จขกท ขอยืมไอดีของเพื่อนมาตั้งกระทู้นะคะ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ ต้องบอกก่อนว่ากระทู้นี้ไม่มีเจตนาสนับสนุนการทำศัลยกรรม หรือการเทคฮอโมนส์แต่อย่างใด หากแต่เป็นความรู้ให้กับผู้ที่สนใจและมีความพร้อมหรือผู้ที่มีปัญหา ปัจจุบัน จขกท ก็ไม่ได้สวยอะไรมาก แต่ก็ดูดีขึ้นจากตอนเด็กๆเยอะ เพราะเป็นเด็กบ้านนอกคนนึง ต้องขอบอกน้องๆที่ยังเรียนอยู่หรือยังขอเงินพ่อแม่ใช้อยู่นะคะว่าเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ จขกท ใช้ในการเปลี่ยนแปลงตัวเองนั้นได้ว่าจากการทำงาน และ เก็บออมด้วยตัวเองทั้งสิ้น ไม่เคยขอเงินพ่อแม่ให้ท่านเดือนร้อนแต่ประการใดเพราะครอบครัว จขกท มีฐานะปานกลางไม่ได้ร่ำรวยอะไร ไม่สนับสนุนให้น้องๆบังคับขอเงินพ่อแม่เพื่อยากสวยนะคะ
                 ขอแนะนำตัวเองก่อนนะคะ จขกท ชื่อ ว่าน ปัจจุบันเจ้าของกระทู้อายุ21ปี เรียนอยู่ที่ มหาวิทยาลัยนเรศวร สาขาวิชาการสื่อสารมวลชน ชั้นปีที่3 เป็นคนจังหวัดพิษณุโลกโดยกำเนิด จขกท เป็นสาว2คนนึงที่รู้ว่าตัวเองไม่ใช่ผู้ชายตั้งแต่จำความได้ ตอนเด็กๆเป็นเด็กที่กินเก่ง ค่อนข้างจะเจ้าเนื้อ จำได้ว่าจะโดนเพื่อนผู้ชายแกล้งสาระพัดเพราะคงเห็นเราเป็นเหมือนตัวตลก จำได้ว่ากว่าจะผ่านช่วงม ต้น มาได้เสียน้ำตาเยอะมาก จนขึ้นม.ปลาย วันนึงคิดขึ้นมาได้ว่าต้องเปลี่ยนตัวเองให้ดีกว่านี้ จะไม่ยอมอยู่ในสภาพนี้ต่อไปอย่างผู้แพ้ เกิดมาเป็นสาว2ต้องสวย และเก่ง เพื่อลดคำสบประมาท คำดูถูก และเสียงหัวเราะ เริ่มลด นน ด้วยการออกกำลังกาย วิ่งทุกเย็นเป็นระยะทาง2กิโล เป็นเวลาหลายเดือนบวกกับเริ่มโตความสูงก็เพิ่มขึ้น จนผอมซูบ แต่ก็ไม่ได้มีความเป็นผู้หญิงสักนิด
นี่เป็นรูปตอน ม 5 คะ






เพิ่งมาเริ่มเทคฮอโมนตอน ม 5 เทอม 2 เริ่มมีน่าอก ผิวพรรณเริ่มดีขึ้นบวกกับการดูแลตัวเองที่ดีขึ้น มั่นทาครีมบำรุง ทากันแดด
รูปตอน ม6



เข้าปี 1 ผิวเริ่มขาวขึ้น เนื่องจากโดนแดดน้อยลงเพราะไม่ต้องเรียน รด เหมือนตอน ม ปลาย







ทำจมูกครั้งแรกกับคุณหมอพงษ์สิทธิ์ตอน ปี 1 เทอม 2 เก็บเงินทุกบาททุกสตางค์ด้วยตัวเอง ขายเค้กให้ป้าตอนปิดเทอมได้วันละ100บาท ตั่งแต่5โมงเย็นถึง3ทุ่ม ได้ค่าขนมอาทิตย์ละ1200ก็ใช้แค่500เป็นค่ากิน นอกนั้นเก็บหมด ไม่เคยเที่ยวกลางคืน แทบไม่เคยไปดูหนัง ไปห้าง หรือซื้อเสื้อผ้าเลย






ปี 2 เริ่มหัดแต่งหน้า เริ่มทำสปา ขัดผิว ทานอาหารเสริม










เริ่มมีคนรู้จักติดต่อให้เป็นแบบ เดินแบบ ถ่ายแบบบ้าง ในจังหวัดพิษณุโลก





ขึ้น ปี 3






เริ่มมีพี่เลี้ยงส่งประกวด และพาไปปรับรูปหน้า ฉีดฟิลเลอร์ เติมคาง เติมหน้าผาก ลูกส้มโบท็อกซ์ ที่เชียงใหม่ขอบคุณพี่บีกับพี่บอย ซอยโลกี ประตู 5 ม นเรศวร พิษณุโลกที่ ให้โอกาสหนูคะ



ทำตาครั้งที่1กับคุณหมอชาตรี พิษณุโลก




แก้ตาครั้งที่2 และทำปากกระจับกับคุณหมอชาตรี ท่านเดิม



ปัจจุบัน กำลังจะขึ้นปี4 คะ











จขกท ไม่ได้คิดว่าตัวเองสวยหรืออย่างใด แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึกภูมิใจมากๆคือ รู้สึกขอบคุณตัวเองที่อดทนทำงาน เคยทำงานติดต่อกัน40วันโดยไม่หยุดพักสักวัน ไม่ใช้เงินสักบาท ขอบคุณตัวเองที่ไม่เป็นไอ้ขี้แพ้ ขอบคุณที่หาทุกอย่างมาด้วยตัวเอง เรารู้ดีว่าในปัจจุบันมีสาวประเภท2ที่สวยและเหมือน ผญ อยู่มากมาย เราไม่จะเทียบกับคนอื่นแต่ขอทำตัวเองให้ดีที่สุดอยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่คิดอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง จขกท เริ่มจากคนที่ไม่มีทุนอะไรเลย อดทน พยามทำทุกอย่างด้วยตนเอง เก็บทุกคำดูถูก ทุกเสียงหัวเราะ มาเป็นแรงผลักดัน จากเด็กบ้านนอกหน้าตาบ้านๆคนนึงที่มีความฝันตั่งแต่เด็กว่าครั้งหนึ่งในชีวิตอยากจะไปยืนเป็น1ใน30คนของเวทีชีวิต เวทีอันทรงเกียรติที่สาว2ทุกคนใฝ่ฝัน miss tiffany universe และจะยังคงพยายามต่อไปเรื่อยๆ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ติชม พูดคุย สอบถาม หรือให้กำลังใจได้ที่
facebook : Wan Lasista
Ig : Wan_lasista

ปล 1 การทำศัลยกรรมทำให้เราดูดีขึ้น15% อีก15%มาจากการแต่งหน้า แต่งตัว ดูแลรูปร่าง ที่เหลืออีก70%ล้วนต้องมาจากจิตใจที่ใฝ่ดี
ปล 2 อยากให้แง่คิดกับสังคมว่ากว่าสาว2จะได้อะไรมาสักอย่างนึง ต้องใช้ความอดทนและความพยายามมากมายเท่าไหร่ ขอให้สังคมเปิดใจ ให้โอกาส ให้เกียรติและยอมรับพวกเรา อย่ามองเราเป็นตัวตลกถึงแม้ว่าเราอาจจะเป็นคนตลก โปรดอย่ามองว่าเราเป็นอะไรแต่ให้มองว่าเราทำอะไรดีกว่าคะ
ปล 3 ขอบคุณ พ่อ แม่ ที่ไม่เคยว่าลูก ไม่ว่าลูกจะเป็นอะไร
ปล 4 ขอบคุณคนข้างๆ คนพิเศษและเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนในทุกๆเรื่องนะคะ
ขอบคุณอีกครั้งคะ