ความฝันแปลกๆ และการรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า

คือปกติเราจะเป็นคนที่กลัวเรื่องลึกลับๆแบบนี้อยู่แล้ว   ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับตัวเอง   แต่ก็เกิดประจำ--'
ตอนกลางคืนเวลาปิดไฟปิดทีวี กำลังจะนอน  จะได้ยินเสียงอะไรแปลก ๆ  เหมือนเสียงคนคุยกันอยู่ไกลๆ แล้วมันแว่วๆมาในหู  บางทีก็เสียงเรียก
(เป็นประจำ) ทั้งที่พอเปิดหน้าต่าง เปิดประตูออกไป ก็ไม่มีอะไร  กรณีนี้เราคิดว่าเราคล้ายๆประสาทหลอนมากกว่า  ไม่ได้คิดอะไรมาก
ก็พยายามสวดมนต์ก่อนนอน  ทำสมาธิ  แต่ความรู้สึกเรายิ่งสวดมนต์ยิ่งเป็น  ยิ่งรู้สึกกลัว  เวลานอนตะแคง รู้สึกเสียวสันหลังจนต้องคลุมโปง  ตอนนั้นคิดว่าต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ  เลยหาวิธีอื่น  ฟังเพลง  เปิดทีวีทิ้งไว้เป็นเพื่อน อันนี้พอช่วยได้  แต่เปลืองไฟมาก 555

ขอเล่าอันที่หลักๆ
อันที่ปีกย่อยๆคือ แค่รู้สึกแต่ไม่ได้ชัดเจน  เช่น  อยู่ๆก็รู้สึกเป็นห่วงพ่อขึ้นมา  เป็นห่วงมากผิดปกติจนใจหวิว ๆ  เกือบจะโทรไปหาพ่อแล้ว แต่ไม่ได้โทร  นึกว่าคิดไปเอง  สักพักมีคนโทรมาบอก พ่อรถชน (แต่ไม่เป็นอะไรมากนะ)   อันนี้ก็ไม่ได้คิดไร เพราะคิดว่า พ่อลูกกัน อาจจะมีอะไรสื่อกันได้ รู้สึกกันได้อยู่แล้ว
และฝันที่แปลกๆ  เช่น  - ฝันเห็นผู้หญิงใส่ชุดไทย มานั่งบนพื้นข้างเตียง  ในความฝัน เราตื่นและลุกขึ้นนั่ง  ผู้หญิงคนนั้นเอาเราไปนั่งบนตักเค้า กอดเรา แล้วเราร้องไห้  ร้องแบบดีใจ ซาบซึ้งนะ  อ้อมกอดนั้นอบอุ่นมาก มากที่สุดในโลก  ตื่นมาแล้วยังโหยหาอ้อมกอดนั้นอยู่เลย  อยากฝันเห็นเค้าอีก  แต่ก็มีครั้งเดียวนั่นแหละ ไม่มีอีกเลย
- มีฝันว่าไปนู่นไปนี่  บางทีเข้าป่า เข้าไปในถ้ำ เจอพญานาค เจอที่ไม่ใช่แบบที่เคยเห็นตามรูปหรือรูปปั้นนะ  คือยิ่งใหญ่ อลังการกว่านั้นมาก
แบบหลายหัวหลายตัวติดๆกัน  แล้วใหญ่มากกก  กำลังชูคอ เคลื่อนไหวอยู่ตรงหน้าเรา  
- แล้วก็มีฝันว่า ไปที่ๆหนึ่ง ไม่รู้ที่ไหน  รู้แต่ว่าความรู้สึกมันสบายยมากที่สุด  สวยงามมากที่สุดดดเท่าที่เคยเคยเห็นมา  คล้ายๆสวน มีดอกไม้ ต้นไม้  มีประตูทางเข้าออก คล้ายๆวัง  และมีเสียงบรรเลงที่เพราะเสนาะหูมากกที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา  ...บรรยายไม่ถูก
เรื่องความฝันนี่เราคิดว่าปกติ  อาจจะเป็นเพราะสมองเรามโนไปเอง หรืออะไรก็แล้วแต่  แต่เราไม่ใช่คนเพ้อเจ้อนะ
เป็นคนธรรมะธรรมโมแต่ไม่คิดอะไรหรือบ้าเรื่องอะไรพวกนี้นะ   
ชีวิตเราส่วนมากมีแต่เรียนๆๆ งานๆๆ  ไม่มีเวลาคิดไรแบบนี้ ก็ไม่เข้าใจว่าฝันได้ไง  แต่ก็คิดว่า มโนนั่นแหละ  มโนๆๆๆ !!

แต่เหตุการณ์ที่ทำให้งงและสับสนตัวเองมากที่สุด คือ  การรู้ล่วงหน้าว่าใครเสียชีวิต  
รู้ล่วงหน้าแบบว่าไม่ใช่รู้ก่อนนานๆนะ  น่าจะเป็นตอนที่เสียแล้วมากกว่า (เดาเอา จากช่วงเวลา เพราะไม่เคยถามว่า คนๆนั้นเสียกี่โมง)
แต่คือจะรู้เองก่อนมีคนมาบอก  
ครั้งแรก   
** คืนนั้น เราฝันว่ามีคนมาบอกว่าญาติเสีย (เป็นญาติห่าง  ห่างมากๆ แบบเคยเจอแค่ครั้งสองครั้ง) พอเช้าตื่นมา แม่มาบอกว่าญาติคนนั้นเสียแล้วนะ  
ตอนนั้นยังไม่ได้งงไรมาก  เพราะคิดว่าเป็นญาติ อาจจะมีอะไรเกี่ยวข้อง เกี่ยวโยงกัน แล้วทำให้เราฝัน  หรืออาจจะแค่บังเอิญไปฝันถึงเค้าพอดี

แต่ครั้งที่สองนี่   ** เป็นคนรู้จักของพี่ที่ทำงานในบ้านเรา  ซึ่งอยู่ที่อื่น ซึ่งเราไม่เคยเจอ เพียงแต่รู้ว่า พี่รู้จักเค้า พี่เคยมาเล่าให้ฟังบ้าง  
เป็นคุณยายอายุเยอะแล้ว ซึ่งพี่ไปคอยช่วยเหลือดูแลอยู่ในบางครั้ง  รู้แค่นั้น แม้แต่ชื่อยังจำไม่ได้
แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า  วันนั้นเรากำลังนอนเล่นอยู่ในห้อง ตอนกลางวันนะ  นอนไปสักพัก ก็สะลึมสะลือ วูบหลับไปประมาณไม่กี่วิ แล้วได้ยินเสียง แว่วๆ เหมือนมีใครมาบอกว่า  "ยายคนนั้นตายแล้ว"  แล้วเราก็ตกใจตื่นมา  ก็ไม่มีใคร   งงมากตอนนั้น
แล้วก็คิดในใจว่า บ้า! ตรูต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!! ไปคิดอะไรถึงเค้าได้ไง ไม่ได้รู้จักซะหน่อย ก็นอนเล่นโทรศัพท์ต่อ ไม่ได้คิดไร  พอผ่านไปสักเกือบชั่วโมง ...
แม่เปิดประตูมา  บอกว่า  "พี่โทรมาบอกว่ายายคนนั้นเสียแล้วนะ"   ..... ..... ...... เราก็  "ห๊ะะะะ!! อะไรนะะะะะะะะ!!!  ดังไปสามบ้าน
แม่ก็งงว่าเราเป็นไร  ตกใจไรขนาดนั้น    คือตกใจมากกกกก  งงมากกกกกกกกก  สับสนมากกกกกกกกก  ไม่ได้ไปงานด้วย เพราะอย่างที่บอกว่าไม่รู้จัก
มีแต่แม่ที่ไป  ผ่านไปสองสามวันเพิ่งจะตั้งสติได้แล้วเล่าให้แม่ฟัง  แม่ก็แนะนำว่า  สวดมนต์ นั่งสมาธิบ่อยๆ
นั่งพิมพ์อยู่นี่ยังขนลุกเลย  ไม่อยากนึกถึง   สองเหตุการณ์นี้ผ่านไปสักพักละ  หวังว่าจะไม่มีอีก
ที่ไม่เข้าใจคือไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเราเลย  จะรู้ไปทำไม  เพื่ออะไร--'  รู้ไปก็ไม่มีประโยชน์  ไม่อยากรู้ด้วย == เป็นคนกลัวเรื่องอะไรแบบนี้
ถ้ารู้ล่วงหน้าได้ ก็อยากรู้เรื่องอื่นที่เป็นประโยชน์มากกว่านะ
มีใครเคยเป็นแบบนี้หรือคล้ายๆแบบนี้บ้างมั๊ยคะ  เล่าสู่กันฟังหน่อย  อย่างน้อยก็อยากได้ความสบายใจว่า อ้ออ เรามีเพื่อนที่เป็นเหมือนกัน มีคนที่เข้าใจความรู้สึกเรา  หรือใครช่วยอธิบายตามหลักของวิทยาศาตร์หน่อย ตามหลักการแพทย์ก็ได้ ว่าเป็นแบบนี้นี่คือเกิดจากสาเหตุอะไร  
จะว่าคิดไปเองก็ไม่ใช่   บังเอิญก็ไม่ใช่แล้วแหละ เจอครั้งที่สองนี่ ร้องไห้ร้องไห้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่