คือตอนนี้หนูอึดอัดมากไม่รู้จะระบายให้ใครฟังอยู่ดีๆนำ้ตามันก็ไหลเอง
คือแต่ก่อนหนูก็สนิทกับแม่ดีกอดกันทุกวันแม่ก็ทำกับข้าวซื้ออะไรที่ชอบมาให้กิน
แล้วแม่ก็ชอบไปนั่งจับกลุ่มคุยกันกับเพื่อนบ้านอยู่ๆบ่อย แล้วบ้านใกล้กันมากก็ได้ยินหมด หนูก็ทำเป็นไม่ได้ยินตลอด
แม่ชอบเอาเรื่องไม่ดีของหนูไปพูดเวลาหนูร้องไห้หรือมีปัญหาหนูก็บอกแม่ แต่แม่ชอบเอาไปบอกคนอื่นทั้งๆที่หนูบอกแม่เพราะสนิทกับแม่ แม่ชอบเอาไปพูดเหน็บแหนบว่า  ดูสิมันร้องไห้ด้วยโตป่านนี้  แล้วคนเค้าก็หัวเราะกันใหญ่ เวลาหนูมีปัญหาก็จะปรึกษาแม่แต่แม่ชอบเอาไปพูดกับคนอื่นให้เป็นเรื่องตลก หนูเลยตัดสินใจพูดกับแม่ว่า แม่อะชอบเอาเรื่องหนูไปพูดให้คนอื่นฟัง แล้วก็ร้องไห้   แม่เลยบอกว่าเออดีต่อไปนี้ไม่ต้องมีแม่ก็ได้ดีเนอะ  หนูก็บอกว่าแม่อะดีแล้วแม่เป็นแม่ที่ดีแต่หนูไม่ชอบที่แม่ชอบเอาความทุกข์ปัญหาของหนูไปเล่าให้คนอื่นฟังให้เป็นเรื่องตลก จนตอนนี้แม่ก็ทำเหมือนหนูไม่มีตัวตน ไม่คุยด้วย ชอบตะคอกใส่ หนูเสียใจมากที่แม่ทำเหมือนหนูไม่มีตัวตน เวลาเดินผ่านแม่ก็ไม่มองหน้าหนูเลย หนูอยากกลับไปเป็นแบบวันก่อนวันที่เราสนิทกัน  พอแม่ทำกับหนูอย่างนี้นำ้ตามันก็ไหลเอง จนตอนนี้พิมพ์อยู้ก็อึดอัดมากนำ้ตาไหลตลอดเลย  หนูไม่รู้จะบอกยังไงแต่บรรยากาศมันอึดอัดทำเหมือนหนูไม่มีตัวตน ปกติตอนเที่ยงแม่จะทำกับข้าวหรือซื้อของที่หนูชอบมาให้กิน แต่ตอนพอแม่กินเสร็จก็เก็บเลย ไม่เหลืออะไรให้เลยไม่พูดไม่คุยทำเหมือนหนูเป็นอากาศ  หนูเสียใจมากไม่รู้จะปรึกษาใครหรือทำยังไงหนูคิดถึงแม่คนเดิม