อ่านของเพื่อนๆมานาน
วันนี้มีเรื่องมาระบายค่ะ
เราคบกับแฟนมาประมาน3ปีได้แล้วค่ะ
ช่วงแรกๆแฟนก็ดีเหมือนผู้ชายปกติทั่วไป แต่พอนานไป ก็เริ่มออกค่ะ เช่น พูดจาหยาบคาย กู บรรพบุรุษ หรือสัตว์ก็มาทั้งสวนสัตว์ T_T
จนเริ่มเอาเราไปเปรียบเทียบกับแฟนเก่าของเขา
เวลาทะเลาะกัน ชอบทิ้งเราไว้กลางห้าง กลางทาง แล้ววิ่งหนีไป หรือขับรถกลับบ้าน โทรไปก็ไม่รับ
เราร้องไห้อยู่ข้างทาง เขาไม่เคยสนใจว่าเราจะเป็นตายร้ายดียังไง
เขาดูเหมือนรักแต่ตัวเอง เวลาเขาผิดเราตักเตือน
เขาก็กลับด่าทอเราเสียๆหายๆ เหมือนเราแตะต้องเขาไม่ได้เข้าไปทุกที
แต่เวลาเราทำอะไรผิดไป เราก็ขอโทษ เขาจะด่าเราเหมือนเราไม่ใช่คน ไม่ว่าจะผิดเล็กน้อยหรือใหญ่โต เราต้องโดนด่าเสมอ หรือบ่อยครั้งเราก็มักจะถูกล้างแค้นด้วยวิธีต่างๆนาๆ จนกว่าเขาจะพอใจ

ความรักสำหรับเรานั้นคือการใส่ใจดูแล
เป็นห่วงเป็นใย ให้อภัยไม่ถือโทษโกรธ
แต่สำหรับแฟนเรา เค้าทำตรงข้ามหมดทุกอย่าง
ไม่ค่อยใส่ใจเรา พูดอะไรไปก็แทบไม่ฟัง เราได้แต่น้อยใจ ไม่ค่อยเป็นห่วงเรา เวลาทะเลาะกันก็คอยแต่พูดว่า คอยดูนะกุจะจำไว้ และคอยเวลาเอาคืนเรา T_T

บางครั้งเราก็สับสน เวลาที่เราทำเป็นไม่สนใจเขา
เวลาเรารู้สึกยอมแพ้ เขาก็กลับมาทำดีกับเรา เหมือนใส่ใจรักเรา เขาก็จะมาเอาอกเอาใจ ขอโทษสารพัด แต่เวลาที่เราร้องไห้เสียใจหนักๆเวลาโดนเค้าระเบิดอารมณ์ใส่เค่กลับหัวเราะเยาะ และด่าเราซ้ำ..

เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เจอมันยังใช่คนที่รักกันอยู่ไหม
แต่ที่รู้คือเราเหนื่อยมากๆ ไม่อยากอยู่แบบไม่สุขอีกแล้วค่ะ T_T

เราทุ่มเทกับความรักมากรักแฟนมาก
แต่หลังๆ เราเหนื่อยเหมือนเรารักเขาอยู่คนเดียว
ในขณะที่เขาไม่ค่อยสนใจ

เราควรทำยังไงดีคะ :'( เบื่อวังวนนี้เหลือเกิน