หนูอายุ28ค่ะเป็นลูกหม้ายลูกติดค่ะและมีแม่หนูอีกคนครอบครัวหนูเป็นครอบครัวเล็กๆซึ่งมีหน้าที่เป็นหัวหน้าครอบครัวคะชวิตก่อนนี้ก็ถือว่าไม่ดีมากนะเพราะหนูทำงานรับจ้างเป็นแม่บ้านได้ค่าแรงวันละ300อาทิตย์ทำแค่4วันตกเดือนแค่4,800จ่ายค่าเรียนลูกก็เดือนละ1,000แล้วค่าห้องเช่าห้องอีก1,000เหลือใช้ไม่มากแต่ก็อยู่ได้ไปวันๆกินแต่ไข่แต่ชวิตตอนนี้แม้แต่ไข่ก็ไม่ปัญญาซื้อเลยค่ะหนูตกงานมาเกือบ2เดือนแล้วที่ๆเขาจ้างหนูขาดทุนก็เลยปิดกิจการไปหนูหางานที่ไหนเขาก็ไม่รับเพราะต้องดุลุกต้องทำงานเข้า8เลิก5เท่านั้นลูกก็พลอยต้องออกร.รไปด้วยเพราะไม่รายได้แล้วแค่กินยังไม่มีปัญญาเลยหนูสงสารแม่กับลูกจังที่เห็นแกหิวแล้วต้องอด..สุดท้ายแม่ก็ป่วยคงไม่ได้กินของดีๆมีประโยนช์แม่อาเจียนบ่อยไปรักษา30บาทบัตรทองนอนโรงบาลมา3รอบก็เป็นเหมือนเดิมไข้ขึ้นตอนกลางคืนทุกวันตังไม่มีซื้อยาให้แม่เลยแม่บอกหนูให้ทำใจไกล้ถึงเวลาของแม่แล้วแม่บอกจะไม่ได้เป็นภาระของหนูอีกแล้วสงสารหนูรู้ลูกเหนี่อย..(หนูบอกแม่)แม่จ๋าเหนี่อยกว่านี้หนูก็ไหวขอแค่อยู่ข้างๆหนูก่อนนะหนูเคยสัญญาจะพาแม่ไปกินอาหารๆอร่อยในห้างที่แม่เคยดูในทีวีแม่อยากกิน..รอหนูได้ไหมหนุจะทำงานเอาเงินเดือนพาแม่ไป..(คิดในใจเรามีปัญญาทำให้ครั้งสุดท้ายได้ไหมหนอ)แต่แม่บอกจะรอ..รอหนู
หนูคงเหลือเวลาไม่มากแล้ว
หนูอยากรู้ที่ขายโลงศพถูกๆมีที่ไหน
เขามีบริจาคสำหรับคนไม่มีตังซื้อโลงไหมค่ะ
ถ้าถึงเวลานั้นหนูก็คงต้องแต่ลูกเพียงสองคน
ครั้งสุดท้ายที่ทำให้แม่นั้นหนูจะทำให้เขาได้ไหมนะ
ชวิตคนเราไม่เหมือนละครจริงๆ
มันไม่เคยมีความสุขยิ้มหัวเราะได้
เหมือนชวิตของหนูนี้...ชวิตโคตรบัดซบเลย


หนูคงเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว
หนูอยากรู้ว่าจะซื้อโลงศพราคาถูกๆได้ที่ไหน
เขามีบริจาคให้คนจนที่ไม่มีตังซื้อไหม?
เพราะถ้าถึงเวลานั้นหนูจะปัญญาไหมนะญาติสักคนก็ไม่มี