สวัสดีวันที่ร้อนอบอ้าวครับทุกท่าน
หนึ่งในนักเขียนกระทู้รุ่นเก๋าของ BP ที่ผมปาวรณาตัวเป็น FC ติดตามอ่านมายาวนาน พอๆ กับตามกระทู้ของพี่ฟ้า SkyBox ในเทรคกิ้งไทย หลังๆ ชักลงแดง เพราะไม่เห็นรีวิวของแกเลย
ไม่สิ...! ล่าสุด แกมาบ่น ม.ม.ด. กับอาหารชั้น First การบินไทยให้อ่านไปแล้วเมื่อก่อนสงกรานต์
ใช่แล้วครับ ผมกำลังพาดพิงถึงนักรีวิวการนั่งเครื่องบินชั้นพรีเมียร์ในตำนานอย่าง ลุงวันเด้อ WONDERFULL_DAY ซึ่งอันที่จริงผมไม่อยากเรียกแกว่าลุง ตามที่ชาวบ้านเค้าเรียกแกเลย แม้ว่าสไตล์รีวิวของแกจะเหมือนป๋าผู้มั่งคั่ง อุดมไปด้วยรสนิยมวิไลหรูระยับ แต่เมื่อพิจารณาจากชุดขึ้นเครื่องของแกในหลายไฟล์ท ซึ่งแนวและกระแทกใจผมมาก เลยไม่คิดว่าแกจะสูงวัยเหมือนที่ชาวบ้านเรียก ขอลดอายุ เรียกแกว่า “น้าวันเด้อ” ละกัน
น้าวันเด้อ เป็นไอดอลของผมคนนึง ที่รวยแล้วแต่ไม่หวงประสบการณ์ ทำให้ผมเห็นของดีโดยไม่ต้องเสียตังค์บินเอง แถมยังได้ความรู้เรื่องการหาตั๋วถูก และหนทางเข้าเลานจ์(สายการบินนะ ไม่ใช่อย่างว่า)ดีๆ ได้ด้วย
เมื่อก่อนไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสเอาความรู้พวกนี้ไปใช้ กระทั่งสองสามปีที่ผ่านมา หนังหน้าและอาชีพการงานของผมเริ่มแก่กล้า ซึ่งตรงกันข้ามกับกล้ามเนื้อหลังที่เริ่มอ่อนแอ และแก้มก้นที่เริ่มบอบบาง นั่งชั้นอีโคโนมี่ไม่อึดและถึกทนเหมือนก่อน จึงเริ่มริอาจอัพเกรดที่นั่ง ได้ใช้ประโยชน์จากข้อมูลของน้าวันเด้อแล้วครับ (ดีเอ๋ย.. ดีใจ)
เดือนสิงหาปีที่แล้ว น้าวันเดอร์จั่วหัวกระทู้ท้าให้ลองของถูกตามนี้
http://ppantip.com/topic/32515463 ด้วยผลพวงจากดับเบิ้ลโชคร้ายและวิกฤตซ้ำซ้อนของ MH370 กับ MH17 จนมาเลเซียแอร์ไลน์ต้องจัดหนักออกแคมเปญเพิ่มจำนวนผู้โดยสารให้กลับมาโดยไวก่อนจะถึงคราเจ๊ง รีบปล่อยโปรกระหน่ำลดแหลกทุกเส้นทาง ทุกชั้นบิน แถมยังทยอยออกมาเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุด จนเกือบนึกว่าเป็นแอร์เอเชีย ด้วยราคาสุดจะยั่วต่อมเที่ยว และบั่นทอนวงเงินบัตรเครดิตสุดสุด
ผมสะดุดและสนใจอย่างแรง เพราะก่อนวิกฤตปี 57 มาเลเซียแอร์ไลน์ (ต่อไปขอเรียก MH นะ ขี้เกียจพิมพ์ชื่อเต็ม) เคยถูกจัดให้เป็นสายการบิน 5 ดาวของ Skytrax กลุ่มเดียวกับ ป้าแอน คาเธย์ฯ กาตาร์ สิงคโปร์แอร์ไลน์ ที่ทั้งหรูและดี และราคาค่าตั๋วชั้นพรีเมียร์แพงระยับจับได้แค่ตอนฝัน ดังนั้น เมื่อ MH มาถูกลดแหลกจัดไม่มีหมดแบบนี้ เหมือนถูกนางเอกหนังบอลลีวูดนัดขอออกเดทด้วย และผมมีธุระจะต้องไปติดต่องานที่โอซะกะอยู่แล้วซ่ะด้วย (เหรอ....)
นิ้วชี้มันคลิ๊กไปที่
http://www.malaysiaairlines.com/th/en.html โดยอัตโนมัติ
รู้ตัวอีกที อีเมล์ยืนยันตั๋วไปกลับชั้นธุรกิจ กรุงเทพฯ – กัวลาลัมเปอร์ – โอซะกะ ในราคา 2 หมื่น 7 กว่าๆ ก็วิ่งมาสงบนิ่งใน inbox ของผมเป็นที่เรียบร้อย
เงินไป สติมา พารานอยด์ก็เริ่มคืบคลาน เกือบจะไปตั้งสเตตัส #น้ำตาจิไหล #ร้องไห้หนักมาก ไว้หน้าเพจซ่ะแล้ว
เนื่องจากไอ้คุณเพื่อนที่น่ารักทั้งหลาย พอรู้ว่าผมจองตั๋วมาเลเซียแอร์ไลน์เอาไว้ มันก็เริ่มส่งภาพ MH370 กับ MH17 มาให้กำลังใจผมอย่างคึกคัก
ถามว่าตอนนั้น กลัว(เครื่องตก)มั้ย? ....
ยอมรับกันตรงตรงแบบไม่สร้างภาพเลยว่า “กลัวสิคร้าบ..บบบ แหมมมมมมมม”
แต่ความอยากลอง และเห็นแก่ของถูก(และดี) มันกระซิบที่ข้างหูว่า “เฮ้ย เอ็งอย่าเยอะ!”
ต้องย้อมใจตัวเองแก้โรคย้ำคิดย้ำทำว่า ความเสี่ยงของการนั่ง MH แล้วตก(หรือหายสาบสูญ) คงน้อยกว่าการบริหารความเสียวบนเบาะมอเตอร์ไซด์วินหน้าบ้าน หรือการนั่งลุ้นตูดขมิบในรถตู้เดอะมอลล์-อนุสาวรีย์ ที่วิ่งแซงซ้ายบนทางด่วนตอนเช้าเสียอีก!
The flight must go on!!
[CR] #บินตามท้าน้าวันเด้อ Malaysia Airlines Business Class สุวรรณภูมิ-กัวลาฯ-คันไซฯ ถูกและดี และ...ไม่เสียว = ^_^ =
หนึ่งในนักเขียนกระทู้รุ่นเก๋าของ BP ที่ผมปาวรณาตัวเป็น FC ติดตามอ่านมายาวนาน พอๆ กับตามกระทู้ของพี่ฟ้า SkyBox ในเทรคกิ้งไทย หลังๆ ชักลงแดง เพราะไม่เห็นรีวิวของแกเลย
ไม่สิ...! ล่าสุด แกมาบ่น ม.ม.ด. กับอาหารชั้น First การบินไทยให้อ่านไปแล้วเมื่อก่อนสงกรานต์
ใช่แล้วครับ ผมกำลังพาดพิงถึงนักรีวิวการนั่งเครื่องบินชั้นพรีเมียร์ในตำนานอย่าง ลุงวันเด้อ WONDERFULL_DAY ซึ่งอันที่จริงผมไม่อยากเรียกแกว่าลุง ตามที่ชาวบ้านเค้าเรียกแกเลย แม้ว่าสไตล์รีวิวของแกจะเหมือนป๋าผู้มั่งคั่ง อุดมไปด้วยรสนิยมวิไลหรูระยับ แต่เมื่อพิจารณาจากชุดขึ้นเครื่องของแกในหลายไฟล์ท ซึ่งแนวและกระแทกใจผมมาก เลยไม่คิดว่าแกจะสูงวัยเหมือนที่ชาวบ้านเรียก ขอลดอายุ เรียกแกว่า “น้าวันเด้อ” ละกัน
น้าวันเด้อ เป็นไอดอลของผมคนนึง ที่รวยแล้วแต่ไม่หวงประสบการณ์ ทำให้ผมเห็นของดีโดยไม่ต้องเสียตังค์บินเอง แถมยังได้ความรู้เรื่องการหาตั๋วถูก และหนทางเข้าเลานจ์(สายการบินนะ ไม่ใช่อย่างว่า)ดีๆ ได้ด้วย
เมื่อก่อนไม่เคยคิดว่าจะมีโอกาสเอาความรู้พวกนี้ไปใช้ กระทั่งสองสามปีที่ผ่านมา หนังหน้าและอาชีพการงานของผมเริ่มแก่กล้า ซึ่งตรงกันข้ามกับกล้ามเนื้อหลังที่เริ่มอ่อนแอ และแก้มก้นที่เริ่มบอบบาง นั่งชั้นอีโคโนมี่ไม่อึดและถึกทนเหมือนก่อน จึงเริ่มริอาจอัพเกรดที่นั่ง ได้ใช้ประโยชน์จากข้อมูลของน้าวันเด้อแล้วครับ (ดีเอ๋ย.. ดีใจ)
เดือนสิงหาปีที่แล้ว น้าวันเดอร์จั่วหัวกระทู้ท้าให้ลองของถูกตามนี้ http://ppantip.com/topic/32515463 ด้วยผลพวงจากดับเบิ้ลโชคร้ายและวิกฤตซ้ำซ้อนของ MH370 กับ MH17 จนมาเลเซียแอร์ไลน์ต้องจัดหนักออกแคมเปญเพิ่มจำนวนผู้โดยสารให้กลับมาโดยไวก่อนจะถึงคราเจ๊ง รีบปล่อยโปรกระหน่ำลดแหลกทุกเส้นทาง ทุกชั้นบิน แถมยังทยอยออกมาเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุด จนเกือบนึกว่าเป็นแอร์เอเชีย ด้วยราคาสุดจะยั่วต่อมเที่ยว และบั่นทอนวงเงินบัตรเครดิตสุดสุด
ผมสะดุดและสนใจอย่างแรง เพราะก่อนวิกฤตปี 57 มาเลเซียแอร์ไลน์ (ต่อไปขอเรียก MH นะ ขี้เกียจพิมพ์ชื่อเต็ม) เคยถูกจัดให้เป็นสายการบิน 5 ดาวของ Skytrax กลุ่มเดียวกับ ป้าแอน คาเธย์ฯ กาตาร์ สิงคโปร์แอร์ไลน์ ที่ทั้งหรูและดี และราคาค่าตั๋วชั้นพรีเมียร์แพงระยับจับได้แค่ตอนฝัน ดังนั้น เมื่อ MH มาถูกลดแหลกจัดไม่มีหมดแบบนี้ เหมือนถูกนางเอกหนังบอลลีวูดนัดขอออกเดทด้วย และผมมีธุระจะต้องไปติดต่องานที่โอซะกะอยู่แล้วซ่ะด้วย (เหรอ....)
นิ้วชี้มันคลิ๊กไปที่ http://www.malaysiaairlines.com/th/en.html โดยอัตโนมัติ
รู้ตัวอีกที อีเมล์ยืนยันตั๋วไปกลับชั้นธุรกิจ กรุงเทพฯ – กัวลาลัมเปอร์ – โอซะกะ ในราคา 2 หมื่น 7 กว่าๆ ก็วิ่งมาสงบนิ่งใน inbox ของผมเป็นที่เรียบร้อย
เงินไป สติมา พารานอยด์ก็เริ่มคืบคลาน เกือบจะไปตั้งสเตตัส #น้ำตาจิไหล #ร้องไห้หนักมาก ไว้หน้าเพจซ่ะแล้ว
เนื่องจากไอ้คุณเพื่อนที่น่ารักทั้งหลาย พอรู้ว่าผมจองตั๋วมาเลเซียแอร์ไลน์เอาไว้ มันก็เริ่มส่งภาพ MH370 กับ MH17 มาให้กำลังใจผมอย่างคึกคัก
ถามว่าตอนนั้น กลัว(เครื่องตก)มั้ย? ....
ยอมรับกันตรงตรงแบบไม่สร้างภาพเลยว่า “กลัวสิคร้าบ..บบบ แหมมมมมมมม”
แต่ความอยากลอง และเห็นแก่ของถูก(และดี) มันกระซิบที่ข้างหูว่า “เฮ้ย เอ็งอย่าเยอะ!”
ต้องย้อมใจตัวเองแก้โรคย้ำคิดย้ำทำว่า ความเสี่ยงของการนั่ง MH แล้วตก(หรือหายสาบสูญ) คงน้อยกว่าการบริหารความเสียวบนเบาะมอเตอร์ไซด์วินหน้าบ้าน หรือการนั่งลุ้นตูดขมิบในรถตู้เดอะมอลล์-อนุสาวรีย์ ที่วิ่งแซงซ้ายบนทางด่วนตอนเช้าเสียอีก!
The flight must go on!!