เรื่องมีอยู่ว่า เราพึ่งเปิดร้านขายของค่ะ พึ่งเปิดได้ไม่นาน ร้านยุ่งบ้างไม่ยุ่งบ้าง ก้อพอเข้าใจค่ะ มีอยู่วันหนึ่งร้านเงียบมากๆๆ เราก้อบ่นให้เพื่อนฟังค่ะ เพื่อนก้อแนะนำว่าให้อธิฐานขอกับพระเจ้าสิ ลองเปิดใจรับรู้ว่าท่านมีอยู่จริง แล้วขอให้ท่านช่วย เราเดิมเป็นพุทธค่ะ (แต่ที่ร้านไม่ได้มีพวกกุมารหรือนางกวักนะค่ะ) พอเราลองเปิดใจขอกับพระเจ้า เช่น พออธิษฐานว่าขอให้ช่วยดลใจให้มีลูกค้าเข้าร้านหน่อย พอสักพักก้อมีลูกค้าเข้าร้านค่ะ จนเราเริ่มแบบ เอ๊ะ!! นี้มันเรื่องบังเอิญหรือว่าท่านช่วยเราจริงๆ เราก้อลองไปโบสถ์ค่ะ ไปอธิษฐานขอพร ไปร้องเพลงค่ะ

คำถามค่ะ:

พอเริ่มจะเชื่อ ร้านก้อเงียบลงอีก พยายามอธิษฐานแล้ว ก้อยังไม่เป็นผลอย่างที่อยากให้เป็น เลยสับสนว่าที่ตอนนั้นอธิฐานให้มีลูกค้าเข้าร้าน แล้วมีลูกค้าเข้ามาเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรือว่าพระเจ้ามีเหตุผลอะไรที่จะช่วยวันนี้ อีกวันไม่ช่วยมั้ยค่ะ

คำถามอาจดูงี่เง่าค่ะ เรารู้ว่าไม่สามารถอธิฐานแล้วได้ดั่งใจนึกไปซะทุกอย่างค่ะ แต่ที่ถามเพราะต้องการรู้แนวคิดของชาวคริสต์ว่าเวลาที่จอเหตุการณ์ที่ไม่ได้ดั่งใจแบบนี้ ชาวคริสต์จะคิดแบบไหนค่ะ


* ขอรบกวนชาวคริสต์เข้ามาตอบเท่านั้นนะค่ะ ถือซะว่านี้เป็นการความคิดกันค่ะ
* รบกวนชาวพุธหรือศาสนาอื่นที่ไม่ใช่คริสต์ค่ะ งดออกความเห็นนะค่ะ

ขอบคุณค่ะ