ทริปนี้ หนีงานทั้งหมด 9 วันเต็มๆ เสาร์อาทิตย์ ยันเสาร์อาทิตย์ แบกเป้ไปเวียดนามเหนือ เว้ ดานัง ฮอยอัน ฮาลองเบย์ ฮานอย ซาปา เวียดนามเหนือ ด้วยงบประมาณ 18,000 บาท

ทริปนี้ เราไปกัน 3 คน รวมแล้วก็ ชาย 2 หญิง 1 เดิมๆ เหมือนปีก่อน ลืมบอกไปว่าปีที่แล้ว เราไปตะลอนเวียดนามใต้กันมา ก็แก๊งค์นี้เหมือนกัน หน้าเดิม แล้วก็สนุกเหมือนเดิม ด้วยความคิดถึงเวียดนามไม่ไหว ขอจัดรีวิวเวียดนามเหนือให้ก่อน แล้วจะมาตามเก็บเวียดนามใต้ให้นะ

เราไปเที่ยวแบบหน้างาน หาเอาข้างหน้า หาข้อมูลกันนิดหน่อย ไปถึงแล้วค่อยว่า มีแค่แผนที่กับไอโฟน ก็รอดแล้ว!!
สำหรับใครที่อยากไปเวียดนาม เราแนะนำว่าให้ไปช่วงเดือนธันวา-กุมภาพันธ์ เพราะเป็นหน้าหนาว อากาศดี ส่วนช่วงที่เราไป เป็นกลางเดือนมกราที่ผ่านมานี่เอง

ติดตามการโดดงานเที่ยวกันได้
https://www.facebook.com/pages/Journey-เจอนี่/610771915685303





เช้าวันเสาร์ 07.00 เสียงโทรศัพท์ดัง “เห้ยยยย....จะถึงบ้านแล้วนะ เรียกรถได้เลย คือเสียงเพื่อนที่จะไปด้วยกันรอบนี้นี่เอง ตกใจมาก นี่ชั้นหลับอยู่ ห๊ะ...มีเวลาแต่งตัว 10 นาที บินไฟลท์เช้า 8.45 แค่นี้ก็รู้แล้วว่าไม่ทัน แต่ก็ยังฝืนไปกันอยู่ เพราะอีกคนรอที่สนามบินแล้ว ในที่สุด พวกเราก็ ตกเครื่อง!! ห๊ะ ตกเครื่อง...ครั้งแรกในชีวิต มีไฟลท์อีกที 15.00 กว่าจะถึงคือ 17.00

นอกจากเราจะพาแก๊งค์ตกเครื่องแล้ว เรายังจองตั๋วเครื่องบินผิดตั้งแต่แรก จริงๆ ต้องลงฮานอย แล้วไล่ลงมากลับไปไทย โดยไปขึ้นที่โฮจิมินห์ แต่ตอนซื้อใจคงคิดถึงโฮจิมินห์ เมื่อปีก่อน ก็เลยเลือกโฮจิมินห์ ห๊ะ!! ทำผิดตั้งแต่ยังไม่ได้ไปเลย

แต่ไม่เป็นไร มันสะใจดี ไหนๆ ก็จองผิดแล้ว ตกเครื่องก็แล้ว ก็เลยต้องบินในประเทศเวียดนามเอา ตกเครื่องครั้งนี้ จำไว้ให้ดี อย่าตื่นสาย หรืออย่านอนเด็ดขาด

ผลของการตกเครื่องรอบนี้ เวลาว่างที่เหลือประมาณ 3 ชั่วโมง เลยต้องหาข้อมูลโรงแรมเตรียมไว้ ไปถึงถ้าหน้าตาโรงแรมพอใจ ก็พุ่งเข้าหาเลย

เอาเป็นว่า 15.00 วันนี้  บ๊ายบายไทยแลนด์ ไปเจอกันที่เวียดนาม ตอนห้าโมงเย็นนะ





Day 1
สวัสดีโฮจิมินห์ ครั้งที่สองในชีวิต สิ่งแรกที่ต้องทำที่สนามบิน
1.แลกเงินเป็นเงินดอง ควรแลก USD ไปจากไทย แล้วค่อยแลกเป็นเงินดองเวียดนาม จะได้เงินเยอะกว่า แล้วจะรู้สึกรวยทันที มีเงินเป็นล้านเลยสินะ และไม่ต้องแลกหมด เพราะที่นั่น เค้าใช้เงินสองสกุลนี้ ถ้าแลกหมด กลับมาไทยเราจะหาที่แลกกลับเป็นเงินไทยยาก พก USD เอาไว้ ยังไงก็ปลอดภัยกว่า
2.เปลี่ยนซิมการ์ด เฉลี่ยราคารวมๆ ค่าโทรกลับไทย และอินเทอร์เน็ต 3G ประมาณ 600 บาท ขอบอกว่า Unlimited จริงๆ ไม่มีหลอก โทรกลับหาแม่ เพื่อบอกว่ายังมีชีวิตอยู่ได้อีก 25 นาที

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินไปตึก domestic ของที่นี่ เพื่อไปโหลดกระเป๋า ขึ้นเครื่องบินในประเทศ Vietjet Air เพื่อไปเว้ (HUE) แสนจะโชคดี ได้เจอคนเวียดนามพูดไทยได้ นั่งเครื่องลำเดียวกัน แล้วก็เลยรวมตัวนั่งแท็กซี่เข้าเมืองเว้ เพื่อไปโรงแรมที่จองไว้ สรุปว่า คืนนี้รอดแล้ว!!

นี่มัน 4 ทุ่มแล้วนี่...โอ้โหชีวิต ยังไม่ได้กินเย็นเลย บวกกับฝนตก มาถึงฝนนี่ตกต้อนรับกันเลย ไม่มีอะไรกิน นอกจากเดินออกมาข้างๆ โรงแรม แล้วกินเฝอซะ ของประจำชาติเค้าเชียวแหละ ชามนึงราคา 50,000 VND (75 บาท) ยังเหนื่อยไม่พอ ด้วยความอยากรู้ ร้านดื่มร้านเต้นที่เวียดนามเป็นไง ก็เลยเดินๆ ไปเรื่อยๆ พอดึกแล้ว ในเมืองรอบๆ เงียบมาก แต่พอเข้าไปในร้านเท่านั้นแหละ คนละโลกเลย ฝรั่งนี่เต้นแบบสุดมาก ความเจ๋งคือคอนเซ็ปต์ของร้านนี้ จะปิดก็ต่อเมื่อลูกค้าคนสุดท้ายเดินออกจากร้าน ซัดเบียร์คนละสองกระป๋อง ก็กลับบ้านเราอาบน้ำนอนได้

Day 2
หากใครไปเวียดนามครั้งแรก จะตกใจ โอ้แม่คุณพ่อคุณ....จะบีบแตรอะไรกันขนาดนี้ ถ้าเป็นบ้านเรานี่ ป่านนี้งานมาแล้วแน่นอน ด้วยความที่เรามานี่เป็นครั้งที่สองแล้ว ใจกล้าหน้าทน เอาวะรอบนี้ เช่ามอไซค์กันซะเลย ชายสองหญิงหนึ่ง จัดไปสองคัน วันนี้ขี่ไปเที่ยวในเมืองเว้กัน อากาศกำลังดี ไม่มีแดด 20 องศานิดๆ ใส่แขนยาวตัวเดียวอยู่ได้สบาย

ถึงเว้ อย่าลืมแวะ : สุสานของพระเจ้าไคดิงห์, สุสานจักรพรรดิตือดึ๊ก, นครต้องห้าม, วัดเทียนหมุ เราได้ไปมาเท่านี้ เพราะวันนี้ฝนตก แถมโอ้เอ้กันในเมือง ไหลไปเรื่อยๆ แวะแต่ละที่ก็แสนนาน และแต่ละที่นั้น บอกไว้นิดนึงว่า จะเสียค่าจอดมอไซประมาณ 10,000 VND และค่าเข้าอีกประมาณ 15,000 VND



เที่ยวไปเที่ยวมา บวกกับไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลย นี่มัน 5 โมงเย็นแล้ว แต่ต้องหารถไปดานัง และจะไปฮอยอันกันต่อ แวะไปท่ารถกี่ที่ ก็ไม่มีรถที่เราอยากไป จนสุดท้ายก็ตัดสินใจต้องไปรอบ 18.30 มื้อเย็นมื้อนี้ ทนไว้ก่อนนะ....ในที่สุดไปคืนมอไซ แล้วเรียกแท็กซี่ไปท่ารถ เพื่อต่อรถไปดานัง และหารถไปฮอยอัน เราจะไปนอนที่นั่นกันนะ

ทริปนี้ได้ลุยสมใจจริงๆ แบกเป้หลัง 13 กิโล เป้หน้าอีกโลกว่า ฝนตกเบาๆ วิ่งขึ้นรถเที่ยวสุดท้ายเพื่อจะไปดานัง ยังไม่ทันทำไรเลย พูดคำว่าดานังๆ พ่อคู๊ณณณณณ....พนักงานขับรถบัสดึงกระเป๋าจากไหล่เราสามคน ใส่ท้ายรถให้ทันที ห๊ะ....นี่ไปดานังแน่เหรอวะ?? เอาวะ...ไปก็ได้ คงใช่แหละเพื่อน อีก 10 นาที รถจะออก นี่ก็เรียกว่าโชคดีล่ะมั้ง มีซาลาเปาจ้า...นางเดินขึ้นมาขายบนรถ เราสามรอดตายแล้ว กินอิ่มมั้ง ก็หลับนิดนึง ทางนี่กระแทกกึ่งหลับกึ่งตื่น

ในที่สุด 2 ชั่วโมง ถึงท่ารถดานังแล้ว เห้ยยย!! 2 ทุ่มกว่าอีกแล้ว หารถไปฮอยอันยังไงวะเนี่ยยยยย เท่าที่ถามๆ มาจากเว้ เค้าบอกว่าถ้าเวลาแบบนี้ คงต้องไปแท็กซี่ “การขึ้นแท็กซี่ในเวียดนาม โปรดจำไว้ว่า กดมิเตอร์พลีสสสสสส” ไม่งั้นเจอสายโกงนะจ๊ะ อีกชั่วโมงกว่าเราจะถึงฮอยอันกันแล้ว

ถึงฮอยอันในที่สุด พุ่งตรงไปยังโรงแรมที่หาข้อมูลไว้ เพราะนี่ก็ 4 ทุ่มเห็นจะได้ เห้ยยยย....หิวมากกกกก ทุกคนเก็บกระเป๋าในห้อง และมีผู้ต้องเสียสละ “นอนพื้น” 1 คน ฮ่าๆๆๆ ยังแรนด้อมไม่เจอเรา ต่อจากนี้คือการออกไปหาอาหารนั่นเอง ไม่มีอะไรมากเพราะเค้าแทบจะนอนกันหมดแล้ว เราจะหาอาหาร หาน้ำได้ ก็คงไม่พ้นร้านนั่งดื่ม นั่งกิน เดินไปเดินมา อากาศ 18 องศา ตอนสี่ทุ่ม กำลังดี เจอคนขายบาแก็ต ขนมปังแท่งยาวๆ เหมือนของฝรั่งเศส ใส่หมู ใส่ผัก ราดซอส แต่กินแล้วเจ็บเพดานชะมัด อยากอร่อยต้องทนหน่อยละกัน นี่ก็เป็นอีกเมนูท็อปของเวียดนาม ไม่กินแล้วจะเสียใจ




Day 3
การไปเที่ยว ตื่น 7 โมงก็ไม่ย่อท้อ เพราะถ้าไปทำงาน เรียกว่าเข้างานสาย จนนายอยากไล่ออก แต่มาเที่ยวไม่เป็นไร ยอมได้ ที่ฮอยอันพวกเราใช้เวลาเที่ยว1 วันเต็ม ด้วยการให้โรงแรมจองแท็กซี่ให้แบบเหมา เราจะไปไหนก็ได้ แต่ต้องแจ้งเค้าไว้ก่อน รอบนี้เราเหมาไป My Son คล้ายๆ อยุธยาบ้านเรา ขึ้นชื่อว่าเป็นมรดกโลกเลย แล้วก็ให้มาส่งที่เมืองเก่า จุดท็อปฮอยอัน ไม่ไปไม่ได้นะ และตอน 6 โมงเย็นให้แท็กซี่คันเดิมมารับ เพื่อพาไปส่งที่สนามบินดานัง เพื่อจะไปฮานอย รวมค่ารถในการเดินทางที่ฮอยอันทั้งหมด ประมาณคนละ 300,000 VND (460 บาท)

ถึงฮอยอัน อย่าลืมแวะ : ปราสาท My son เป็นมรดกโลก, ย่านเมืองเก่า





เอาล่ะ 6 โมงเย็น รถมารับที่หน้าโรงแรมที่ฮอยอันแล้ว เจอกันที่สนามบินดานัง บินไปฮานอยโลดดดด (ค่าเครื่องบินจองออนไลน์ ราคาประมาณ 1,000 บาท) แนะนำว่า หากไปหลายๆ เมืองในทริปเดียว ที่เวียดนาม การเดินทางโดยรถยนต์ จะช้ามาก เพราะนอกเมืองขับได้เร็วสุด 60 ในเมืองเร็วสุด 40  การเดินทางถ้าเวลามีจำกัด หรือใครใจร้อน ข้ามเมืองขนาดนี้ แนะนำให้เครื่องบินในประเทศดีกว่า

สวัสดีฮานอยตอน 4 ทุ่ม แท็กซี่มารับจากสนามบิน เพื่อไปส่งที่โรงแรม กว่าจะถึงทำอะไรเสร็จก็ประมาณ 5 ทุ่มกว่า ค่าที่นอนก็ตกประมาณ 1,000 บาท นอนได้ 3 คน รอบนี้หวยออก ได้นอนเตียงเสริม ไม่เป็นไร ยังไงก็ยังสบาย หลังจากที่เก็บกระเป๋าเรียบร้อย ต่อไปก็คืองานกิน จากบ้านเราเดินเล่นในเมือง ทั้งย่านร้านกิน ร้านดื่มมีเพียบทุกมุม รอบนี้ด้วยความหิว จัดบาร์บีคิวกันไป 1 กระทะ สำหรับบาร์บีคิวที่นี่ จะเป็นเตากลมๆ จุดแก๊สอันเล็กๆ บนเตาเป็นฟอยล์วางไว้ เทน้ำมันลงไปหน่อย หัวหอมตาม มะเขือเทศ และใส่หมู ใส่ไก่ลงไป ต่อด้วยหมูทอดกินกับข้าวสวย มื้อนี้ กินสามคน หมดไป 180,000 VND (280 บาท) ท้องอิ่มต้องต่อด้วยเบียร์สักหน่อย ที่นี่เบียร์ถูกมาก Hanoi Beer แค่ 10,000 VND (15 บาท) แต่รสเบากว่าของไทยเยอะมาก นี่มันจะตีหนึ่งแล้ว กลับบ้านเหอะ พรุ่งนี้ต้องตื่น 7 โมง ไปฮาลองเบย์นะเว้ยยยยย ปล.ทริปฮาลองเบย์ ตอนแรกกะจะมาถามหาเอาที่ฮานอย แต่ก่อนหน้านี้ ช่วงเวลาก่อนนอนของทุกวันในทริป พวกเราจะใช้เวลาคุยกันนิดหน่อย ว่าวันรุ่งขึ้น จะเอาไงดี เผื่อได้จองทริปเที่ยวไว้ก่อนเลย ในที่สุดก็ได้ทัวร์เจ้านึงเอาไว้ เป็นทริปเหมารวมรถไปฮาลองเบย์ และเหมารวมซาปาเข้าไปด้วย ซึ่งราคาจะถูกลง

Day 4
08.30 น. รถตู้คันนึง มีคนนั่งมาเต็มเกือบหมดแล้ว และแวะมารับเรา ทั้งคันมีแต่ฝรั่ง ในที่สุดเราสาม ก็ได้นั่งหลังสุด และเหลือที่ไว้วางกระเป๋าอีกหนึ่งที่นั่ง วันนี้แหละ เราจะไปฮาลองเบย์ วู้วววว....

ตื่นเช้าไปหน่อย และเพลียค้างมาเรื่อยๆ พวกเราเวลานั่งรถยาวๆ ก็มักจะเผลอหลับกันนิดๆ หน่อยๆ อย่างว่าแหละ ใครไม่หลับ แต่เพื่อนหลับ ในมือถือ ก็มีแต่รูปเพื่อนหลับ ฮ่าๆๆๆ เอาเป็นว่าอีก 2 ชั่วโมง เราจะถึงฮาลองเบย์กันแล้ว

พอมาถึง ใช้เวลาล่องเรือ ทานอาหารกลางวันบนเรือ รอบนี้ได้รวมโต๊ะกับคนเสปน เอ้าโชคดี ถูไถภาษาอังกฤษไปด้วยกัน ก็สนุกสนานดี และแล้ว เราก็ถึงสถานที่เช็คอินแห่งฮาลองเบย์ ในทริปนี้ ไกด์พาเดินเข้าถ้ำ แต่จุดท็อปของเราอยู่ที่การได้ออกไปพายเรือคายัค เอาสิ...ทั้งกล้องที่คล้องคอ ทั้งมือถือ ทั้งเป้ จะทิ้งไว้บนฝั่งได้ไง ก็หอบมันลงไปพายด้วยกันนี่แหละ คว่ำมายังไง ก็ค่อยว่า สรุปงานนี้ รอด!!





พวกเราใช้เวลาอยู่ที่ฮาลองเบย์ถึงประมาณสี่โมงเย็น นอกนั้นเป็นเวลาที่ต้องเดินทางกลับ ใช้เวลาอีก 2 ชั่วโมงกว่าๆ ทางทัวร์ก็จัดรถมารับเป็นรถมินิบัสไปส่งถึงหน้าโรงแรมเลยทีเดียว ทุกทริปเรามักจะเช็คเอาท์ออก ตีซี้กับพนักงานไว้หน่อย เพื่อจะได้ฝากกระเป๋าไว้ทั้งวัน ตอนเย็นก่อนเดินทางไปที่อื่น ได้เข้ามาอาบน้ำฟรีๆ

เอาล่ะ!! สามทุ่มกว่าคืนนี้ เราต้องขึ้นรถไฟไปซาปา เวลามีน้อย ช่างตื่นเต้นซะเหลือเกิน ทุกคนต่อคิวอาบน้ำฟรีในห้องน้ำเล็กๆ ของพนักงานในโรงแรม และรอคนจากทัวร์มารับเพื่อที่จะพาไปส่งที่สถานีรถไฟฮานอย เพื่อที่จะนอนยาวๆ หนึ่งคืนบนรถไฟไปซาปา เฮ้ยยยยยย!! นี่เรากำลังจะเจออากาศกี่องศากันวะเนี่ย