เรื่องมันมีอยู่ว่า เราไปเดิน ถนนคนเดินกันตอนเย็นกับแฟน แล้วดันเจอแฟนเก่าของแฟน แต่ตอนนี้เขาคงเป็นเพื่อนกันแหละ เราก็เข้าใจ เดินไปสักสองรอบ เราเลยเดินมานั่งที่โต๊ะกัน แล้วแฟนเก่าของเขา ก็มานั่งด้วย คือนั่งข้างๆ แฟนเรา แต่ตอนนั้นไม่ได้มีกันแค่สามคนนะค่ะ ก็มีทั้งเพื่อนเรา และเพื่อนของแฟน เขาก็คุยกันเรื่องทั่วไปๆอันนี้เราก็เข้าใจ แต่เราเริ่มไปเคืองที่ แฟนเก่าแฟนเรา เอามือมาจับพุง แล้วเขาก็มีเหล่ตามองกันบ้าง เราเห็นค่ะ แต่เราไม่พูด เราเลยไปบอกเพื่อนของเรา คื่อเพื่อนคนนี้เวลามีอะไรก็บอกกันเป็นปกติค่ะ แล้วแฟนเห็นเลยเอาโทรศัพท์ไปดู เลยบอกว่า เรื่องแค่นี้ทำไมต้องบอก? คือเรารู้สึกว่า ทำไมเขาต้องมองเรื่องของเราเป็นเรื่องแค่นี้ เอาจริงๆไหมค่ะ ไม่มีใครอยากให้แฟนตัวเองไปยุ่งกับแฟนเก่าหรอก จริงไหมค่ะ? แล้วเลยทะเลาะกัน เขาเลยพูดเสียงดัง เราเลยถามว่าเป็นอะไร เขาเลยถามกลับว่า เธอนั่นแหละเป็นอะไรจะอะไรนักหนา แล้วก็ทะเลาะกันเราก็ร้องไห้ ร้องอยู่กลางถนนคนเดินนั่นแหละค่ะ เขาเลยลุกหนีไปนั่งอีกฝั่งนึง เราก็เลยลุกหนีไปเหมือนกัน แล้วทีนี้เราเลยเดินกลับมาที่เดิม เห็นหลังแฟนเก่าเขา กับ เห็นหน้าแฟนเรา เราเลยวิ่งหนีขับรถกลับบ้านเลย กลับบ้านมาเปิดคอม เจอแฟนเก่าอัพสถานะค่ะ "น้องเป็นเ_ี้ยไรมากไหม" จุกเลยค่ะ แล้วเลยมาคุยกับแฟนแชท เขาก็บอกเราว่า โครตงี่เง่า น่าเบื่อ ไร้สาระ แหกตาดูไหมว่าคุยกันเรื่องอะไร เราเข้าใจค่ะเรื่องคุย แต่เราไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องเล่นพุง ต้องเหล่ตามองกัน เราเลยบอกเขาไปตรงๆว่า คุยอ่ะเข้าใจ แต่เคืองที่ทำไมต้องให้จับพุง ต้องเหล่ตามอง เขาตอบกลับมาว่า "เค้าผิดไหม" "พุงเค้าไหม?" คือจุกอีกเลยค่ะ.. ไม่คิดว่าจะตอบแบบนั้น เขาเลยบอกว่าโครตงี่เง่าใครๆก็บอก เค้าก็บอก คือเรารู้สึกแย่มากอ่ะค่ะ ถ้าแฟนเราด่าเราคนเดียวเรายังรับได้ แต่ทำไมคนอื่นต้องมาพูด แล้วแฟนเราก็บอกว่าก็เพื่อนเค้าป่ะ ต่อไปถ้าจะเป็นแบบนี้ไม่ต้องไปไหนมาไหนด้วยกันอีก แล้วเขาก็บอกว่า เบื่อ รำคาญ มันไปทำอะไรให้นักหนา *มันในที่นี้คือแฟนเก่าของเขาค่ะ เราก็เลยแอบคิดในใจว่า แฟนเก่าเธอก็ไม่ได้ทำอะไรให้เรานักหนาหรอก เราแค่ไม่ชอบที่มาแตะต้องตัวเธอยิ่งเป็นแฟนเก่าใครจะชอบ คือเพราะเรื่องแค่นี้แหละค่ะ เราควรทำยังไงดีค่ะ? แล้วคิดว่ามันเป็นเรื่องงี่เง่าไหม?บางทีเราก็รู้สึกท้อค่ะ โกรธแล้วก็หนีแล้วก็ไม่ฟังแล้วก็พูดไม่ดีด้วยบางครั้งก็บอกเลิก แล้วเขาเป็นคนที่แบบไม่ชอบให้ใครมาว่าอะไรแม้แต่นิดเดียว เราเลยไม่กล้าพูดอะไรมากอ่ะค่ะ กลัวโดนเขาบอกเลิก เขาเคยบอกเลิกเราไปแล้ว 3 ครั้ง เราก็ไปง้อกลับมาทุกครั้ง ตอนนั้นก็รู้ตัวนะค่ะ ว่าทำตัวไม่มีค่า แต่ก็ยังไปง้อ อาจจะเป็นเพราะรักมั้งค่ะ เลยไปไหนไม่ได้สักทีเราเคยร้องไห้ต่อหน้าเขาหลายครั้งแล้ว ซึ่งปกติเวลาคุณเห็นแฟนคุณร้องไห้ คุณต้องเกิดอารมณ์รู้สึกผิดนิดๆใช่ไหมค่ะ แต่เขาไม่เลยค่ะ กลับยิ่งตะคอกใส่ หรือไม่ก็เดินหนี แล้วเวลาเราร้องไห้แล้วเพื่อนเขามาเห็น เขาก็จะยิ่งโกรธเราเข้าไปใหญ่ แต่ความรู้สึกจะห้ามไม่ให้ร้องไห้ได้ยังไงหละค่ะ เขากลัวคนอื่นมองว่าเขาเป็นคนผิด มองว่าเขาไม่ดี ซึ่งบางครั้งเราก็แอบคิดว่าเขาเห็นแก่ตัวนะ เหมือนเขาสนใจแต่ความรู้สึกตัวเองไม่ได้สนใจความรู้สึกเราเลย แล้วเวลาทะเลาะนี่เอาทุกเรื่องที่เราเคยทำไม่ดีมารวมกันแล้วก็บอกว่าเบื่อ คือเราก็ไม่เข้าใจจะเอามารวมทำไม แล้วแบบบางครั้งเขาก็เป็นคนเข้าใจยาก เราตามอารมณ์ไม่ทันค่ะ เขาโกรธเรา แล้วเราเลยง้อ ทักไปขอโทษ เขาก็บอกไปไหนก็ไปอย่ามายุ่ง แล้วพอเราไม่ยุ่งจริงๆ เขาก็มาอัพตัสว่า "อย่ามายุ่งแล้วกัน" เราเลยโทรหา เขาเลยบอกว่า เก่งนักก็อยู่คนเดียวไปดิ จะมายุ่งทำไม ถ้าไม่ยุ่งตั้งแต่แรกก็อยู่คนเดียวไปเลย แบบนี้อ่ะค่ะ คือตามอารมณ์ยากจริงๆ จะบอกว่าฟอร์มจัดก็ใช่ แต่บางทีเราก็คิดว่ามันเกินไปนะ แต่เราก็พูดออกไปไม่ได้ค่ะ ก็อึดอัดอยู่นะกับความรู้สึกเล็กๆน้อยๆของเราที่เขาชอบมองข้าม แล้วพอเรามองข้ามความรู้สึกเล็กๆน้อยๆของเขาบ้าง เขาก็ดันโกรธ แต่พอเราโกรธ ก็ว่าเรื่องแค่นี้ ไร้สาระ

เราก็ไม่ได้ว่าเราดีนะค่ะ แต่อันไหนที่เขาไม่ชอบ เราก็พยายามปรับตัวเข้าหาเขาทุกอย่าง เคยพูดเรื่องปรับตัวแล้วค่ะ เขาบอกว่า ทำไมต้องปรับ "รับได้ก็คบรับไม่ได้ก็เลิกก็เป็นแบบนี้" แล้วก็บอกเลิกเราไปเลยค่ะ เราก็ต้องไปง้ออยู่ดี คือเราไม่ได้บอกว่าเรารับไม่ได้ แต่บางเรื่องก็แค่อยากให้เขาปรับตัวเข้าหาเราบ้าง แต่เขาก็คิดสะแบบนี้ เหมือนเวลาทะเลาะกันเขาไม่ค่อยมองความดีของเราเลยค่ะ เขาหิวเราก็พาไปกิน ไม่มีรถกลับบ้านเราก็ออกไปส่ง เวลาทะเลาะกันเราไม่เคยพูดไม่ดีกับเขาเลย แต่ต่างจากเขาที่ไล่เราบ้าง รำคาญบ้าง เบื่อบ้าง ถึงจะบอกว่าโกรธก้จริงนะค่ะ แต่คำพวกนี้บางทีก็กระทบจิตใจเหลือเกิน เรารู้สึกว่า เขาจะบอกเลิกเราตอนไหนก็ได้ เหมือนเขามีอิทธิพลเหนือกว่าทุกอย่าง เราก็ทุ่มเท่ให้เขาหลายๆอย่างนะคะ แต่เหมือนเขาไม่ค่อยชอบ เขาเคยบอกว่า เรารักเขามากเกินไป แต่จะให้ทำยังไงหละค่ะ ก็ตอนแรกๆที่มันเข้ามาไม่ได้เป็นแบบนี้นิ เราไม่รู้ค่ะว่าเขาคิดอะไรอยู่ บางครั้งก็ดี บางทีก็ร้าย พูดเหมือนไม่รัก แต่ก็รัก เราควรจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีค่ะ หรือว่า ถ้าเขาบอกเลิกเราครั้งนี้แล้วเราควรง้อไหม? หรือเพื่อนๆมีวิธีไหนแนะนำบ้างไหมค่ะ