ผมเป็นผู้ชายคนนึงที่อยากหล่ออยากขาว อยากให้ตัวเองดูดี ตอนนี้ผมกกำลังจะขึ้นมหลาวิทยาลัยล่ะคับ ตั้งแต่เกิดผมเป็นคนหนังหน้าดีมากก แบบเนียนเว้อ ผมมีเชื่อจีนนิดๆ เลยขาวหน่อย แต่ไม่เคยพอใจในความขาวของตัวเองเลย และด้วยผมมีพี่สาวที่รักสวยรักงามผมจึงเริ่มใช้โฟมล้างหน้าจั้งแต่ช่วง ป.4 พอม.ต้น ผมได้มาอยู่ รร.เอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งของจังหวัด ทำให้ผม รู้จักสังคมมากขึ้น ผมจึงเริ่มสรรหาวิธีที่ทำให้ตัวเองขาว ผมจึงเริ่มหาครีมนู้นนี่นั้นมาใช้ แต่ผมไม่เคยใช้ครีมตามตลาดน้ะ ใช้มาเรื่อยๆ ช่วง ม.ผมก็เริ่มใช้ครีมกันแดด เริ่มทาแป้ง อะไรงี้ มาถึง ม.ปลาย ผมเริ่มรู้สึกตัวเองว่า แค่ความขาวคงไม่พอ หน้าผมต้องเนียนกว่านี้ นั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมรู้จักสารเคมีชนิดหนึ่งที่เรียกว่า "รองพื้น" ผมก็เริ่มใช้มันตั้งแต่เริ่มขึ้น ม.ปลายเลยคับ ผมใช้ยี่ห้อที่ขึ้นต้นด้วยตัว L สีโกลเด้นเบจ แต่พอใช้รองพื้นผมก็ไม่เคยใช้ตลีนเซ้อเช็ดเครื่องสำอางเลยน้ะ ผมก็ล้างหน้าปกติ แต่ผมล้างสามรอบ ก็ทำให้หน้าแห้ง พอหน้าแห้งก็หาครีมบำรุงผิวมาประโคมใช้อีก มันก็กลายเป็นวงจรแย่ๆ ที่ทำร้ายผิวหน้าตัวเองไปที่ล่ะหน่อยโดยไม่รู้ตัว พอมาถึงช่วง ม.6 อยู่ดีดีหน้าผมก็พังขึ้นมา สิวนี่บูมแบบ ถนนลูกรังอ่ะคับ รักษายังไงก็ไม่หาย ใช้นู้นนี่นั้น จากที่เมื่อก่อนใช้ครีมแต้มสิว สองสามวันหาย นี่มันไม่หายอ่ะคับ ใช้สารพัดครีม ที่เค้าบอกว่าดี เข้ากดสิวที่*** ก็แล้วอะไรก็แล้ว ผมหมดไปเป็นหมื่นเลยคับ จนผมปลงเลยคับที่หน้าผมเป็นแบบนี้ ตอนนี้ก็เป็นมาเกือบปีนึงแล้วคับ มันก็ค่อยๆหาย ปล่อยมันไปคับ

ผมเสียดายน้ะคับ คนที่หน้าดีดี แล้วกำลังคิดแบบผม ขอเตือนน้ะคับ จะใช้อะไรดูให้ดีดีน้ะคับ เดี๋ยวนี้ครีมเยอะ หน้าเนียนเอย ขาวเอย มันอาจจะขาวเนียนไวก็จริงน้ะคับ แต่ในอนาคตล่ะ ? อะไรที่มันมาเร็วๆ มันก็จากเราไปเร็วเหมือนกันน้ะคับ >.<


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้IG : Pheemhee.s