....บางที่บางช่วงเวลา ก็แบบเราอดห่วงไม่ได้อะครับ ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน ทั้งๆที่ เรื่องมันจบไปแล้ว แต่เราก็อดห่วงไม่ได้ อยากทำอะไรทำโน่นทำนี่ให้ แต่ก็จะเป็นการกระทำที่จะทำอยู่ห่างๆ ไม่อยากให้เขารู้ตัวมาก คอยตาม คอยเช็คบ้างไรบ้าง แต่ถามว่ามันคุ้มไหมกับที่ต้องมาเจ็บทีหลัง ก็เจ็บอยู่ดี แต่ทำไมมันเลิกทำยากขนาดนี้ กลัวเขาโดนหลอก กลัวโน่น กลัวนี่ กลัวไปหมด ทีตอนเป็นแฟนกันอยู่กลับไม่ใส่ใจไม่ดูแลเขาขนาดนี้ มันเป็นอาการแค่ช่วงแรกๆที่เพิ่งเลิกกันมาแล้วเราไม่เจอใครรึเปล่าผมเองก็สงสัยนะครับ หรืออาจจะเป็นนิสัยส่วนตัวเองด้วยรึเปล่า ก่อนเขาจะไปเราเองก็ยอมรับการตัดสินใจเขา ไม่ห้าม ไม่รั้งอะไรเพราะยังไงคนจะไปเขาก็ไปอยู่ดี ไม่ได้ชอบเลยกับบทบาทแบบนี้ แต่ก็ต้องทำตามการตัดสินใจของเขาไงครับ แต่ก็ยังคงห่วง คงตามสังเกตุอยู่ห่างๆ ในระยะที่เหมาะสม ไม่ล่วงเกิน ไม่ก้าวก่ายมากจนเกินไป กลัวว่าเขาจะผิดหวัง ใจนึงรอนะครับแต่ใจส่วนหลักก็เผื่อไว้แค่ว่า ถ้าวันนึงกลับมาก็แค่ให้การดูแลในส่วนที่จะทำได้มากกว่า ไม่อยากกลับไปเสี่ยงอีกเหมือนกัน มันเจ็บกับการฝืนนะ แต่ขออยู่ดูแลห่างๆจะดีกว่า