เหตุเกิดฝั่งตรงข้ามซีคอนบางแค เวลา 1 ทุ่ม รถผมก็จอดสนิท เพราะรถติดอยู่เลนขวา เป็นคันสุดท้ายที่เลยทางกลับรถจากฝั่งซีคอนมาทางฝั่งตรงข้าม
มอไซค์กลับรถมาแล้วก็ชนท้ายรถผม ขณะที่ผมกำลังจะลงไปดูก็บิดหนีไปเลย = = คนขี่น่าจะเป็นเด็ก เพราะยังหัวเกรียน ไม่ใส่หมวกกันน็อค คือถ้าไม่ชนจนหมอบลุกไม่ขึ้น ก็ไม่คิดจะอยู่คุยกันเลยหรือไง

คือเสียความรู้สึก และเซงมาก ไม่ใช่ว่าเซงเพราะโดนชนนะ เพราะรถเกิดอุบัติเหตุเป็นเรื่องปกติ คนไม่เป็นไรก็โอเค แต่เซงว่าชนแล้วหนี
เจอ 2 รอบละ คนละคันกัน คันนี้ต้อนรับป้ายแดงกันเลยทีเดียว ขับได้ 2 เดือนเอง ทำลายสถิติถูกชนเร็วที่สุดในบ้านไปเลย

ผมรู้ว่าคุณไม่มีเงินจ่ายค่าซ่อมรถผมหรอก และประกันมอไซค์อาจจะไม่ครอบคลุมค่าซ่อมทั้งหมดด้วย (ถ้ามอไซค์มีประกัน แต่ไม่รู้ว่าอะไรยังไงนะครับ ไม่เคยขี่เลย) เล่นซัดเข้าไป 3 ชิ้น ฝากระโปรงหลัง กันชน สเกิร์ต รถนำเข้าทั้งคัน ขับ 2 เดือนโดนแกะซะแล้ว ถึงจะเป็นของศูนย์แท้ แต่ก็แอบเซง




ถ้าลงมาขอโทษดีๆ คุยตกลงกันว่าประกันได้เท่าไหร่ คุณต้องจ่ายเท่าไหร่ ไหวมั๊ย ผมก็ไม่ได้ใจร้ายขนาดว่าต้องให้คุณซ่อมให้ผมหรอก รถผม ผมต้องซ่อมอยู่แล้ว ถ้าคุณไม่ไหวก็หาทางออกกันไป

ปล. ผมว่าทุกคนบนท้องถนนที่เค้ามีปัญญาซื้อรถ โดยเฉพาะรถราคาสูงหน่อย เค้ามีเงินซ่อมรถเค้า และก็ใจดีกว่าที่คุณคิด กระบะชนรถแม่ผมตูดแหก ประกันจ่ายให้ไม่หมดเพราะเกินวงเงิน ผมก็ช่วย

ปล 2. คิดถึงใจเขาใจเราบ้างครับ ถ้าสมมติว่ารถเก๋งมาชนมอไซค์คุณจนคุณลุกไม่ขึ้น แล้วขับหนีไป คุณรู้สึกยังไงครับ ฝากให้คิดไว้นิดนึงนะครับ
อย่ามาอ้างว่ามอไซค์ชนรถ คนขับรถไม่เจ็บ รถชนมอไซค์ คนขี่มอไซค์เจ็บ มันเป็นจิตสำนึกครับ ไม่ใช่ว่าใครเจ็บใครไม่เจ็บ ชนก็คือชน ผิดก็คือผิดครับ