นี่เป็นกระทู้แรก ที่อยากจะเข้ามาแชร์สิ่งที่ได้พบจากการทำบุญวันนี้ค่ะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ วันนี้ (9 พฤษภาคม) เรากำลังจะกลับบ้าน มาจากมหาวิทยาลัยย่านรังสิต จึงมาต่อรถกลับราชบุรีที่อนุฯค่ะ
ประมาณบ่าย 3 โมง 45 มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาทักเราค่ะ

ผู้หญิงที่เดินเข้ามา สะกิดเราแล้วบอกว่าเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐไม่ต้องตกใจนะคะ
เราก็พยักหน้าค่ะ จากนั้น พี่ผู้หญิงเลยร่วมพูดจาโดยการชักชวนให้เราทำบุญกับสมาคม สมาคมหนึ่ง
โดยพูดประมาณว่า พี่มาขอรับบริจาคให้น้องร่วมทำบุญกับศพ คือบริจาคโรงศพ หรือผ้าห่อศพ
โดยส่วนตัวเราเป็นคนชอบทำบุญกับศพไร้ญาติค่ะ จึงหยิบแบงค์ 20 ออกมาจากกระเป๋าเงิน
พี่เขาก็ส่งใบอนุโมทนาบัตรให้เรา บอกเขียนชื่อเลยค่ะน้อง เราก็เขียนชื่อ
(ในใจคิดว่าเหมือนงานปิดทองทำบุญทั่วไปที่พอบริจาคก็ให้เขียนชื่อแบบนี้ค่ะ)
แล้วพี่เขาก็ถามว่าน้องอยากบริจาคโรงศพหรือผ้าขาวห่อศพคะ เราจึงตอบว่า ขอเป็นโลงศพละกันค่ะ
(ในใจก็ยังไม่รู้เรื่องนะคะ ยังถือแบงค์20 ค้างไว้อยู่ เพราะนึกว่าเป็นการทำบุญตามกำลังศรัทธา)
พอเราบอกว่าโรงศพ พี่เขาพูดว่า น้องยังเป็นนักศึกษาอยู่ทำผ้าขาวดีกว่านะคะ โรงศพเป็นพัน
ไอเราก็เริ่มงงแล้วค่ะ จากนั้นเขาก็เอาใบอนุโมทนาบัตรที่เขียนชื่อ เราไปเขียนว่า "และครอบครัว" "*ผ้าขาว"  
แล้วเขียนว่า 200 แล้วฉีกใบอนุโมทนาส่งให้เราค่ะ เราก็ตกใจ เราจึงบอก หนูไม่มีเงินขนาดนั้นค่ะ
(สำหรับเราที่เป็นนักศึกษา คิดว่าเงิน200 ก็เยอะน่ะค่ะ) พอเราพูด พี่คนนั้นเลยขีดทับเลข200 แล้วเปลี่ยนเป็น 100 แทนแล้วส่งให้เราค่ะ
เราจึงต้องจำใจทำบุญไป 100บาท

ขอบอกเลยว่าตอนที่พี่เขาถามเราว่าโรงศพหรือผ้าขาว ไม่มีการบอกราคาล่วงหน้าเลยค่ะ

จากที่เราเล่ามา เราอยากเล่าแชร์ประสบการณ์การทำบุญที่ค่อนข้างอึดอัดค่ะ  เรามีจิตที่ตั้งใจจะทำบุญกับเขา แต่ทำไมเขาต้องยัดเยียดการทำบุญแบบนี้ให้เราด้วย การทำบุญควรทำแล้วสบายใจไม่ใช่หรอคะ แต่เล่าให้คุณพ่อฟัง คุณพ่อเราเลยบอกให้ถือว่าทำทานไปค่ะ จะได้ไม่อึดอัด

**รูปข้างล่างนี่เป็นใบที่ได้มาค่ะ



แท็กไม่ถูกขออภัยค่ะ