สวัสดีทุกคน บอกก่อนเลยว่า เราเป็นเพศที่สามนะ
คือ เอาเป็นว่า เริ่มเลยละกัน

เราเป็น ที่เคยอยุ่โรงเรียนประจำโรงเรียนหนึ่งในภาคใต้
ซึ่งตอนนี้เป็นโรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาคประจำจังหวัดไปแล้ว
สังคม ในนั้น ทำให้เราจากที่ ตอนประถม เคยมีเพื่อนผู้ชายเยอะ สนิทกัน คุยกันได้จนทุกวันนี้
กลับเป็นคนที่ทุกวันนี้ เราแทบไม่มีเพื่อยนผู้ชายเลย ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนเก่ามากกว่า
เพราะเมื่อเรา ไปอยุ่สังคมโรงเรียนประจำดังกล่าวข้างต้นแล้ว สังคมมันไม่เหมือนกันเลย

เป็นสังคมที่ดูถูก และ เหยียดมาก ใครเป็นเหมือนเรา ก็จะถูกแกล้ง ถูกทำร้าย ด้วยความหมั่นไส้
หรือ อะไรก็แล้วแต่ ด้วยความที่เป็น หอพักชายล้วน และ เป็นสังคมรุ่นพี่รุ่นน้อง
รุ่นน้อง ที่เป็นแบบเรา เรา และเพื่อนเรา ก็มักจะถูกแกล้งสารพัด
ตัวอย่างเช่น เรียกมาด่า มาว่า เรียกเรามาให้พวกผู้ชายจับตรงนั้นของเรา
เรียกเราให้ไปจับตรงนั้นของรุ่นน้องผู้ชาย เวลามีการวาร์ค (ว๊ากก) ก็โดนเตะ ตบ ถีบสารพัด

เพื่อนผู้ชาย ก็ชอบแกล้ง ไม่มีใครที่คุยดีด้วยได้ มักจะกวน และ แกล้งเรามากกว่า
จนทำให้เรา ไม่อยากที่จะไปเข้าใกล้พวกผู้ชายมากซะเท่าไหร่ บางครั้งก็กลัวไปเลย

โดนแกล้ง จนเคยขอร้องพ่อกับแม่ ให้พาย้ายโรงเรียน เพราะเหตุการณ์นี้
คือ เรียกเราและเพื่อนๆเรา รวม 4 คน ไปยืนในห้องประชุมของหอ และ ให้ผู้ชายมาจับตรงนั้น
ของพวกเรา 4 คน (คนที่มาจับก็โดนบังคับโดนรุ่นพี่ที่ต้องการจะแกล้งพวกเรา)
โดยมี อาจารย์ดูแลประจำหอพัก นั่งมองและหัวเราะพวกเราอยู่ (ยังมีความเป็นผู้ใหญ่มั๊ย)
คือมันเกินไปมั๊ย ถ้าไม่ชอบ เราว่าอย่ามายุ่งกันเลยดีกว่า เหตุการณ์นี้เป็นบาดแผลในใจเราพอสมควร

เพราะมันทำให้เรา มองผู้ชายไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว ไม่ไว้ใจ ไม่รู้จะคุยอะไร ไม่อยากเข้าหา
เราเลยมีเพื่อนเป็นเพื่อน ผู้หญิงซะส่วนใหญ่ และ แทบไม่มีเพื่อนที่เป็นผู้ชายที่สนิทกันเลย

เคยถามเพื่อนเพศที่สาม ที่อยุ่จังหวัดใกล้เคียงว่า โรงเรียนแกเป็นแบบนี้มั๊ย
เพื่อน ก็บอกว่าไม่นะ เพื่อนผู้ชายที่นั่นดีมาก ไม่รังเกียจ ไม่เคยแกล้งอะไรกันแบบนั้น

เราก็คิดว่า มันคงเป็นกรรมของเราแล้วหละ ที่ต้องไปอยู่สังคมที่ยังไม่เจริญ มีแต่คนรังเกียจ

เหตุการณ์นี้สืบเนื่องมาจนถึง เราเข้า มหาลัย มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งชอบเข้าหาเรา
ชอบเข้ามาคุยด้วย  เทคแคร์เราดีมาก บางที่ก็ชอบเข้ามาแกล้ง มากอด ถามว่าเขาดีมั๊ย

เขาก็ดีนะ เฟรนด์ลี่ ดี เป็นเพื่อนผู้ชายที่ดีเลย แต่คือเขาชอบมากอดเรา จนเรากลัวทุกครั้ง
ทุกครั้งที่เค้าเข้ามากอด เราจะกลัวจนตัวสั่น จนเพื่อนผู้หญิงเราต้องบอกว่าให้เลิกกอด เพื่อนเค้ากลัว (คือเพื่อนดูออก)
เวลาที่เพื่อนผู้ชายคนนี้เดินเข้ามาในระยะใกล้ๆ เราก็จะเลี่ยงๆ ไม่อยากเข้าใกล้ ไม่อยากทัก ไม่อยากคุย

คือไม่ได้รังเกียจหรือหยิ่งอะไร แต่เรากลัวโดนกอด โดนทำความสนิท อย่างที่เราไม่เคยเจอมาก่อน ในสมัยมัธยม
ซึ่งมันไม่ชิน ทำให้เราไม่รู้จะเข้าหน้าเขายังไง เพราะไม่เคยรับมือกับการจะมีเพื่อนผุ้ชายแบบนี้มาก่อน

เลยทำให้เราตีตัวออกห่างจากเขา จนเขาต้องมาถามว่า เป็นไร ทำไมไม่ค่อยคุยด้วย กลัวเราหรอ
เราก็ ได้แต่ยิ้มแห้งๆ ไม่รู้จะปั้นหน้ายังไง คนมันไม่เคยรับมือ มันไม่ชิน

เราคิดว่า เรื่องราวเลวร้าย จากสังคมเถื่อนๆ ที่ไม่มีการยอมรับเพศที่สาม คงทำให้เรากลายเป็นคนแบบนี้ไปแล้ว

เราอยากจะมีเพื่อนผู้ชายเหมือนกันนะ แต่พอเจอเพื่อนผู้ชายเรามักจะไม่กล้าคุย หรือทำอะไรเลย

เพราะในใจเรา มันคิดว่าผู้ชาย ต้องรังเกียจคนแบบเรา ไปแล้ว

มีวิธีแก้โรคนี้ยังไงบ้าง ? อยากจะขอคำปรึกษาหน่อยนะ ขอบคุณที่ทนอ่านมาจนจบ