Review : ผีห่าอโยธยา เมื่อซอมบี้บุกย่ำแผ่นดินไทย

*หมายเหตุ : ทุกท่านที่จะพูดถึงเนื้อเรื่องส่วนสำคัญในหนังขอให้ใส่ Spoil ด้วยนะคะ*



จุดที่ชอบ

1. การสร้างตัวละคร : ส่วนตัวชอบจุดนี้ในเรื่องมาก การสร้างตัวละครในหนังเรื่องนี้มีกลิ่นอายความเป็นการ์ตูนนิด ๆ เช่น "เทพ" ที่เป็นแนวพระเอกผู้เคยผ่านความปวดร้าวในสงครามมาก่อน แล้วกลับมาเป็นฮีโร่ช่วยปกป้องคนที่ต้องเผชิญกับพวกผีห่าในตอนหลัง ดูเป็นคาแรคเตอร์แนวพระเอกตัวเทพ ๆ ที่มีปมดาร์ค ๆ ในใจ ที่สำคัญภายนอกต้องดูเมา ๆ มึน ๆ เหมือนคนไม่เอาถ่านไม่เอาโลก เห็นได้บ่อยในการ์ตูน ถ้าไม่ใช่พระเอกก็ต้องเป็นผู้ใหญ่สักคนที่คอยช่วยแนะนำ สั่งสอนวิชาการต่อสู้ให้พระเอกนี่แหละ หรืออย่างบัว ช่างตีเหล็กหญิงที่เลือกใช้ค้อนมาเป็นอาวุธแทนดาบ ก็ดูเป็นคาแรคเตอร์แบบการ์ตูนหรือเกมมากกว่าจะเป็นคนจริง ๆ ซึ่งในจุดนี้เรามองว่าก็เป็นเรื่องดีนะ ชอบ เพียงแต่คนดูทั่วไปที่ไม่ค่อยชินกับคาแรคเตอร์แบบการ์ตูนอาจจะยังรับไม่ค่อยทันเท่าไร

2. ความสัมพันธ์ : เป็นอีกจุดที่ชอบ ในเรื่องวางความสัมพันธ์ตัวละครมาดีมาก โดยเฉพาะตัวละครอ้วนกับสาวใบ้ (จำชื่อไม่ได้) เป็นคู่ที่ดูมีที่มาที่ไปดี ถึงขนาดว่าเรามองว่าจะดันคู่นี้ให้เป็นพระเอกนางเอกของเรื่องยังได้เลย

3. การแต่งหน้าซอมบี้และ CG ทำได้ดีมาก อันนี้คนชมไปเยอะแล้ว

4. กล้าดีที่สร้างหนังแนวนี้ออกมาในไทย เลยรู้สึกอยากสนับสนุน เพราะอยากให้หนังไทยมีความหลากหลายมากกว่าที่เป็นอยู่



จุดที่ไม่ชอบ

1. อุตส่าห์สร้างตัวละครมาอย่างน่าสนใจแล้ว แต่อาจเพราะมีเวลาน้อยไปทำให้ตัวละครบางตัวไม่ได้ถูกเล่าเรื่องให้มากพอไปอย่างน่าเสียดาย ความสัมพันธ์ที่สร้างมา หลายตัวละครดูน่าจะน่าสนใจได้มากกว่านี้อีก แต่ก็ไม่มีเวลาที่จะเล่าเรื่องตรงนั้นได้มากพอ

2. ด้วยความที่ตัวละครเยอะ โฟกัสหลายตัว ทำให้ต้องตัดฉากบ่อย ๆ โดยเฉพาะในช่วงแรก ผู้ชมเลยรู้สึกไม่อินเท่าไรนัก

3. การค่อย ๆ ปล่อยเบาะแสของโรคผีห่าออกมาในเนื้อเรื่อง ทำได้ไม่ค่อยมีไดนามิกส์ พูดง่าย ๆ ก็คือ ในช่วงแรกของเรื่อง ทุกครั้งที่ผีห่าฆ่าคนตาย ตัวละครในเรื่องได้รู้ว่ามีโรคระบาด มีอะไรบางอย่างที่ไม่ปกติ แต่สำหรับคนดูมันเหมือนได้รับแต่สารนี้ซ้ำ ๆ ด้วยความน่ากลัวหรือน่าสนใจเท่าเดิม ไม่ใช่การค่อย ๆ เพิ่มความน่าสนใจ เหมือนมีฉากคนตายเพราะผีห่า 3 ครั้ง ทั้ง 3 ครั้งผู้ชมก็ได้รับข้อมูลเท่าเดิม ระดับอารมณ์เท่าเดิม แทนที่ส่วนนี้จะเพิ่มความน่าสนใจให้กับหนัง เลยกลายเป็นทำให้รู้สึกเบื่อมากกว่า

4. ไม่มีที่มาที่ไปของโรคผีห่า ถามว่าไม่มีได้ไหม มันก็ได้นั่นแหละ แต่สำหรับหนังเรื่องนี้ ถ้ามีข้อมูลบ้าง หรือบอกใบ้ให้พอเดาได้เลา ๆ มันจะดีกว่า เพราะมันค่อนข้างใหม่ในพื้นเรื่องที่เป็นไทยโบราณ ผู้ชมต่างก็อยากรู้ว่าโรคนี้มันมาปรากฏที่ไทยได้ยังไง (ที่บอกในตอนต้นเรื่องว่าโรคห่า(ธรรมดา)ติดมากับเรือต่างชาตินั้น ถ้าจะบอกว่ามันได้กลายพันธุ์จากจุดนั้นมาเป็นโรคซอมบี้ มันก็ยังดูเป็นเหตุผลที่ไม่เพียงพอเท่าไร แถมตัวละครในเรื่องก็ไม่ได้มีโอกาสรับรู้ตรงจุดนี้ด้วย)

5. บทสนทนา เป็นภาษาไทยโบราณที่ดูแข็งมาก ๆ เป็นภาษาที่ไม่แน่ใจว่าคนยุคนั้นเขาพูดจากันแบบนี้จริง ๆ หรือเปล่า คือมันก็เพราะดี แต่มันดูเยอะ ดูพูดกันลำบาก เลยทำให้นักแสดงดูพูดกันแบบแข็ง ๆ ไปด้วย ซึ่งจริง ๆ นักแสดงบางคนแสดงได้ดีนะ ไม่ได้แสดงแข็งมากจนรับไม่ได้ (แค่อาจจะไม่ได้รู้สึกอินตามมากนักเพราะบทไม่ค่อยส่งให้อิน) แต่อาจจะเพราะบทพูดที่ยากนี่แหละที่ทำให้นักแสดงดูแข็ง ๆ ไปด้วย



สรุป : หนังไม่ได้ดีมาก ตัวพล็อต การเฉลี่ยบท รวมทั้งอะไรหลาย ๆ อย่างยังไม่ลงตัวนัก
แต่ถ้าถามว่าควรไปดูไหม ก็ยังอยากแนะนำให้ไปดูนะ ลองเปิดใจดูมันก็โอเค ดูได้เพลิน ๆ
ถ้าคุณไปดูเอง อาจจะเจอบางจุดที่รู้สึกชอบในตัวหนังก็ได้ มันไม่ได้แย่หนักขนาดนั้น

ส่วนตัวดูแล้วไม่กลัวมาก มีฉากแหวะ ๆ ทั้งเรื่องแต่อยู่ในระดับที่รับได้สำหรับผู้ใหญ่
เหมาะกับคนที่ชอบหนังผีตุ๊งแช่หน่อย เพราะฉากตกใจเยอะ แต่ไม่เหมาะกับคนที่จะดูเอาพล็อตเรื่อง
ไปดูเอาความแปลกใหม่ รสชาติใหม่ ๆ ดูตัวละครและความสัมพันธ์ก็ถือว่าโอเค

คะแนน : 6.5/10 (แต่ด้วยความชอบในส่วนของคาแรคเตอร์เป็นการส่วนตัว ใจจริงเลยอยากให้สัก 7)



เดี๋ยวจะมาพูดในส่วนที่ชอบต่อ ในแบบที่มี Spoil นะ