คือว่าเราแอบชอบเพื่อนในห้องค่ะ แบบก็คุยกันทุกวัน ทั้งตัวจริง ในไลน์ หรือ ในเฟสบุ๊ค ก็คุยกันมาได้ระยะนึงอ่ะค่ะ ทั้งเพื่อนของเราเอง และส่วนตัวเราเอง ต้องคิดว่าเค้าชอบเราแล้วแน่ๆ ทั้งแบบชวนเราไปเที่ยว ชวนเราไปเดินงานถนนคนเดิน ชอบแกล้งเราว่าเราอ้วน จนแบบเราก็ยิ่งชอบเค้าไปอีก ส่วนตัวตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร คิดแค่เพื่อน แต่ด้วยความที่ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกดี ยิ่งคุยยิ่งรู้สึกว่า อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข ทุกช่วงเวลาก็ต้องใช้กับเค้า .
โทมาหาทางเฟสบุ๊คก็เกือบทุกวัน คุยกันถึงดึกๆเลยค่ะ คุยกันเรื่องอะไรก็ไม่รู้ แต่ที่รู้คือเรื่องแต่ละอย่างที่คุยมันไม่จบง่ายๆ คือต่างคนต่างชวนคุย แบบพอเราจะวางสายไปนอนอะไรอย่างงี้เค้าก็จะงอล แบบออกอาการน้อยใจอ่ะค่ะ เราก็ต้องตามง้อ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันนะค่ะ ตอนนั้นยังอยู่ในฐานะของคำว่า "เพื่อน" แต่เราไม่ได้คิดแค่เพื่อนแล้วค่ะ เราก็แบบไม่อยากให้เค้างอล ไม่มีใครหรอกนะค่ะ อยากให้คนที่เรารักงอลหรือโกรธเราเอง .
พอถึงเวลาที่เราอยากรู้แล้วละ เอ้ะ ! ทุกวันนี้เราคุยกันในฐานะอะไร คุยกันจนเราคิดว่า เอ้อ !! ความสัมพันธ์นี้มันคงไม่ใช่เพื่อนแล้วแหละ แต่เราก็ไม่กล้าถามด้วยตัวเอง เราเป็คนที่กลัวคำตอบค่ะ เราก็เลยให้เพื่อนที่เราสนิทที่สุดไปถาม .. เพื่อนก็ไปถามนะค่ะว่า ที่คุยกับเราอยู่ใน ฐานะอะไร .
เค้าตอบกลับมา "เพื่อน" คือเรามีรหัสเฟสเพื่อนสนิทเราค่ะ เราก็อ่านไปขณะที่เค้าถาม โอ้โหมันจุกแบบบอกไม่ถูกเลยค่ะ .
เราก็ให้เพื่อนเราถามต่อว่า คุยกันในฐานะแค่เพื่อนหรอ เค้าตอบกลับมา ! อื้มใช่เราคิดกับ A แค่เพื่อน ( A คือเรานะค่ะ ) โอ้โหเรานี่ไปไม่ถูกเลยค่ะ แต่เราก็คุยเฟสบุ๊คกับเค้าแบบเดิม เค้าไม่รู้ค่ะว่าเรามีรหัสเฟสเพื่อนสนิทเรา . เราก็คุยปกติต่อไป ทั้งที่เรารู้อยู่แล้วว่าเค้าคุยอะไรกันบ้าง เค้าก็ยังคงคุยกับเราแบบเดิมนะค่ะ เพื่อนเราเลยกลับไปถามอีกครั้ง ยังไม่ลืมแฟนเก่าใช่มั้ย เค้าตอบกลับมา " อ่าห้ะ " คือเราแค่อยากรู้ เค้าเหงาหรอ หรือยังไง คือเค้าไม่ได้คิดแต่เราอะไปไกลแล้วค่ะ . เราอาจจะโง่เองหรือยังไงก็ไม่แน่ใจ ก็ยังคงทนนะค่ะ ทนต่อไปในวันที่เค้าลืมแฟนเก่าเค้าได้ . แต่เราก็รู้สึกเจ็บๆนะค่ะ 555 แบบเหมือนโดนเตะหน้าแล้วแบบ ชาไปเลย แต่ก็มีเพื่อนอยู่ข้างๆ เป็นอะไรที่ดีที่สุดเลยค่ะ มีเพื่อนดี เพื่อนครอบครัวที่ดี บางทีแฟนก็ไม่จำเป็นนะค่ะ
** กระทู้แรกของเราเลย ** ขอโทษหากผิดพลาดค้า