เมื่อวานไปตามนัดค่ะ ไปวันเกิดแฟนตอน 11 โมงไปวัดใหญ่ไปทำบุนสังฆทาน
แล้วก็ไปโลตัสไปกินชาบูชิแล้วก้อเดินเล่นกัน หนูได้พูดมาประโยตนึงคือ
หนู : เตงวันนี้เค้ากลับบ้านไวหน่อยน้ะ
แฟน : ทำไมล้ะบอกเค้าว่าไรเนี้ย ทำไมทุกทีเค้าก้อให้มาแต่วันนี้เกิดกลับบ้านไว
หนู : เกิดทะเลาะกับพ่อนิดหน่อยอ้ะ
แฟน : เอ้าเรื่องเค้าใช่ไหม ?
หนู : ป่าวๆ ไม่ใช่เรื่องอื่น
แฟน : พูดความจริงมาเหอะเตงโกหกเค้าไม่เนียน ทำไมพ่อเตงไม่ชอบเค้าใช่ไหมเค้าเลยโทตามให้กลับ
หนู : เห้ยอย่าไร้สาระดิ
แฟน : เตงถ้าครอบครัวเตงไม่ชอบเค้าเราก้อได้แค่รักกันแต่ยังไงก้อไม่รอดหรอก ต่อให้เรารักกันมากแค่ไหน
แต่ถ้าพ่อและครอบครัวเตงไม่ชอบมันก้อไม่มีประโยชน์อะไรเค้าไม่ใช่คนดีหรอกเค้าไม่ใช่คนรวยแต่เค้าสามารถ
ทำให้คนที่รักที่ความสุขได้รักเดียวก้อแค่นั้นเค้าจะรักเตงไปตลอดน้ะถ้าเกิดให้เราเลิกกันจิงๆเค้าก้อต้องยอมรับกับ
สิ่งที่เกิดแล้วปล่อยมือเตงให้เจอคนที่ดีกว่า เค้าขอโทดน้ะที่เราทำได้แค่นี้
หนู : น้ำตาคอพูดไรไม่ออกเลยค่ะจุกเลยทีเดียว
-> แต่เราก้อมาคุยมาเป็นแฟนปกติ เจอคำพูดแบบนี้เราควรทำไงดีค่ะจะท้อหรือสู้ต่อไปจนถึงที่สุด