ตอนนี้ บทของธนาโดนหนักสุดเลย ไม่ค่อยมีใครเห็นใจ ทั้งๆที่ปมของธนามันก็มีนะและก็ปูมาให้เข้าใจได้ว่าทำไมถึงตามตื้อรัตน์ตั้งแต่มัธยม
ซึ่งปมนี้ก็มาย้ำในช่วงตอนโตที่ธนากลับมาบ้านแล้วได้ยินแม่อัมพรขอร้องว่าไม่ให้ยุ่งกับแฟนพี่ชาย นั่นคือปมของธนาจริงๆ ปมที่แม่อัมพรดูรักและห่วงยุทธมากกว่า มาถึงตรงนี้เราก็พอเข้าใจว่าทำไมธนาต้องตามตื้อรัตน์ ส่วนหนึ่งก็แม่ ส่วนหนึ่งก็ไม่เข้าใจในตัวยุทธเพราะไม่เห็นความดีอะไรเลยที่ยุทธทำให้กับแม่ที่เขารัก มันเลยลามไปถึงรัตน์ที่ยุทธทำไม่ดีพอด้วย เขาจึงคิดเสหมือนตัวเองเป็นฮีโร่เล็กๆที่มาช่วยเติมยิ้มให้ผู้หญิงสองคนที่เขารัก....ณ ตรงนี้ธนายังมีความน่าเห็นใจอยู่
แต่พอตอนแม่อัมพรตาย สุดท้ายยุทธมาเยี่ยมดูใจ จุดนี้แหละที่ควรเป็นจุดเปลี่ยนของบทธนา แต่เสียดายที่ไม่ได้เปลี่ยน กลับทำให้ธนายังไม่มีความเห็นใจยุทธเหมือนเดิม ทั้งๆที่จากจุดนี้ ธนาก็น่าจะเห็นความเป็นมนุษย์ของยุทธบ้าง เห็นความร้ายกาจของยายแย้มที่มาอาละวาดตามหายุทธที่หายไปที่งานศพแม่อัมพรบ้าง ว่าชีวิตยุทธมันเก็บกดขนาดไหน ย่าที่เลี้ยงมาก็ปั่นหัวแบบผิดๆควบคุมความคิดทุกอย่างจนแสดงออกไม่เป็น ตรงนี้ ถ้าบทของธนาจะเปลี่ยนเป็นคนที่คอยให้กำลังใจรัตน์ที่ยุทธหายตัวไปอย่างลึกลับ คอยเป็นเพื่อนข้างๆมีโอกาสก็ชวนรัตน์ไปพักผ่อนคลายความเศร้า ไม่ใช่ไปให้บทบาทตรงนี้กับระพีพรรณจนกลายเป็นว่าระพีพรรณกลายเป็นตัวเสี้ยมในทันทีทั้งๆที่ก็แค่ทำเพื่อให้เพื่อนได้รู้ใจและหาความสุขใส่ตัวซะทีหลังจากที่แคร์ความรู้สึกของยุทธมานาน เราว่าถ้าเขียนบทแบบนี้ ทุกคนจะเห็นใจ ธนา รัตน์ และมองทุกอย่างอย่างเข้าใจแบบระพี มากกว่านี้
อีกจุดเปลี่ยนหนึ่งที่ควรจะเพิ่มเพื่อให้รู้สึกเข้าใจหัวอกของรัตน์ คือตอนที่เจอยุทธที่รีสอร์ท หลังจากที่รัตน์เริ่มจะทำใจเรื่องยุทธหายไป เริ่มเห็นความดีความใส่ใจของธนา พอมาเจอยุทธโดยบังเอิญอีกที บทที่คุยกันที่สะพาน น่าจะเพิ่มการถามไถ่ทุกข์สุขความรู้สึกของยุทธว่าดีขึ้นหรือยัง ยุทธก็จะได้บอกว่าดีขึ้นเพราะมีความรักของรัตน์เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวมาตลอด เพียงแต่ว่ายังไม่พร้อมที่จะไปเผชิญหน้ากับทุกคนและไม่คิดว่าจะมาเจอกันที่นี่
ถ้ามีตรงนี้ มันจะทำให้เห็นใจรัตน์ที่แม้จะพยายามบอกเลิกกับยุทธแต่ก็คงทำใจไม่ได้ที่จะเห็นยุทธร่วงไปอีกครั้งหลังจากที่ฟื้นตัวจากเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมา
มันน่าจะทำให้เข้าใจความกระอักกระอ่วน และเข้าใจที่มาของคำพูดที่รัตน์ยังพูดให้ความหวังกับยุทธ
เสียดายนะถ้าใส่ดีเทลเล็กๆน้อยๆนี้ลงไป ลดบทบาทระพีพรรณเหลือแค่ให้รัตน์ฟังหัวใจตัวเองโดยไม่เอ่ยชื่อเข้าข้างใคร มันคงจะดีกว่านี้กับ ทุกคน...
เราที่เป็นคนดูคงรู้สึกหน่วงกับทุกตัวละครมากกว่านี้
เสียดายบทภาคสุดแค้นแสนรัก น่าจะเป็นแบบนี้...
ซึ่งปมนี้ก็มาย้ำในช่วงตอนโตที่ธนากลับมาบ้านแล้วได้ยินแม่อัมพรขอร้องว่าไม่ให้ยุ่งกับแฟนพี่ชาย นั่นคือปมของธนาจริงๆ ปมที่แม่อัมพรดูรักและห่วงยุทธมากกว่า มาถึงตรงนี้เราก็พอเข้าใจว่าทำไมธนาต้องตามตื้อรัตน์ ส่วนหนึ่งก็แม่ ส่วนหนึ่งก็ไม่เข้าใจในตัวยุทธเพราะไม่เห็นความดีอะไรเลยที่ยุทธทำให้กับแม่ที่เขารัก มันเลยลามไปถึงรัตน์ที่ยุทธทำไม่ดีพอด้วย เขาจึงคิดเสหมือนตัวเองเป็นฮีโร่เล็กๆที่มาช่วยเติมยิ้มให้ผู้หญิงสองคนที่เขารัก....ณ ตรงนี้ธนายังมีความน่าเห็นใจอยู่
แต่พอตอนแม่อัมพรตาย สุดท้ายยุทธมาเยี่ยมดูใจ จุดนี้แหละที่ควรเป็นจุดเปลี่ยนของบทธนา แต่เสียดายที่ไม่ได้เปลี่ยน กลับทำให้ธนายังไม่มีความเห็นใจยุทธเหมือนเดิม ทั้งๆที่จากจุดนี้ ธนาก็น่าจะเห็นความเป็นมนุษย์ของยุทธบ้าง เห็นความร้ายกาจของยายแย้มที่มาอาละวาดตามหายุทธที่หายไปที่งานศพแม่อัมพรบ้าง ว่าชีวิตยุทธมันเก็บกดขนาดไหน ย่าที่เลี้ยงมาก็ปั่นหัวแบบผิดๆควบคุมความคิดทุกอย่างจนแสดงออกไม่เป็น ตรงนี้ ถ้าบทของธนาจะเปลี่ยนเป็นคนที่คอยให้กำลังใจรัตน์ที่ยุทธหายตัวไปอย่างลึกลับ คอยเป็นเพื่อนข้างๆมีโอกาสก็ชวนรัตน์ไปพักผ่อนคลายความเศร้า ไม่ใช่ไปให้บทบาทตรงนี้กับระพีพรรณจนกลายเป็นว่าระพีพรรณกลายเป็นตัวเสี้ยมในทันทีทั้งๆที่ก็แค่ทำเพื่อให้เพื่อนได้รู้ใจและหาความสุขใส่ตัวซะทีหลังจากที่แคร์ความรู้สึกของยุทธมานาน เราว่าถ้าเขียนบทแบบนี้ ทุกคนจะเห็นใจ ธนา รัตน์ และมองทุกอย่างอย่างเข้าใจแบบระพี มากกว่านี้
อีกจุดเปลี่ยนหนึ่งที่ควรจะเพิ่มเพื่อให้รู้สึกเข้าใจหัวอกของรัตน์ คือตอนที่เจอยุทธที่รีสอร์ท หลังจากที่รัตน์เริ่มจะทำใจเรื่องยุทธหายไป เริ่มเห็นความดีความใส่ใจของธนา พอมาเจอยุทธโดยบังเอิญอีกที บทที่คุยกันที่สะพาน น่าจะเพิ่มการถามไถ่ทุกข์สุขความรู้สึกของยุทธว่าดีขึ้นหรือยัง ยุทธก็จะได้บอกว่าดีขึ้นเพราะมีความรักของรัตน์เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวมาตลอด เพียงแต่ว่ายังไม่พร้อมที่จะไปเผชิญหน้ากับทุกคนและไม่คิดว่าจะมาเจอกันที่นี่
ถ้ามีตรงนี้ มันจะทำให้เห็นใจรัตน์ที่แม้จะพยายามบอกเลิกกับยุทธแต่ก็คงทำใจไม่ได้ที่จะเห็นยุทธร่วงไปอีกครั้งหลังจากที่ฟื้นตัวจากเรื่องเลวร้ายที่ผ่านมา
มันน่าจะทำให้เข้าใจความกระอักกระอ่วน และเข้าใจที่มาของคำพูดที่รัตน์ยังพูดให้ความหวังกับยุทธ
เสียดายนะถ้าใส่ดีเทลเล็กๆน้อยๆนี้ลงไป ลดบทบาทระพีพรรณเหลือแค่ให้รัตน์ฟังหัวใจตัวเองโดยไม่เอ่ยชื่อเข้าข้างใคร มันคงจะดีกว่านี้กับ ทุกคน...
เราที่เป็นคนดูคงรู้สึกหน่วงกับทุกตัวละครมากกว่านี้