เหตุการณ์ของเราเพิ่งผ่านมาสดๆร้อนๆเลยค่ะ คบกันมาจะ 4 ปี พักหลังๆเฉยชาอยู่ด้วยกันมันทรมานสำหรับเรามาก เค้าไม่อยากมีอะไรกับเรา ไม่อยากให้เราโดนตัว จากเมื่อก่อนเคยกอดกัน เคยเล่นกันตลอด เฉยชาจนเรารู้สึกได้ แต่พอเราถามเค้าก็บอกเค้าปกติ จนเราทนไม่ไหวเลยทะเลาะกันเรื่องความเฉยชาของเค้า เราขอให้เค้าเปลี่ยน ให้หยุดเฉยชาไม่งั้นอาจต้องเลิกกัน เค้าตอบกลับมาว่า ทุกวันนี้เค้าเปลี่ยนเพื่อเราจนไม่เหลือความเป็นตัวเองแล้ว อยากใช้ชีวิตในแบบของเค้าบ้าง เราอึ้งมาก พอถามว่ายังรักกันอยู่ไหม เค้าตอบว่าเฉยๆ พอเราถามว่าเฉยๆกับไม่รักมันความหมายเดียวกันใช่ไม๊ เค้าตอบเค้าไม่รู้ เค้าเฉยๆบอกเราว่าอย่าคาดคั้น เราเลยโกรธบอกถ้าเป็นงี้ก็ไม่ต่างจากเลิก เค้าเลยบอกเลิกเราเลย เราถามว่าไม่เหลือความรักให้เราซักนิดเลยเหรอ เค้าบอกคำเดิม คือ เฉยๆกะไม่รู้ และบอกเราให้เลิกคาดคั้นเค้า เราเลยถามเค้าว่าเฉยๆกะเราแล้วมาบอกรักเราตลอดเพื่ออะไร เค้าบอกมันคงเป็นความเคยชิน ฟังแล้วเจ็บมาก ใจสลาย เข่าทรุด หมดแรง แทบล้มทั้งยืน เราเลยขอร้องเค้าว่าช่วยพูดมาได้ไม๊ว่าไม่ได้รักกันแล้ว เราจะได้ไป แต่เค้าก็ไม่ยอมพูด ตอบแค่เฉยๆกะไม่รู้ เราควรทำยังไงดีคะ เสียใจมาก!!!! (ขออนุญาติแท็กโต้ะเครื่องแป้งด้วยนะคะ อยากได้ความเห็นของสาวๆด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ) ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะ พิมพ์ไปร้องไห้ไป