เรื่องมีอยู่ว่า ช่วงหลายวันก่อน เราไปเจอลูกแมวตัวจิ๋ว... จิ๋วมากๆ... คือเล็กกว่าหนู เล็กกว่าลูกแมวบ้านเราตอนแรกเกิด
แต่ว่าลืมตาแล้ว ตัวเล็กลักษณะนี้ อาจจะเป็นเพราะขาดอาหาร

เดินร้องแป๊วววววววววว แป๊วววววววววววววววว โซเซอยู่ตรงทางเท้าริมถนนใหญ่ตอนเช้าตรู่
อยู่ในจุดที่ไกลมากจากบริเวณที่มีของสุมๆพอจะให้แม่แมวซุกได้ เลยคิดว่าโดนมาทิ้งแน่นอน

เราลังเลว่าจะไม่ไปธุระแล้วมาดูลูกแมวแทนดีมั้ย
เดินมาถามแม่ค้าแถวนั้นเขาว่า ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวดูให้ มีน้องสาวเค้ากำลังเลี้ยงลูกแมว(ครอกอื่น)อยู่พอดี

พอกลับมาตอนค่ำ เลยแวะถามดู เค้าบอกว่า
"มันไม่ยอมกินนม ตอนนี้ตายแล้ว เอาไปฝังแล้ว ตอนที่มันมา ท้องมันก็อืดอยู่แล้ว"


เสียใจมาก ว่าทำไมตัวเองไม่ตัดสินใจดูลูกแมวเองตั้งแต่ต้น เพราะว่าแม่ค้าเขาขายข้าวทำมาหากิน จะให้ดูแลลูกแมวใกล้ชิดคงลำบาก
รับเอามาเองจะดีกว่า เงินทองก็มีพอจะพาไปหาหมอได้

อีนังทองหยิบแมวบ้านเราที่เก็บมา เกือบตายเพราะสาเหตุเป็นลูกแมวท้องผูก  ทีแรกก็ไม่รู้
บังเอิญเห็นตอนทำความสะอาดก้น มีอึแข็ง(มาก)คาอยู่ พอเอาอึแข็งๆออกได้ อาการดีขึ้นทันตาเห็น

ถ้าลูกแมวท้องอืด จะถึงตายมั้ยคะ มีวิธีสังเกตอาการยังไงบ้าง หรือ วิธีช่วยเบื้องต้นยังไงบ้าง?

คนทิ้งก็ช่างใจร้าย จะเอาลูกแมวมาทิ้ง เอามาทิ้งตอนมันช่วยเหลือตัวเองมากกว่านี้ไม่ได้หรืออย่างไร

พอนึกว่า ลูกแมวตัวนั้น คงร้องแป๊วววววววววววววว คิดถึงแม่จนสติสุดท้าย ก็รู้สึกแบบ......