ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนนี้ก็อายุ20ต้นๆแล้วล่ะ  ได้เจอกับความรักกับผู้ชายคนหนึ่ง เขามาตามจีบ ตอนแรกเราก็ไม่สนใจ แล้วเราก็ตอบตกลง อย่างว่าอ่ะนะ มนุษย์เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยากถูกรัก เลยรู้สึกดีที่มีคนมารักมาชอบแบบนี้ พอคบกับเขาไปสักพัก เขาดูรักเรามากเลย แต่เราดูเหมือนไม่รักเขา ซึ่งมันก็คงเป็นแบบนั้น ไม่รู้ทำไมตอนมีแฟน ถึงมีแต่ผู้ชายเข้ามาจีบเยอะ แต่พอตอนไม่มีก็ไม่มีเลยนะ เราก็เลยลั้ลลา คุยกับทุกคนเลย แล้วคราวนี้แฟนเราก็เริ่มสงสัย ว่าโทรไปทำไมถึงยุ่งนักยุ่งหนา ไม่ค่อยมีเวลาคุย เลยรู้สึกห่างกันเรื่อยๆ จากนั้น แล้วเขาก็จับได้ ว่าเรามีกิ๊ก เราก็ได้แต่ขอโทษ แล้วเขาบอกว่าอย่าทำอีกนะ   (แต่เราก็ยังทำอีกอยู่ดี) เราพยายามคิดว่าเราอาจจะบริหารเวลาไม่ถูก อาจจะทำให้แฟนเราจับได้อีกครั้ง เราก็เลยพยายามเอาใจแฟน อาจจะเป็นเพราะเราเริ่มเบื่อกิ๊กด้วยแหละ เบื่อการมีคนคุยหลายคน เราก็เลยตัดสินใจหันมาสนใจแฟนคนเดียว เราตั้งใจว่าจะคบแค่คนเดียว เพราะเรารู้สึกว่าเรารักแฟนแล้วตอนนี้ อยู่มาวันหนึ่งเพื่อนสนิทเราเดินมาบอกว่ามีรุ่นน้องที่อ่อนกว่าเรา2ปี แอบชอบแฟนเรา แล้วก็คุยแชทกับแฟนเราทุกวัน แล้วแฟนเราก็เล่นด้วย แต่ไม่ยอมบอกเราว่าเขามีคนอื่น ช่วงนั้นเรารู้สึกเหมือนโดนกรรมตามสนอง เหมือนรู้สึกว่าจะสูญเสียเขาไป เพราะว่าเรากับเขาเริ่มห่างกันมากขึ้น คุยกันน้อยลง เราก็เลยตัดสินใจไปถามเขาว่าจะเอายังไง จะเลิกกับเราหรือจะยังคบกันต่อ เขาบอกว่ายังเลือกไม่ได้ เขาบอกว่าตอนนี้รักเราแค่50เปอร์เซ็นต์ ความเชื่อใจมันลดน้อยลงตั้งแต่วันที่เขาจับได้ว่าเรามีกิ๊ก เราจึงบอกว่างั้นเราเลิกกันเถอะ อย่างน้อยเราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ จากนั้นเราก็เลิกกัน ....
  ไม่นานหลังจากนั้นเขาไปคบกับรุ่นน้องอย่างจริงจัง และดูจะรักกันมากๆ ไม่รู้ทำไมเวลาเจอเขาอยู่ด้วยกันโดยบังเอิญ มันรู้สึกอิจฉายังไงก็ไม่รุ้ แบบว่าเขาเคยเป็นของเรา ทำไมเขาต้องไปเป็นของคนอื่น
  หลายปีต่อมา มีคนใหม่เข้ามาในชีวิตเรา เขาเป็นคนดีมากๆ แล้วเราก็ชอบเขา ถึงแม้ว่าเรายังไม่รู้สึกรักเขาแต่เราก็คบกับเขา คบกันมา6เดือน เขาก็ยังเป็นคนดีอยู่ เขาก็ยังเหมือยเดิม แต่ทำไมในใจเรา รู้สึกว่าเวลาเขาทำอะไรให้เรา เวลาเขาพูดอะไร มันก็ไม่ถูกใจเราไปหมดทุกอย่างเลย  บางเรื่องเขาเปลี่ยนเพื่อเรา เขาพยายามดูแลเราทุกอย่าง แต่ยังไงมันก็ไม่ถูกใจเราอยู่ดี เราพยายามคิดหาเหตุผลต่างๆนาๆ ว่าที่แท้จริงแล้ว เรารักแฟนคนนี้จริงๆไหม หรือว่าที่จริงๆแล้ว เราแค่อยากหาใครมาแทนที่ เพื่อนเราก็บอกว่าถ้าเราคาดหวังให้อีกฝ่ายเป็นแบบไหน มันก็คงเป็นเรื่องที่แย่มาก เพราะถ้าเวลามันไม่เป็นอย่างที่เราคิด มันก็จะทำให้เราสับสน แล้วก็ผิดหวังเปล่าๆ เราก็กลับมาคิดๆดูว่า เราอยากให้เขาเป็นเหมือนแฟนเก่าเรารึเปล่า บางทีมันอาจจะเป็นเหตุผลโง่ๆ เหตุผลหนึ่งก็ได้ เรามานั่งนึกคนเดียว บางทีเราอาจะลืมแฟนเก่าไม่ได้.....
   ทำไมมันถึงลืมยากเย็นจัง?? ผ่านมานานแล้วก็ยังไม่ลืม??
      แล้วฉันต้องทำยังไง ถึงจะลืมแฟนเก่าได้อย่างสนิทใจ แล้วกล้าพูดว่ารักแฟนคนปัจจุบันได้อย่างเต็มปาก.....