กระทู้นี้เราตั้งมาเพื่อระบายและอยากจะแลกเปลี่ยนความคืดเห็นของเพื่อนๆคะ
คือบ้านเราจะมีลูกพี่ลูกน้องที่รุ่นราวคราวเดียวกับเราคะซึ่งแน่นอนคะตามประสาผู้ใหญ่จะจับเปรียบเทียบค่ะ ตั้งแต่เด็กยันโต จะเปรียบเทียบทุกอย่าง และเรื่องการเรียนค่ะหนีไม่พ้นแน่ๆโดนเปรียบเทียบมาโดยตลอด โดยลูกพี่ลูกน้องเราค่ะหัวดีเรียนเก่งจะสอบแพทย์แน่นอนค่ะ ส่วนตัวเราก็ม.ปลายแล้ว เราก็พอเริ่มรู้แนวทางว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไรนะคะ ลึกๆเราอยากเข้านิเทศน์คะ จะด้านศิลป์ด้านการพูดสื่อสารเราถนัดค่ะยิ่งเรากล้าแสดงออกด้วยค่ะเราว่าเราไปได้รอดแน่ๆ เข้าประเด็นเลยนะคะ
เราจะชอบไปปรึกษาคนที่บ้านคะเรียนนี่โอไหม หนูชอบหนูว่าหนูเรียนแล้วไปได้เป็นตัวหนูเองสุดแล้ว แต่...คำตอบที่ได้มาค่ะ...
เรา: หนูว่าหนูจะเข้านิเทศน์สื่อสารหนูอยากเป็นนักข่าว อยากเป็นดีเจคลื่นวิทยุไรงี้ หนูจะเข้านิเทศนะ
ผู้ใหญ่: รู้หรอนิเทศน์เรียนอะไร
เรา: ก็จะแยกไปเป็นแขนงๆ(เราก็อธิบายคร่าวๆตามความรู้ที่เราพอมีบ้างอธิบายแต่ละสาขาคะ)
ผุ้ใหญ่: เนี่ยอธิบายก็ไม่ถ้วนจะไปเรียน ไปไม่รอดหรอก อย่าเรียนเลย ไปหาคณะอื่นไป
เรา: แล้วมันมีคณะอะไรอีก หนูเรียนทางด้านศิลป์นะไม่ใช่เด็กวิทย์ อันนี้เป็นสิ่งที่หนูชอบหนูอยากเรียน
ผู้ใหญ่: ไปเรียนนิติสิ มีเยอะแยะดูพี่สาวเราเขายังมีอยาคตแล้ววางแผนไว้แล้ว
เรา: หนูไม่ชอบเรียนไปก็ไม่ถนัดหรอกให้หนูทนเรียนไม่ได้หรอก
ผู้ใหญ่ :นู้นก็ไม่ชอบนี่ก็ไม่เอา เอาอะไรบ้าง โตแล้วอีกไม่กี่ปีจะสอบแล้ว คิดได้แล้วนะมัวแต่เล่นระเริงอยู่ได้
ค่ะพอเขาพูดว่าเรียนไมาได้ไปไม่รอดหรอกเหมือนเราถูกตัดความมั่นใจไปเลยค่ะ เราเข้าใจว่าเขารักและเป็นห่วงเรามาก แต่จะให้เราไปเลือกสายอื่นคณะอื่นที่เขาคิดว่าโอเค แต่เราไม่ชอบ เราว่าก็ไม่ไหวแน่ๆ ตอนนี้เราท้อมากเราเหมือนถูกตัดความมั่นใจไปเรื่อบๆโดยการเอาไปเปรียบเทียบมั้ง บอกเรามั้งว่าไปไม่รอด ดูถูกบ้าง ที่เราปรึกษาเขาเราอยากได้กำลังใจและแนวทาง แต่เขากลับพูดมาแบบนี้เราแทบร้องไห้เลยเราหมดกำลังใจมาก ตอนแรกเราถึงกับล้มเลิกจะเรียนสายนี้ เราหาแทบทุกวันว่ามีคณะอะไรน่าสนบ้างสุดท้ายเราก็ตัดสินใจได้ว่า เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนเพื่อใคร เราชอบอันนี้ก็ทำไป เราจะทำให้สำเร็จให้เขารู้ว่า อาชีพที่ไม่ได้จบมาแบบ หมอเภสัชก็ประสบความสำเร็จได้เหมือนกัน
เราต้องขอโทษเพื่อนๆที่ใช้ศัพท์งงหรือคำพูดวกวนนะเราก็อธิบายไม่ค่อยเก่ง เพื่อนๆจะติเราหรือจะแลกเปลี่ยนความเห็นก็ได้นะ เราอยากระบายจริงๆ
อนาคตที่ฝันคำกับติเตียนของผู้ใหญ่
คือบ้านเราจะมีลูกพี่ลูกน้องที่รุ่นราวคราวเดียวกับเราคะซึ่งแน่นอนคะตามประสาผู้ใหญ่จะจับเปรียบเทียบค่ะ ตั้งแต่เด็กยันโต จะเปรียบเทียบทุกอย่าง และเรื่องการเรียนค่ะหนีไม่พ้นแน่ๆโดนเปรียบเทียบมาโดยตลอด โดยลูกพี่ลูกน้องเราค่ะหัวดีเรียนเก่งจะสอบแพทย์แน่นอนค่ะ ส่วนตัวเราก็ม.ปลายแล้ว เราก็พอเริ่มรู้แนวทางว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไรนะคะ ลึกๆเราอยากเข้านิเทศน์คะ จะด้านศิลป์ด้านการพูดสื่อสารเราถนัดค่ะยิ่งเรากล้าแสดงออกด้วยค่ะเราว่าเราไปได้รอดแน่ๆ เข้าประเด็นเลยนะคะ
เราจะชอบไปปรึกษาคนที่บ้านคะเรียนนี่โอไหม หนูชอบหนูว่าหนูเรียนแล้วไปได้เป็นตัวหนูเองสุดแล้ว แต่...คำตอบที่ได้มาค่ะ...
เรา: หนูว่าหนูจะเข้านิเทศน์สื่อสารหนูอยากเป็นนักข่าว อยากเป็นดีเจคลื่นวิทยุไรงี้ หนูจะเข้านิเทศนะ
ผู้ใหญ่: รู้หรอนิเทศน์เรียนอะไร
เรา: ก็จะแยกไปเป็นแขนงๆ(เราก็อธิบายคร่าวๆตามความรู้ที่เราพอมีบ้างอธิบายแต่ละสาขาคะ)
ผุ้ใหญ่: เนี่ยอธิบายก็ไม่ถ้วนจะไปเรียน ไปไม่รอดหรอก อย่าเรียนเลย ไปหาคณะอื่นไป
เรา: แล้วมันมีคณะอะไรอีก หนูเรียนทางด้านศิลป์นะไม่ใช่เด็กวิทย์ อันนี้เป็นสิ่งที่หนูชอบหนูอยากเรียน
ผู้ใหญ่: ไปเรียนนิติสิ มีเยอะแยะดูพี่สาวเราเขายังมีอยาคตแล้ววางแผนไว้แล้ว
เรา: หนูไม่ชอบเรียนไปก็ไม่ถนัดหรอกให้หนูทนเรียนไม่ได้หรอก
ผู้ใหญ่ :นู้นก็ไม่ชอบนี่ก็ไม่เอา เอาอะไรบ้าง โตแล้วอีกไม่กี่ปีจะสอบแล้ว คิดได้แล้วนะมัวแต่เล่นระเริงอยู่ได้
ค่ะพอเขาพูดว่าเรียนไมาได้ไปไม่รอดหรอกเหมือนเราถูกตัดความมั่นใจไปเลยค่ะ เราเข้าใจว่าเขารักและเป็นห่วงเรามาก แต่จะให้เราไปเลือกสายอื่นคณะอื่นที่เขาคิดว่าโอเค แต่เราไม่ชอบ เราว่าก็ไม่ไหวแน่ๆ ตอนนี้เราท้อมากเราเหมือนถูกตัดความมั่นใจไปเรื่อบๆโดยการเอาไปเปรียบเทียบมั้ง บอกเรามั้งว่าไปไม่รอด ดูถูกบ้าง ที่เราปรึกษาเขาเราอยากได้กำลังใจและแนวทาง แต่เขากลับพูดมาแบบนี้เราแทบร้องไห้เลยเราหมดกำลังใจมาก ตอนแรกเราถึงกับล้มเลิกจะเรียนสายนี้ เราหาแทบทุกวันว่ามีคณะอะไรน่าสนบ้างสุดท้ายเราก็ตัดสินใจได้ว่า เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนเพื่อใคร เราชอบอันนี้ก็ทำไป เราจะทำให้สำเร็จให้เขารู้ว่า อาชีพที่ไม่ได้จบมาแบบ หมอเภสัชก็ประสบความสำเร็จได้เหมือนกัน
เราต้องขอโทษเพื่อนๆที่ใช้ศัพท์งงหรือคำพูดวกวนนะเราก็อธิบายไม่ค่อยเก่ง เพื่อนๆจะติเราหรือจะแลกเปลี่ยนความเห็นก็ได้นะ เราอยากระบายจริงๆ