ความทุกข์ของลูก อยากทราบว่าพ่อเป็นโรคอะไรกันเเน่ ?

ข้อมูลเบื้องต้นของพ่อ
    อายุ: 53 ปี      
    น้ำหนัก : 101 kg.        
    สูง :169 cm.
    อาชีพ : ทำสวน
    โรคประจำตัว : เบาหวาน ,ความดันสูง, ไขมันในเส้นเลือด (เพิ่งเป็นตอนอายุประมาณ 45 ปี)

ลักษณะอาการ
     : มีอาการหายใจไม่ออก ขณะนอนหลับ คือ ไม่ใช่หายใจไม่ออกธรรมดานะค่ะ เเต่มีลักษณะเหมือนคนจมน้ำ ทุกครั้งที่มีอาการพ่อจะพุ่งตัวขึ้นมานั่ง เเล้วก็ดิ้นทุรนทุราย เพราะหายใจไม่ออก  บางครั้งก็สำลักน้ำย่อยออกมาด้วย เรากับเเม่ต้องช่วยกันล็อคคอไว้ (กันพ่อผลักเราออก) เเล้วก็ต้องรีบกดตรงลิ้นปี่ให้เร็วที่สุด ให้เขาหลุดจากอาการนั้น ไม่งั้นช่วยพ่อไม่ทันเเน่ๆ เศร้า  บางวันก็เป็นถึงสองสามครั้งในเวลาใกล้เคียงกันเลย
     :เวลาที่เป็นอยู่ในช่วงเวลาประมาณ  เที่ยงคืน - ตีสอง  ไม่เคยเกินจากนี้  เวลานอนหลับเพลินๆหรือเผลอนอนหงายหรือนอนคว่ำ จะเกิดอาการนี้ขึ้น  (เราต้องให้พ่อนอนตะเเคง ถ้าเผลอนอนหงายก็ต้องผลักให้นอนตะเเคงเหมือนเดิม ถึงจะช่วยให้ไม่เกิดอาการได้)  
     :หลังจากหลุดจากอาการหายใจไม่ออก พ่อจะมีอาการเหนื่อยหอบ  เเสบหน้าอก เเสบคอ  ต้องนั่งเฉยๆอยู่สักพัก หรือให้เรอ หรือพายลมออกมา พ่อถึงจะสบายตัวขึ้น
     : ในเวลากลางวันพ่อเราทำงานได้เหมือนคนปกติ ไม่มีอาการใดๆทั้งสิ้น
     : ตอนกลางคืน เรากับเเม่นอนอยู่ใกล้ๆ ทุกวัน เพราะไม่สามารถรู้ได้เลยว่าวันไหนจะเป็น ตอนคอยระวังอยู่ตลอด  เรียกได้ว่าไม่มีวันไหนที่นอนหลับเต็มตาเลย

ข้อสังเกตก่อนที่จะเป็น
      1. มีอาการเมื่อยเพลียระหว่างวัน
      2. กินอาหารเยอะเเละรสจัดในช่วงมื้อเย็น
      3.วันที่กินเหล้าหรือเบียร์ (พ่องดมาสักระยะเเล้ว)

       พ่อเราเป็นอาการเเบบนี้มาตั้งเเต่อายุ 12 ปี ปัจจุบันพ่อเราอาการหนักขึ้นเรื่อย  ซึ่งพ่อพยายามรักษามาหลายครั้งเเล้วก็ยังไม่หาย  หมอบางคนบอกว่าเป็นหอบหืด (เเต่เวลาทำงานหนักๆหรือเครียดพ่อเราก็ไม่เหนื่อยหอบนะ) บางคนบอกว่าเป็นโรคของคนอ้วน (เเต่พ่อเราเป็นตั้งเเต่เด็กซึ่งตอนนั้นยังผอมอยู่เเล้วสามารถหลุดจากการหายใจไม่ออกได้เอง) พ่อเราเรียกอาการนี้ว่าสำลักน้ำย่อย เเต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นโรคอะไรกันเเน่ เรากับเเม่เป็นห่วงเเละทุกข์ใจมาก พ่อเราเองก็ทอดใจเเล้ว เพราะไม่รู้จะรักษาให้หายได้อย่างไง  เราเลยอยากทราบว่ามีใครเคยเป็นแบบพ่อเราหรือป่าว เเล้วรักษาได้อย่างไง  หาหมอที่โรงพยาบาลอะไร  รบกวนชาวพันทิปด้วยนะค่ะ จะเป็นพระคุณอย่างมากเลยค่ะร้องไห้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่