เตือนภัยสาวๆ บนรถเมล์ค่ะ
อย่างที่รู้ๆ กันนะคะว่าสมัยนี้อะไรๆ ก็อันตรายไปซะหมด จะขึ้นรถลงเรือเที่ยวเหนือล่องใต้ก็ต้องคอยระวังอะไรต่างๆ นานา ที่จะมาเล่าวันนี้นี่คือประสบการณ์จริงที่เพิ่งเคยเจอมาเลยค่ะ นั่งรถเมล์มาจนจะ 7 ปีแล้ว เพิ่งเคยโดนเคยเจอกับตัวค่ะ เรื่องที่ว่า...การโดนแอบถ่าย
เรื่องเริ่มจากการที่เรามีเรียนในวันศุกร์ที่ 8 พฤษภาคมค่ะ เป็นภาคเรียนฤดูร้อนของมหาลัยนึง ซึ่งความจริงวิชานี้เเริ่มเรียน 15.30 น. เลิกเรียน 17.20 น.ค่ะ แต่พอดีวันนั้นอ.จะต้องไปคุมสอบ ท่านเลยให้เลิกเรียนเร็วชม.นึง ทีนี้พอ 16.45 น. เราก็เดินมารอรถเมล์ที่ป้าย จนสายที่เราต้องการมาถึงและเราโดดขึ้นเลยค่ะ รถเมล์ฟรีนี้คะ รู้สึกดีใจ! ประหยัดเงินด้วย!
พอขึ้นรถมาก็ตามประสารถเมล์ฟรีตอน 5 โมน่ะค่ะ คนเพียบเลยย เราก็ต้องยืนค่ะ ทีนี้เราไปยืนโหนเป็นลิงอยู่ข้างเบาะคู่ทางฝั่งซ้ายของรถเมล์ที่มีผู้ชายนั่งอยู่ก่อน เราก็เห็นเขาเล่นเกมส์โซโดกุอยู่นะคะ เพราะยืนอยู่ข้างๆ เขาวางโทรศัพท์บนตักที่มีกระเป๋าวางอีกที เราก็ไม่ได้อะไรค่ะ มองตามประสาคนไม่มีอะไรให้ทำ แล้วเราใส่กระโปรงค่ะ ถามว่ากระโปรงสั้นไหม ก็เลยหัวเข่าขึ้นมานั่นแหละค่ะ แต่กระโปรงตัวนี้น่ะเซฟในตัวอยู่แล้วด้วยกางเกงซับในที่ติดมากับตัวกระโปรงเลย แต่เราก็พยายามระวังอีกชั้นหนึ่งค่ะ คือเอากระเป๋าถือกับถุงหนังสือปิดกระโปรงข้างหน้าไว้ ไม่ให้มันปลิวไปโดนเขา พอผ่านไปสักพักเขาก็เลิกเล่นเกมส์ค่ะ เราก็ยังโหนรถเมล์เป็นลิงต่อไป
จุดไคลแมกซ์มันอยู่ที่ผู้ชายคนนั้นเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดฝาเคสค่ะ เคสแบบที่มีที่เปิดปิดค่ะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าเรียกว่าอะไร แต่เหมือนเป็นซองหนังที่เปิดปิดได้แล้วเอาโทรศัพท์ใส่อีกที แต่ท่าถือโทรศัพท์เขามันแปลกๆ ค่ะ เพราะเขาไม่ได้วางหงายหน้าเหมือนตอนเล่นเกมส์แล้ว แต่ถือเกือบตั้งๆ หันเข้าหาตัวด้วยค่ะ เราก็เอะใจว่าทำไมถือแปลกๆ ถือเหมือนเวลาเราจะแอบถ่ายรูปใคร แล้วต้องเอียงโทรศัพท์ทำมุมแปลกๆ อะไรทำนองนี้เลย แล้วเปิดฝาพับแต่ไม่ยุกกะกดโทรศัพท์อะไรเลย แปลกวุ้ย...ว่าแล้วเราก็มองไปที่หน้าจอโทรศัพท์เลยค่ะว่ามีอะไรอยู่ในนั้น สลัดผัก! เอาแล้วไง นั่นมันกระโปรงฉันเปล่าเนี่ย สีขาวแบบนั้น ลายแบบนั้น คือมันมองไม่ค่อยชัดหรอก เพราะเรายืนแล้วเขานั่ง ประกอบกับเขาเอาโทรศัพท์เอนเข้าตัวด้วย เพื่อความชัวร์ไม่มั่วนิ่ม มองขวาค่ะ ผู้ชายที่โหนราวข้างๆ ใส่สีดำกางเกงยีนส์ ไม่ใช่แน่นอน...ตัดไป เอาแล้วไง...ก้มมองกระโปรงตัวเองค่ะ ชัดเลย...กระโปรงเรานี่แหละค่ะ สีขาว! ทีนี้มองทางซ้ายค่ะ...คุณน้าสองท่านยืนห่างออกไป 1 เบาะและทั้งเนื้อทั้งตัวคุณน้านั่นไม่มีสีขาวสักหยดเลยค่ะจังหวะที่เราหันหน้าไปมองคุณน้าทางซ้าย เขามองหน้าเราตอบค่ะ พร้อมกับพยักเพยิดไปทางผู้ชายที่เรายืนอยู่ข้างๆ ค่ะ มองโทรศัพท์เขาทีนี้ ฮึ...ได้ฤกษ์เลยค่ะ
เราเอากระเป๋าถือไปสะกิดไหล่เขาพร้อมยิ้มหวานแบบมีมารยาท ถามเขาว่า "ขอโทษนะคะ...ทำอะไรอยู่เหรอคะ" เอาจริงๆ มันอาจฟังดูเป็นคำถามที่สิ้นคิดมาก แต่คือตอนนั้นคิดไม่ออกค่ะว่าจะพูดอะไรดี เลยได้แต่พูดส่งๆ ให้เขารู้สึกตัว เขาหันมาแล้วบอกว่า "เปล่าครับ เปล่าครับ" แล้วงับฝาปิดโทรศัพท์ แต่เราไม่แน่ใจว่าเขาได้ปิดกล้องไปหรือเปล่า ซึ่งพอตั้งสติครบ 32 แล้ว เราถึงเพิ่งมานึกได้ว่า ผู้ชายคนนั้นน่าจะกดอัดวิดีโอไว้ เพราะถ้าถ่ายรูปมันต้องกดชัตเตอร์ แต่ตลอดเวลาที่เกิดเรื่อง นิ้วเขาไม่ได้แตะโทรศัพท์เลย พอถึงป้ายหน้าเขาก็ลุกสะพายกระเป๋าเดินลงรถเมล์ไปเลยค่ะ
สาวๆ คนไหนที่อาศัยรถเมล์เป็นพาหะนะหลักในการเดินทาง ก็อยากฝากให้ระวังตัวมากๆ นะคะ ใส่กระโปรงสั้นยิ่งอยากให้ระวังมากๆ เราเองยังไม่เคยคิดค่ะว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้กับเรา ยังไงก็ฝากระมัดระวังตัวกันให้มากๆ ด้วยนะคะ ขึ้นรถเมล์ตอนเที่ยวคืนยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ด้วยซ้ำค่ะ
ระวังคนข้างตัวบนรถเมล์ด้วยค่ะ
อย่างที่รู้ๆ กันนะคะว่าสมัยนี้อะไรๆ ก็อันตรายไปซะหมด จะขึ้นรถลงเรือเที่ยวเหนือล่องใต้ก็ต้องคอยระวังอะไรต่างๆ นานา ที่จะมาเล่าวันนี้นี่คือประสบการณ์จริงที่เพิ่งเคยเจอมาเลยค่ะ นั่งรถเมล์มาจนจะ 7 ปีแล้ว เพิ่งเคยโดนเคยเจอกับตัวค่ะ เรื่องที่ว่า...การโดนแอบถ่าย
เรื่องเริ่มจากการที่เรามีเรียนในวันศุกร์ที่ 8 พฤษภาคมค่ะ เป็นภาคเรียนฤดูร้อนของมหาลัยนึง ซึ่งความจริงวิชานี้เเริ่มเรียน 15.30 น. เลิกเรียน 17.20 น.ค่ะ แต่พอดีวันนั้นอ.จะต้องไปคุมสอบ ท่านเลยให้เลิกเรียนเร็วชม.นึง ทีนี้พอ 16.45 น. เราก็เดินมารอรถเมล์ที่ป้าย จนสายที่เราต้องการมาถึงและเราโดดขึ้นเลยค่ะ รถเมล์ฟรีนี้คะ รู้สึกดีใจ! ประหยัดเงินด้วย!
พอขึ้นรถมาก็ตามประสารถเมล์ฟรีตอน 5 โมน่ะค่ะ คนเพียบเลยย เราก็ต้องยืนค่ะ ทีนี้เราไปยืนโหนเป็นลิงอยู่ข้างเบาะคู่ทางฝั่งซ้ายของรถเมล์ที่มีผู้ชายนั่งอยู่ก่อน เราก็เห็นเขาเล่นเกมส์โซโดกุอยู่นะคะ เพราะยืนอยู่ข้างๆ เขาวางโทรศัพท์บนตักที่มีกระเป๋าวางอีกที เราก็ไม่ได้อะไรค่ะ มองตามประสาคนไม่มีอะไรให้ทำ แล้วเราใส่กระโปรงค่ะ ถามว่ากระโปรงสั้นไหม ก็เลยหัวเข่าขึ้นมานั่นแหละค่ะ แต่กระโปรงตัวนี้น่ะเซฟในตัวอยู่แล้วด้วยกางเกงซับในที่ติดมากับตัวกระโปรงเลย แต่เราก็พยายามระวังอีกชั้นหนึ่งค่ะ คือเอากระเป๋าถือกับถุงหนังสือปิดกระโปรงข้างหน้าไว้ ไม่ให้มันปลิวไปโดนเขา พอผ่านไปสักพักเขาก็เลิกเล่นเกมส์ค่ะ เราก็ยังโหนรถเมล์เป็นลิงต่อไป
จุดไคลแมกซ์มันอยู่ที่ผู้ชายคนนั้นเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเปิดฝาเคสค่ะ เคสแบบที่มีที่เปิดปิดค่ะ อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าเรียกว่าอะไร แต่เหมือนเป็นซองหนังที่เปิดปิดได้แล้วเอาโทรศัพท์ใส่อีกที แต่ท่าถือโทรศัพท์เขามันแปลกๆ ค่ะ เพราะเขาไม่ได้วางหงายหน้าเหมือนตอนเล่นเกมส์แล้ว แต่ถือเกือบตั้งๆ หันเข้าหาตัวด้วยค่ะ เราก็เอะใจว่าทำไมถือแปลกๆ ถือเหมือนเวลาเราจะแอบถ่ายรูปใคร แล้วต้องเอียงโทรศัพท์ทำมุมแปลกๆ อะไรทำนองนี้เลย แล้วเปิดฝาพับแต่ไม่ยุกกะกดโทรศัพท์อะไรเลย แปลกวุ้ย...ว่าแล้วเราก็มองไปที่หน้าจอโทรศัพท์เลยค่ะว่ามีอะไรอยู่ในนั้น สลัดผัก! เอาแล้วไง นั่นมันกระโปรงฉันเปล่าเนี่ย สีขาวแบบนั้น ลายแบบนั้น คือมันมองไม่ค่อยชัดหรอก เพราะเรายืนแล้วเขานั่ง ประกอบกับเขาเอาโทรศัพท์เอนเข้าตัวด้วย เพื่อความชัวร์ไม่มั่วนิ่ม มองขวาค่ะ ผู้ชายที่โหนราวข้างๆ ใส่สีดำกางเกงยีนส์ ไม่ใช่แน่นอน...ตัดไป เอาแล้วไง...ก้มมองกระโปรงตัวเองค่ะ ชัดเลย...กระโปรงเรานี่แหละค่ะ สีขาว! ทีนี้มองทางซ้ายค่ะ...คุณน้าสองท่านยืนห่างออกไป 1 เบาะและทั้งเนื้อทั้งตัวคุณน้านั่นไม่มีสีขาวสักหยดเลยค่ะจังหวะที่เราหันหน้าไปมองคุณน้าทางซ้าย เขามองหน้าเราตอบค่ะ พร้อมกับพยักเพยิดไปทางผู้ชายที่เรายืนอยู่ข้างๆ ค่ะ มองโทรศัพท์เขาทีนี้ ฮึ...ได้ฤกษ์เลยค่ะ
เราเอากระเป๋าถือไปสะกิดไหล่เขาพร้อมยิ้มหวานแบบมีมารยาท ถามเขาว่า "ขอโทษนะคะ...ทำอะไรอยู่เหรอคะ" เอาจริงๆ มันอาจฟังดูเป็นคำถามที่สิ้นคิดมาก แต่คือตอนนั้นคิดไม่ออกค่ะว่าจะพูดอะไรดี เลยได้แต่พูดส่งๆ ให้เขารู้สึกตัว เขาหันมาแล้วบอกว่า "เปล่าครับ เปล่าครับ" แล้วงับฝาปิดโทรศัพท์ แต่เราไม่แน่ใจว่าเขาได้ปิดกล้องไปหรือเปล่า ซึ่งพอตั้งสติครบ 32 แล้ว เราถึงเพิ่งมานึกได้ว่า ผู้ชายคนนั้นน่าจะกดอัดวิดีโอไว้ เพราะถ้าถ่ายรูปมันต้องกดชัตเตอร์ แต่ตลอดเวลาที่เกิดเรื่อง นิ้วเขาไม่ได้แตะโทรศัพท์เลย พอถึงป้ายหน้าเขาก็ลุกสะพายกระเป๋าเดินลงรถเมล์ไปเลยค่ะ
สาวๆ คนไหนที่อาศัยรถเมล์เป็นพาหะนะหลักในการเดินทาง ก็อยากฝากให้ระวังตัวมากๆ นะคะ ใส่กระโปรงสั้นยิ่งอยากให้ระวังมากๆ เราเองยังไม่เคยคิดค่ะว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้กับเรา ยังไงก็ฝากระมัดระวังตัวกันให้มากๆ ด้วยนะคะ ขึ้นรถเมล์ตอนเที่ยวคืนยังไม่เคยเจออะไรแบบนี้ด้วยซ้ำค่ะ