บ้านข้างๆไม่อนุญาติให้ลูกขี่มอเตอร์ไซค์หรือจักรยานออกถนนใหญ่ อุตส่าคุยๆดี ว่าเนื้อหุ้มเหล็ก ชนเขาหรือโดนเขาชนมันก็มีแต่เสีย
ลูกยังไม่ฟัง ด่าแม่ว่าแม่เจ้าระเบียบ บังคับชีวิตเขา รถติดอย่างงู้นอย่างงี้
ฟังละละเหี่ยใจ เด็กพวกนี้ไม่เข้าใจรึไงว่า แม่น่ะมีลูกได้แค่คนเดียว ขับรถอะไรมันก็มีโอกาสตายทั้งนั้น แต่ความเสี่ยงตายมันต่างกัน(เยอะ)
เหมือนคุณจะง่วงแล้วขับไหมถ้าขับรถสติดีๆก็มีโอกาสตายเหมือนกัน งั้นง่วงแล้วขับคงไม่เป็นไรอย่างนั้นหรอ
มอเตอร์ไซค์หรือจักรยาน อย่าว่าแต่โดนชนเลย โดนรถใหญ่วิ่งผ่านยังโดนดูดไปใต้ท้องรถได้
อุบัติเหตน่ะฝ่ายผิดหรือฝ่ายถูกมันเป็นแค่ทางกฎหมาย ยิ่งประเทศไทยก็เป็นแค่คำบนเศษกระดาษ
โลกความจริงคืออุบัติเหตแบ่งเป็นฝ่ายสูญเสียกับไม่สูญเสียต่างหาก พ่อแม่เวลาลูกประสบอุบัติเหตุบนถนน รีบถามทั้งน้ำตาเป็นคำถามแรกว่าลูกเป็นอะไรไหม ได้กลับไปกินข้าวพร้อมหน้ากันเย็นนี้ไหม แต่รู้ข่าวร้ายก็กรีดร้องไม่ได้ยินเสียงอื่นๆแล้วว่าฝ่ายผิดฝ่ายถูก เราเลือกได้ จะเลือกให้พ่อแม่อยู่ในสภาพอย่างนั้นหรือ
เมื่อไหร่เด็กพวกนี้จะคิดได้



edit
ตอบที่ถามว่าทำไมไม่ไปบอกเอง แม่เขา เขายังไม่ค่อยฟังเลยครับ
น้องเขา อยู่ ม ปลาย ครับ