... เรื่องมีอยู่ว่า คือ ประมาณปี2555 ผมรู้จักกับรุ่นน้องคนนึง อ่ะสมมุติว่าชื่อ มอ ครับ คือเป็นรุ่นน้องที่หน้าตาน่ารัก สมัยนั้นผมก็ห้าวไง อยากรู้จัก (หน้าม่อ)
ผมก็เลยทักน้องเขาไป มอไม่หยิ่ง แต่ตอนนั้นก็จะมีตอบอืมบ้าง ตามประสาคนไม่รู้จักกัน หลังจากนั้นก็คือคุยกันเรื่อยๆครับ จนมาถึงวาเลนไทน์ ผมไปขอมอติดสติกเกอร์ คือผมก็ทำำตัวไม่ถูกไง ยกมือไหว้ขอบคุณงี้เลย 555555 น้องเขาก็ติดมาให้ผมเหมืออนกัน จากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆครับ มีไม่ได้คุยกันบ้าง เพราะตอนอยู่ที่ รร. ไม่ได้คุยกันเลย ..และมีครั้งนึง ผมถามว่าทำไมไม่ทัก มอบอก "ก็หนูไม่รู้จักชื่อเล่นพี่อ่า" ก็ขำๆกันไปครับ ตอนนั้นชีวิตดี ถถถถถถ..

(ตอนนั้น จขกท. หน้าตาแย่จ่ะ บอกเลย สิว เหยินๆไม่ได้ดัดฟัน)  ตอนนี้ดีขึ้นละมั้ง (มโนรึป่าว)

.....ปิดเทอม ตื้ดๆๆๆๆ ก็ชีวิตเรื่อยเปื่อย .... จนเปิดเทอมครับ รด. เกรียนไง หนังหน้าและกายากายสิทธิ์ หนักกว่าเดิมอีก ๕๕๕๕๕๕๕๕  พอเปิดเทอม เข้ามาเรียนวิทแล้วไง ขยันนิดนึง 555 ก็ยังคุยกับน้องเขาอยู่ครับ จนวันที่มีกีฬาสี มออยู่สีเดียวกับผมไง นั่งแถวหลังใกล้ๆผม ก็มีสะกิดหยอกกันบ้างไรบ้าง อู้วะฮ้าาาาาาาาา (คิดถึงแล้วน้ำตาจะไหล )  ก็คุยกันมากขึ้นครับ แต่น้องเขาก็มีคนมาจีบเยอะ ผมก็เลยยังคิดว่าเป็นน้อง
***อยากเอาแชทให้ดูนะครับ แต่มันมีเรื่องนิดหน่อยผมลบไปหมดแล้ว TT

ทีนี้ พอเดือนต่อมา วันเกิดผมครับ ถ้าบอกวันเดี๋ยวเพื่อนรุ้ครับ ตายห่านแน่ๆ น้องเขาก็ถามๆว่า พี่ อยากได้ของขวัญวันเกิดอะไรป่าว พี่ชอบไร ไรงี้
ผมก็เขินๆนะ ผมก็บอกว่า อะไรก็ได้ ให้พี่ก็ดีใจหละ  . พอถึงวันเกิดผม ผมไปยืนซื้อหนมที่โรงอาหาร น้องเดินเอามาให้ที่โรงอาหารเลยครับ ผมนี่ก็ยิ้มและเขินมากกกก ที่นี้เพื่อนมอก็หยิบไป แล้วบอกอยากได้อ่ะ ขอได้ป่ะ ตอนนั้นผมยิ้มลอยอยู่ (ไม่ได้ดูดบ้องนะ ค.รู้สึกเฉยๆ) ก็เลยตอบไปแบบไม่รู้ตัวว่า เอาไปดิ
ทีนี้มอครับ ก็ไปคว้ามาแล้วยื่นให้ผม ผมขอบคุณคับ จากนั้นมอเดินหนีไปเลย จากนั้น มอทักแชทมาครับ

มอ: ไม่อยากได้ก็บอกดิ
ผม ป่าวว อยากได้ดิ ขอบคุณณนะ
มอ แล้วตอนเพื่อนจะเอาก็จะให้เขาทำไมล่ะ
ผม ก็หยอกเล่น บ้าอุตส่าซื้อมาให้ ไม่เอาก็แย่ละ 555 ขอโทษๆ

จากนั้นก็คุยกันเรื่อยครับๆ แต่เริ่มจะสนิทกันมากขึ้น ที่นี้ มีแข่งกีฬา เอางี้ กีฬาที่รวมหลายๆโรงเรียนอ่ะ เออ ก็ต้องมีค่ายซ้อมใช่มั้ย
มาซ้อมวันแรกๆ (เล่นอยู่กีฬาเดียวกันครับ) ก็มีมองกันบ้าง ไรบ้าง แม่มมโคตรแฮปปี้ 5555 ก็ไปเรื่อยๆผมเริ่มคุยกันมากขึ้นเยอะะะ
มีหยอกถึงตัวกันมั่งไรมั่ง จนเพื่อนมันรู้กันระคับ ว่าปิ้งๆกัน (เสื้อกีฬาเบอร์เดียวกันครับ) คือ ก่อนหน้านี้ผมขอไว้อยู่แล้วให้เอาเบอร์นี้ 5555
แต่เล่นหยอกกันเจ็บมากครับบ TT ผมนี่แผลทั้งตัว มอข่วนอย่างกะแมวเลยครับ อ๊อย แล้วคิดดู ซ้อมกีฬาก็ต้องเหงื่อออกป่ะ แสบนี่ไหมบอกเลยว่า ไม่
ไม่แสบก็ยิ้มแล้ววววว  TT แต่ผมแฮปปี้ครับ ผมก็เล่นกลับไปเยอะเหมือนกัน หยิกแก้มบ้าง แก้มมันๆนิ่ม แต่ฟินนะโว้ย ๕๕๕๕๕๕ จี้บ้าง และ ผมคิดไรไม่รู้ ผมจับอุ้มเลยครับ แต่มอก็หัวเราะ ผมก็หัวเราะเหมือนกัน ๕๕๕๕ แล้วก็จะเฟสคุยกันตลอดครับตอนพักเวลาไม่เจอกัน คือตอนนั้นเป็นอะไรที่ดีมากครับ  ตอนแข่งกีฬาก็มีเทคแคร์กันดีครับ คือกำลังใจดีสุดๆ

ที่นี้พอจบกีฬาครับ ผมก็ไปคุยด้วย คือตอนนั้น ก็รู้กันแล้วละครับ ว่าชอบกัน 5555 ก็เลยบอกรักไปครับ แล้วผมก็ถามว่า รักผมไหมอะไรประมาณนั้น แต่ภาษาจะมุ้งมิ้งมาก ถถถถถถถถ คือก็เรียกกันว่าแฟนครับ แต่ไปเป็นแฟนกันตอนไหนไม่รู้ เพราะว่าบอกรักกันเฉยๆ วันครบลงครบรอบไรก็ไม่มีหรอกครับ
555555555555
__________________________________________________________________________________________________________

     ต่อๆ ก็คือหลังจากเป็นแฟนกับมอ แรกๆมอจะอายๆเวลาอยู่กับผมครับ ธรรมดา ผมเป็นแฟนคนแรก ก็ต้องหยอดกันไปกันมา ไปหากันตอนเลิกเรียนบ้าง
ก็รักกันมากขึ้นนะครับ แล้วผมเป็นโรคครับ โรคติดแก้ม วันไหนไม่ได้หยิกแก้มผมจะงอแงมากๆ

    ส่วนตัวผมโปรจับเครื่องครัวอยู่แล้ว ผมชอบทำอาเหียนมาก อาหาร* น้องเขารู้ครับเพราะผมส่งรูปของกินที่ทำให้มอบ่อยมากๆ มอบ่นอยากกิน ผมก็เลยทำไปให้ครับ ก็โอเค คุ้มกับที่ผมตื่นแหกขี้ตามาทำตั้งแต่เช้า กินเหมือนเด็กอ่ะครับ ปากเลอะ งี้ต้องเช็ด ผมใช้ปากเช็ด เอ้ย ใช้มือเช็ดปากครับ แล้วก็กลับมาเลียเอง แหะๆ พอปิดเทอมครับ ผมก็มีโอกาศเจอน้องเขาน้อยลง มาเจออีกทีก็วันเกิดมอเลยช่วงปิดเทอม คิดถึงครับ น้องเรียนซัมเมอร์ไง ไม่ตั้งใจเรียนก็งี้ละครับ (โดนถีบ)  หลังจากครั้งสุดท้ายที่เจอกัน เริ่มละครับบ......

   ผมไปเรียนพิเศษที่กรุงเทพ  เรียนคอร์สเคมีชื่อดัง ที่ผู้สอนมีสัตว์เลี้ยงหลากสี ครับ ผมไปอยู่หอ ผมก็วีรกรรมไว้เยอะตั้งแต่วันแรก แสงสีเมืองกรุงผมติดใจครับ (แต่ว่าตอนนี้ผมละทางโลกแล้ว สนทางธรรม ธรรมดาไม่ใส่ไข่ ) เรียนก็เรียนไม่กี่ชั่วโมง ที่เหลือเที่ยวครับ เที่ยวหรือเล่นก็ธรรมดาใช่ป่ะ ที่ hia คือ ผมตอบไลน์น้องเขาน้อยลงครับ คือเข้าใจป่ะ ว่าแบบมันมีอะไรดึงดูดนู่นนี่มากมาย  วันๆคุยกันน้อยมาก และ ผมที่เคยบอกว่า หน้าม่อ(เลว) ผมเจอ ผญ คนนึงในลิฟหอครับ ตอนนั้นผมเอาผ่าห่มคลุมตัวตอนเข้าลิฟไง เป็น ผญน่าตาน่ารรักเลยครับ นึกไม่ออกนึกถึงริชชี่ คู่กรรมอ่ะ เขาหัวเราะครับ แล้วก็บอกผมว่า หนาวหรอค้ะ ผมนี่ 555555555555555555555 อ้ายยเขิน ทำให้ผมเห่อริชชี่ไปพักนึงเลยครับ แล้วไง คือผมตั้งรูปดิสไลน์เป็นรูปริชชี่ น้มอก็ถามประมาณว่า มีไรไรประมาณนี้ ผมก็บอกๆไปว่าเจอนี่ๆมาไรยังไง เอ้าแน่นอน  ผญ.ที่ไหนชอบให้แฟนตัวเองไปชอบหญิงอื่นล่ะ  แต่ว่าตอนนั้น ผมผิดเองครับ ไม่สนใจมอเท่าไหร่ รักสนุก ดึกๆก็ออกไปกินเหล้า(ไม่ดีนะอย่าทำ จะไปก็คิดดีๆ หลังไมค์มาชวนด้วย) สั้ด! หลังจากนั้น ก็เริ่มมีปัญหากันเยอะมากๆ จน น้องเขาก็ขอเลิกครับ (ครั้งที่1) แต่ว่า ก็ได้แต่บอกกันไปกันมาว่าเอาป่ะละๆ ป่ะล้ะ แต่ไม่มีใครใจแข็งพอที่จะเลิก ก็เลยดีกันครับ ผมก็ทำตัวดีขึ้น

ผมแกล้งน้องเขาบ่อยครับตอนปิดเทอม โทรศัพหายบ้าง ไม่กลับหอบ้าง เรื่อยเปื่อยบ้าง แต่น้องไม่เคยโกรธเลยครับ TT

ผมก็กลับมาอยู่บ้านซักพัก ก็เริ่มเบื่อกรุงเทพครับ มันดึงดูดเกินไป พอกลับบ้านมาก็คุยกันดี รักกันเหมือนเดิม นับรอวันเปิดเทอมกันครับ วันที่ได้จะเจอกันไง 55555555    

และแล้วก็มาเปิดเทอม ผมอยู่ ม๕ แต่ก็เริ่มได้ไม่ดีครับ ไปวันแรก ผมเจอมอแปปเดียว ตดยังไม่ทันหายเหม็นอ่ะครับ ก็กลับบ้านแล้ว สรุปคือ ผมน้อยใจครับ(งอน) มอก็มาง้อ ขอโทษ จะไม่ทำอีกแล้ว ผมก็เลยรอดูพรุ่งนี้ครับ วันต่อมา ก็คุยกันได้แปปเดียวอีกละ เห้อ ผมก็น้อยใจเหมือนเดิมและ ทำไงได้ ผมจริงจังคับ วันที่สามก็เลยเจอกันยาววว 555555 ผมรู้จักแม่น้องเขาครับ เขาก็รู้ว่าผมแบดๆ แต่คือบอกเรื่องเรียนเขาแล้วเขาก็เลยโอเคครับ (คือเกรดแบบเมพๆอยู่ไร ประมาณนั้น) 55555 ก็มีความสุขดีครับ ตอนเย็นเลิกเรียน หลังจากสองวันสุด ผมก็จะไปรับน้องของมอครับ ไปด้วยกัน น้องของมออ้วนๆน่าร้าก เวลาเดินกันก็จะเหมือนพาลูกมาเดินไรงี้ 555555 มันก็รู้สึกดีน่ะครับ (สุดท้ายวันนี้คงทำได้เพียง.................)


เรื่องดีๆทั้งหมด เป็นความทรงจำดีๆครับ ก่อนเรื่องร้ายๆที่จะเกิด เดี๋ยวไว้มาต่อน่ะ เมื่อย

- -  - - ต่อ คห. 5 ครับ