Review BOYZONE BZ20 THE ANNIVERSARY TOUR คนน้อยแต่อบอุ่นเหมือนเจอเพื่อนเก่า

รู้สึกเป็นคนเชื่อในเซนส์ตัวเองถูกมากว่าคอนเสิร์ตนี้ถ้าเราไม่ซื้อบัตรไปดู เราคงจะเสียใจมากๆเพราะด้วยเหตุผลที่ว่า

1.คอนเสิร์ตมันขายบัตรได้น้อยมาก และโอกาสที่ BOYZONE จะมาไทยอีกบอกได้เลยว่า 0% (หน้างานไม่มีสปอนเซอร์ใดๆนอกจากขายซีดีเพลง (ดีที่มีอัลบั้มใหม่ Dublin to Detroit ด้วย)

2.คอนเสิร์ตประทับใจเรามาก เนื่องจากไม่ได้คาดหวังอะไรเลย และเอาจริงๆ เราก็ "อิน" กับเพลง Boyzone ประมาณนึง คือไม่ได้ทันแบบจริงจังแบบ BSB

เอาล่ะก่อนจะอวยเล่าคร่าวๆก่อนว่าคอนเสิร์ตปิดโซนและมีการย้ายที่คนดูเยอะมาก เนื่องด้วยว่ามันขายบัตรไม่เต็มจริงๆควรบอกว่าขายไม่ออกมากกว่า โซนชั้น 4 จึงเหลือแค่ 5 โซนเท่านั้น (และไม่เต็มด้วยซ้ำไป) ส่วนชั้น 3 และกราวน์ก็แหว่งๆเป็นจุดๆ คือตอนเราเข้ามาใน Hall นี่บอกเลยว่าใจหายมากๆ นี่ไม่มีใครอยากดูบอยแบนด์ยุค 1993 กันแล้วจริงๆใช่ไหม (แต่ก็เข้าใจได้ว่าวงนี้เพลงมันออกไปพ็อพบัลลาดมากกว่าจะเป็นพ็อพจริงจัง)

แม้โปรดักชั่นนี้จะไม่มีแดนเซอร์ แต่ทัวร์ BZ20 Tour มันเริ่มมาตั้งแต่ปี 2013 ตั้งแต่ Boyzone กลับมาทำอัลบั้ม BZ20 จนถึงปี 2015 Setlist เลยมีการปรับเปลี่ยนเพลงใหม่ ซึ่งจริงๆเราก็แอบเสียดายเพลงที่ตัดออกไปในทัวร์ปีนี้เหมือนกันอย่างเพลง Rise กับ Light Up the Night แต่ใส่เพลงใหม่ในอัลบั้ม Dublin to Detroit ซึ่งเป็นอัลบั้มคัฟเวอร์เพลงของค่ายโมทาวน์อย่างเพลง Reach out I’ll be there กับ You can’t hurry love เข้ามาแทน แต่เสน่ห์ในการเฟอร์ฟอร์มเพลงนี้ของทั้ง 4 คนคือสามารถเชียร์อัพให้คนดูยอมลุกขึ้นมาเต้นตามได้นี่บอกเลยว่าศิลปินน้อยคนนะที่จะพูดปุ๊บคนดูพร้อมลุกได้เลยทั้งที่เพลงก่อนหน้านี้อย่าง Tracks of my tears มันบัลลาดมากๆ

ส่วนโรแนนแกก็ขี้อ้อนมาก แถมรู้ทรงอีกว่าในโซนเอเชียอีเพลง When you say nothing at all มันดังมาก ดังจนต้องเอากลับมา Setlist ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีเพลงนี้อยู่ในลิสปี 2013-2014 เลย แถมโรแนนนี่เอะอะอะไรก็ "ขอบคุณครับ" คนดูตลอดเวลา ทุกครั้งที่คนดูยอมโบกมือตาม - ลุกขึ้นเต้น หรือร้องเพลงตาม พี่แกจะขอบคุณตลอดเลย จนแบบโอ้ยผู้ชายคนนี้จะน่ารักไปไหนวะ ส่วนคีท, ไมเคิล, เชน นี่ก็ขี้เล่นพอกัน

เออมันมีโมเมนต์ที่เศร้าๆเหมือนกันคือให้อารมณ์เหมือนตอน D2B เลยคือสตีเฟ่น เกทลีย์อีหนึ่งสมาชิกในวงที่เสียชีวิตไปแล้วในปี 2009 Gave it all away ที่เพลงนี้เสียงเมนหลักเลยคือสตีเฟ่นเป็นคนร้อง พอถึงท่อนที่เขาต้องร้องสมาชิกในวงก็เงียบและปล่อยให้เสียงของสตีเฟ่น ดังขึ้นมา บอกเลยว่าเป็นโมเมนต์ที่ชวนขนลุกและซาบซึ้งไปพร้อมๆกัน (อย่างที่รู้ๆว่าสตีเว่นเป็นคนเสียงคีย์แหลม มันเลยยิ่งพีคกันไปใหญ่) อีกอย่างคือดนตรีก็ถูกออกแบบใหม่มาให้อลังการมากอีกต่างหาก พอต่อด้วยเพลง Everyday I love you นี่เลยยิ่งแบบโอ้โห ถ้าเป็นแฟนคลับจริงๆน้ำตาร่วงแน่ๆ เราแค่อินๆซึ้งๆ

อีกเพลงในโชว์นี้ที่เราค่อนข้างชอบคือเพลง Ruby ที่ 4 คนประสานเสียงกันลงตัวมาก เพราะมาก แบบโหยจนต้องกลับมารีเพลย์อัลบั้ม BZ20 ฟังใหม่อีกรอบ (เพลง Love will save the day- Who we are ก็ดีงามมากเช่นกัน)

คือเอาจริงๆเราก็ไม่ได้กะจะมาเต้นกับวงนี้หรอก เพราะรู้ว่าเพลงมันเนิบๆ แต่ 2 เพลงสุดท้ายคือศิลปินแทบไม่ต้องเชียร์อัพอะไร คนดูพร้อมใจลุกขึ้นมาโยก มาโบกมือกันสุดๆคือเพลง Love Me for a Reason คือทุกคนร้องเพลงนี้กันดังมาก (แน่สิมันน่าจะเป็นเพลงที่ดังที่สุดของวงนี้แล้วแหละ) ก่อนจะปิดด้วย Life is a rollercoaster ซึ่งเราก็งดถ่ายวิดีโอเต้นยับเลยครัช (เต้นยับคือกระโดด โบกมือไม่ได้เต้นยับแบบตอนคอนเคธีนะแจ๊ะ)

ส่วนตัวคือประทับใจมาก มันลื่นไหลไม่ยาวเกิน ไม่มีช่วงน่าเบื่อ ศิลปินน่ารัก เฟอร์ฟอร์มร้องสดดีมาก คือเสียดายแทนคนที่ไม่ได้มาดูจริงๆอ่ะ คือไม่รู้จะพูดว่ายังไงน่าเสียดายแฟนๆที่โตมาพร้อมๆกับ Boyzone จริงๆ

SetList
Love is a hurricane
Picture of you
Love you anyway
Baby can I hold you
Everything I own
Ruby
Words
You needed me
When the going gets tough
Gave it all away
Everyday I love you
When you say nothing at all
Tracks of my tears
Reach out I’ll be there
You can’t hurry love
No matter what
If we try
Love will save the day
Who we are
A different beat
Love me for a reason
Life is a rollercoaster

มาเมาท์มอยเรื่องหนัง คอนเสิร์ต ศิลปินต่างประเทศกันครับที่ https://www.facebook.com/EntertainmentBite