อแม่ไม่มีปัญญาเลี้ยงเลยยกให้คนอื่นแต่มีลูกก็มาทิ้งๆขวางๆแบบนี้ ไม่มีความรับผิดชอบ ทำให้เกิดมาทำไม