บังคลาเทศมองโรฮิงยาว่าเป็นผู้เข้าเมืองที่ผิดกฎหมาย ในบังคลาเทศมีค่ายผุ้อพยพโรฮิงยาจำนวน ๒ ค่ายซึ่งตั้งห่างจากชายแดนพม่า ๒ กิโลเมตร บริหารโดย UNSCR และรัฐบาลบังคลาเทศ มีจำนวนผู้อพยพที่ลงทะเบียนไว้อย่างเป็นทางการประมาณ 32,355  คน จากจำนวนโรฮิงยาซึ่ง UNSCR คาดการณ์ว่าอยู่ในบังคลาเทศ 200,000 - 500,000 คน โดย UNSCR หยุดรับการลงทะเบียนโรฮิงยาเพิ่มตั้งแต่ปี 1992 ผู้อพยพที่ได้รับการลงทะเบียนจะได้รับความช่วยเหลือจาก UNHCR และรัฐบาลบังคลาเทศ ส่วนพวกที่ไม่ลงทะเบียนจะไม่ได้รับการช่วยเหลืออะไร นอกจากนั้นรัฐบาลบังคลาเทศก็แบนความช่วยเหลือจากพวกเอ็นจีโอจากต่างชาติตั้งแต่ปี 2012 ด้วย

ชาวบังคลาเทศที่อาศัยอยู่ใกล้ค่ายผู้อพยพโรฮิงยา มีความรู้สึกต่อต้านพวกโรฮิงยาสูงมาก บางครั้งอาจจะด้วยความอิจฉาที่โรฮิงยาได้รับความอาหารและความช่วยเหลือต่าง ๆ นอกจากนั้นคนบังคลาเทศก็ถูกแย่งงานจากโรฮิงยาด้วย ทั้ง ๆ ที่จริงแล้วบังคลาเทศห้ามจ้างโรฮิงยาทำงาน แต่ว่ามีการแอบจ้างกันด้วยค่าแรงราคาถูก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้คนบังคลาเทศทำร้ายร่างกายด้วย

สำหรับโรฮิงยาที่ไม่ได้ลงทะเบียนเป็นผู้อพยพจะพักอาศัยในเพิงชั่วคราวใกล้  ๆ กับค่ายผู้อพยพ ซึ่งพวกนี้ก็เอาหารมาจากค่ายผู้อพยพ ทำให้ขาดอาหารทั้งคู่

บังคลาเทศ พยายามหาทางจำกัดความเคลื่อนไหวของโรฮิงยา เนื่องมาจากความวุ่นวายทีเกิดขึ้นจากพวกโรฮิงยา ได้ทำการโจมตีวัดพุทธ และชุมชนชาวพุทธ ทางตะวันออกเฉียงใต้ของบังคลาเทศ

บังคลาเทศออกวีซ่าให้โรฮิงยา เข้าไปในซาอุดิอารเบียเพื่อทำพิธีฮัจย์ และ อุมเราะห์ จำนวนมาก ซึ่งคนเหล่านี้เมื่อครบกำหนดออกจากซาอุแล้ว ก็ไม่ออกเพราะไม่รู้ว่าจะไปไหน กลายเป็นผู้อพยพที่อยู่ในซาอุดิอารเบีย และก่อปัญหาอาชญากรรมให้ท้องถิ่น  มีตัวเลขว่ามีโรฮิงยาอยู่ในซาอุดิอารเบียราว 250,000 คน ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในสลัมเมืองเมกกะ (Naqqasha  และ Kudai) สำหรับปัจจุบันนี้ซาอุดิอารเบียต้องการให้คนหนุ่มสาวที่ว่างงานทำงานมากขึ้น และต้องการผลักดันแรงงานต่างชาติให้ออกจากประเทศ บรรดาพวกที่ถือวีซ่าบังคลาเทศ ซึ่งรวมทั้งคนบังคลาเทศเอง และโรฮิงยานั้น ก็ได้รับผลกระทบด้วย รัฐบาลบังคลาเทศกำลังปวดหัวกับโรฮิงยาที่ถือวีซ่าบังคลาเทศทีอยู่ในซาอุดิอารเบียมาก เนื่องจากว่ามันแยกไม่ออกว่าเป็นคนบังคลาเทศจริง ๆ หรือว่าโรฮิงยา ต่างกับปากีสถานซึ่งออกวีซ่าให้โรฮิงยาเข้าซาอุดิอารเบีย แต่ออกให้ในนามของพม่าไม่ใช่ประชาชนปากีสถาน

มีมุสลิมโรฮิงยา ราว 3,000 ครอบครัว รอการขับไล่ออกจากซาอุดิอารเบีย

ไม่ใช่โรฮิงยาไม่ไปครับ    โรฮิงยาเคยอพยพไปบังคลาเทศมาตลอดหลายสิบปีแล้ว      ซึ่งแรกๆบังคลาเทศก็เปิดรับชาวโรฮิงยาอย่างดี     แต่ดูเหมือนชาวโรฮิงยาจะสร้างประวัติไว้ดีมาก    บวกกับอพยพเข้ามามากขึ้นๆไม่มีทีท่าจะหยุด      บังคลาเทศเองโดยตัวเองแล้วก็ประเทศเล็ก (พื้นที่เล็กกว่าเนปาล / ประมาณ 2 เท่าของภาคใต้ไทย)      ประชากรก็ปาเข้าไป 160 ล้านคน     ความหนาแน่นของประชากรก็มากอยู่แล้ว   ประเทศก็ยังยากจน    แถมโรฮิงยาผลิตประชากรเก่งอีกต่างหาก   พม่าไล่ฆ่ามาหลายสิบปียังไม่หมด    ยิ่งรับชาวโรฮิงยาเข้ามาก็ยิ่งเพิ่มประชากรเพิ่มปัญหามามากขึ้นเรื่อยๆ       สุดท้ายบังคลาเทศเลยต้องหยุดรับชาวโรฮิงยา   ไม่รับเพิ่มง่ายๆ    

ชาวโรฮิงยาพอบังคลาเทศไม่ยอมรับก็เลยเบนเข็มไปประเทศมุสลิมอื่นๆอย่างมาเลเซีย  อินโดนีเซีย     และสุดยอดแห่งปรารถนาคือไปอยู่ซาอุดิอาระเบีย     แต่การเดินทางไปมาเลเซียอินโดนีเซียก็ต้องผ่านไทย    เลยมีโรฮิงยาจำนวนไม่น้อยที่หลุดมาเข้าไทย      รวมไปถึงพวกที่ค้ามนุษย์และเป็นนายหน้าพาอพยพก็พาเข้ามาในไทยด้วย

---

แต่หลังๆพอรับโรฮิงยาไปมากๆมาเลเซียกับอินโดนีเซียก็ซาบซึ้งและไม่อยากจะรับเพิ่มแล้ว    โลกอิสลามก็พยายามกดดันให้พม่ายอมรับชาวโรฮิงยาเพื่อจะได้ไม่ต้องมารับภาระให้เดือดร้อน     แต่พม่าก็ยังคงเฉย

ส่วนตัวผมต่อต้านพวกโรฮิงญามาตลอด ผมไม่ใช่คนใจดำ ผมไม่ใช่คนจิตใจโหดร้าย
แต่ผมต้องเอาความมั่นคงและสังคมของชาติ เพื่ออนาคตข้างหน้าจะไม่เกิดปัญหาตามมา

คิดดูบังคลาเทศ พม่า เขาไม่ต้อนรับคนพวกนี้ ขับไล่ฆ่าสาระพัด แล้วชาติอื่นแถบอาเซียน
คงไม่ต้องการแน่นอน อย่าลืมว่าปัจจุบันนี้คนไทยยังลำบากยากจนอยู่มากมาย ทำไมเอาพวก
โรฮิงญามาเป็นภาระ พวกนี้เข้ามานั่งกิน นอนกิน ไม่ต้องทำงานอะไรเพราะมีหน่วยงานคอยช่วยเหลือ

ถ้ายอมรับการเปลี่ยนแปลง ให้เข้ากับสังคมของประเทศนั้นๆ ก็คงจะดี

แต่นี่ เล่น ไปอยุ่ประเทศเขา แต่ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่จะให้สังคมที่ตัวเองอพยพไปอยู่ต้องเปลี่ยนแปลงตามตัวเอง มันไม่ใช่หระ

ยังจำ วันที่ คนไทยช่วยเหลือ แต่ก่อจราจล บอกค่าข้าว คนละ100/1วัน ไม่เพียงพอ เลยก่อจราจล

มันน่าไล่กลับไป พม่าไห้หมด