สวัสดีครับ ผมเชื่อว่าหลายคนที่เข้ามาอ่านนั้นได้ผ่านเรื่องราวความรักกันมาก่อน เพราะความรักมันมีทั้ง สมหวัง เศร้า เสียใจ ทรมาน และวันนี้ผมเสีย เสียใจที่ได้บอกเลิกแฟนที่ผมยังรักมากไป แต่ไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะคิดยังไงและทำเหมือนผมหรือป่าวถ้าเพื่อนๆมีแฟนที่ยอมทุกอย่างทำให้ทุกอย่าง อยากได้ไรอยากไปไหนกินไร ผมพาไปหมด ซึ้งเขาค่อนข้างเอาแต่ใจมาก และขี้เบื่อ เวลาทะเลาะกันเขาจะโพสเฟสว่าเบื่อ ไม่อยากมีแฟนแบบนี้ ผมรู้สึกเสียใจทุกครั้งที่เขาโพสแบบนี้ผมจึงถามเขาทุกครั้งว่าทำไมโพสแบบนี้  แต่ก็ไม่เคยคุยรู้เรื่องสักครั้ง ทุกครั้งผมจะขับรถไปง้อเขาถึงหน้าบ้านแต่ไม่เคยเข้าไปในบ้านสักครั้ง ผมก็นั่งรอเป็น ชม. 2 ชม. กว่าจะออก พอเขาออกมาเขาก็ได้แต่ไล่ บอกเบื่อลำคาญ ผลักผมจนรถล้ม ปาขวดน้ำใส่ และก็ย้ำคำเดิมว่า เบื่อลำคาญ แล้วก็ท้าเลิก แต่พอมาอีกวันเขาจะเป็นคนทักผมมาก่อนแล้วมาคุยกับผมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แม้แต่คำขอโทษก็ไม่เคยมี เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ เป็นแบบนี้อยู่ 1 ปี 5 เดือน แต่มาวันนี้เขาคุยกับผู้ชายคนอื่น แต่ผมจับได้ผมเลยถามว่าคุยทำไม ทำไมทำแบบนี้  เขาตอบว่าจะคุย ทำไม มีไรปะ ผมเลยถามย้ำอีกทีว่าจะคุยหรอ เขาบอกว่าจะคุยจนเป็นผัวเป็นเมียกัน ไม่รู้ว่าประชดหรือพูดจริงเพราะผมถามย้ำเขาหลายรอบมากเพราะผมหวังว่าเขาจะขอโทษและไม่ทำอีก แต่ก็ยังยืนยันคำเดิมว่าจะคุย มันทำให้ผมเสียใจกับคำพูดของเขามาก แล้วเขาก็บอกว่าจะเลิกก็เลิกไป ไม่อะไรอยู่แล้ว ใช่ครับเขาท้าผมเลิกอีกแล้ว ทุกครั้งผมจะยอมและง้อต่อไป แต่ครั้งนี้ผมรับคำพูดของเขาไม่ได้จริงๆ แค่เขาตอบว่าไม่คุยและจะไม่คุยกับใครอีกผมก็ไม่ติดใจอะไรแล้วละครับ ผมจึงตัดสินใจบอกเลิกเขาไป พอหลังจากนั้น ครึ่ง ชม. เขาโทรมาขอโทษผม พูดดีกับผม โทรมาง้อ แล้วบอกว่าที่พูดไปเพราะโมโห เพราะผมเข้าไปตอบแชทแทนเขาแล้วบอกให้ผู้ชายคนนั้นเลิกทักมาได้แล้วเราไม่อยากทะเลาะกัน แต่ผมก็ไม่ได้กลับไปคืนดีด้วย แต่ผมก็ยังรักและคิดถึงเขาอยู่มาก
หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมผมถึงไม่ไประบายหรือตั้งกระทู้ที่อื่น ผมก็อยากจะบอกเหมือนกันว่าเขาชอบอ่านกระทู้ของ Pantip ผมจึงสมัครและตั้งกระทู้แรกของชีวิต และหวังเขาจะเขามาอ่านสักครั้ง เผื่อว่าเขาจะรู้สึกผิดและคิดได้ ว่าคำขอโทษมันพูดไม่ยากเลย