ผมคบกับแฟนมาได้เกือบ 7 ปี เลิกกันไปเกือบๆปีแล้ว แต่ยังทำใจไม่ได้เลยอยากจะมาขอคำแนะนำจากเพื่อนๆครับ
ขอเล่าก่อนนะครับ
ผมกับแฟนเก่าทะเลาะกันบ้างครับ แต่ปกติต่อให้เราทะเลาะกันหนักแค่ไหนเราก็จะกลับมาคุยกันอีกในเวลาไม่ถึง 2 วัน แต่ตอนนั้นผ่านไปเกือบ 3 อาทิตย์ ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะคุยกัน จนในที่สุดก็มีโทรศัพท์จากเค้าโทรเข้ามาหาผมและบอกเลิกผม ณ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกจริงๆครับ ผมได้แต่ยืนหน้าชาและถามเค้าเพื่อยืนยันคำพูด สุดท้ายผมก็ยอมรับการตัดสินใจของเค้า ผมยังคงรู้สึกชาๆอยู่หลายวัน จนในที่สุดผมก็หันมาพึ่งทางออกโง่ๆคือการเมามันทุกวันเป็นเวลาเกือบ2เดือน จนมานึกขึ้นได้ว่าต้องหยุดทำตัวแบบนี้แล้ว เลยพยายามเปลี่ยนตัวเองจนผมคิดว่าดีขึ้นแล้วและไม่เป็นอะไรมากแล้วจึงเรื่มกลับเข้าสู่กลุ่มเพื่อนอีกครั้ง แต่ก็มีเหตุทำให้ความรู้สึกผมมันแย่ลงอีกครั้ง
ผมพยายามทำตัวให้ไม่ว่างจะได้ไม่มีเวลาเหลือให้คิดกับเรื่องนี้ จนคิดว่าน่าจะทำใจได้แล้ว จึงลองเปิดใจให้คนที่เข้ามา แต่ผมก็ต้องปิดใจลงอย่างรวดเร็วเพราะอยู่ดีๆก็รู้สึกขึ้นมาได้ว่าผมยังทำใจไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ผมกลับมาอยู่กับตัวเองมากขึ้น รู้สึกซึมเศร้าทุกครั้งที่อยู่คนเดียว แต่จะไม่พยายามให้คนอื่นเห็นว่าอาการไม่ดี รู้สึกอยากจะร้องไห้ทุกวัน แต่ร้องไม่ออก น้ำตามันเอ่ออยู่ในตา
คิดว่าดีขึ้นแล้ว แต่ไม่นานมันก็แย่ลงไปกว่าเดิมอีก จากที่ไม่ได้ร้องไห้มานานแล้วแต่นั่งอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลออกมา จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี
อยากกลับไปง้อ แต่คิดว่านิสัยแย่ๆของผมที่เค้าทนไม่ไหวมันยังไม่หายไป ผมอาจจะยังเปลี่ยนตัวเองได้ไม่ทั้งหมด เลยไม่อยากให้เค้ากลับมาเจออะไรแย่ๆอีก แล้วก็ระแคะระคายว่าเค้ากำลังเริ่มคุยกับคนใหม่อยู่ ตอนที่รู้นี่ก็รู้สึกชาไปทั้งตัว แต่ก็เริ่มคิดว่าบางทีถ้าปล่อยให้เค้าไปมันอาจจะดีสำหรับเค้าที่สุดเค้าจะได้มีความสุข และถึงแม้ผมจะไปง้อ เค้าจะกลับมารึเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าเค้าเกิดกลับมาจริงผมก็อาจจะทำให้เค้าพลาดโอกาสที่จะไปเจอคนใหม่ที่อาจจะไม่มี ข้อเสียอย่างผม ถึงอย่างงั้นผมก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี แย่ลงทุกวันๆ ไม่มีสมาธิทำอะไรเลย คิดถึงเค้าซ้ำไปซ้ำมาทั้งวัน
อยากขอคำแนะนำเพื่อนๆว่าเวลาที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เพื่อนๆมีวิธีอะไรที่จะทำให้ตัวเองดีขึ้นบ้าง ผมลองตามที่เค้าแนะนำกันมาแล้วแต่ยังไม่ได้ผลเลย โดยเฉพาะที่เค้าแนะนำกันว่าให้เลิกคิดถึงเค้าซะหรือลบทุกอย่างออกไป ผมทำไม่ได้เลย ของทุกอย่างผมเก็บเอาไว้ในกล่องก็จริง แต่ตามเฟซบุ๊คก็ยังมีรูปมีอะไรอยู่ และผมก็คิดถึงตลอดเวลาไม่ว่าจะทำอะไร รู้สึกมึนๆงงๆทั้งวัน ไม่เป็นอันทำอะไรเลย เพื่อนๆพอจะมีวิธีทางเลือกบ้างไหมครับ หรือพอจะมีคำพูดหรือจิตวิทยาดีๆที่ใช้ได้ผล หรือใครมีประสบการณ์ในเชิงนี้มาแชร์กันนะครับ ผมอยากรู้ว่าคนที่เค้าดีขึ้นได้นี่มันเป็นยังไงบ้าง แล้วใช้เวลานานไหม แล้วเมื่อไหร่ถึงรู้ตัวว่าทำใจได้แล้ว แล้วที่ผมตัดสินใจไม่กลับไปง้อนี่ผมทำถูกแล้วใช่มั๊ยครับ
คบมาเกือบ 7 ปี เลิกกันมาเกือบปี ทำใจไม่ได้ซักที แนะนำทีครับ
ขอเล่าก่อนนะครับ
ผมกับแฟนเก่าทะเลาะกันบ้างครับ แต่ปกติต่อให้เราทะเลาะกันหนักแค่ไหนเราก็จะกลับมาคุยกันอีกในเวลาไม่ถึง 2 วัน แต่ตอนนั้นผ่านไปเกือบ 3 อาทิตย์ ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะคุยกัน จนในที่สุดก็มีโทรศัพท์จากเค้าโทรเข้ามาหาผมและบอกเลิกผม ณ ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกจริงๆครับ ผมได้แต่ยืนหน้าชาและถามเค้าเพื่อยืนยันคำพูด สุดท้ายผมก็ยอมรับการตัดสินใจของเค้า ผมยังคงรู้สึกชาๆอยู่หลายวัน จนในที่สุดผมก็หันมาพึ่งทางออกโง่ๆคือการเมามันทุกวันเป็นเวลาเกือบ2เดือน จนมานึกขึ้นได้ว่าต้องหยุดทำตัวแบบนี้แล้ว เลยพยายามเปลี่ยนตัวเองจนผมคิดว่าดีขึ้นแล้วและไม่เป็นอะไรมากแล้วจึงเรื่มกลับเข้าสู่กลุ่มเพื่อนอีกครั้ง แต่ก็มีเหตุทำให้ความรู้สึกผมมันแย่ลงอีกครั้ง
ผมพยายามทำตัวให้ไม่ว่างจะได้ไม่มีเวลาเหลือให้คิดกับเรื่องนี้ จนคิดว่าน่าจะทำใจได้แล้ว จึงลองเปิดใจให้คนที่เข้ามา แต่ผมก็ต้องปิดใจลงอย่างรวดเร็วเพราะอยู่ดีๆก็รู้สึกขึ้นมาได้ว่าผมยังทำใจไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ผมกลับมาอยู่กับตัวเองมากขึ้น รู้สึกซึมเศร้าทุกครั้งที่อยู่คนเดียว แต่จะไม่พยายามให้คนอื่นเห็นว่าอาการไม่ดี รู้สึกอยากจะร้องไห้ทุกวัน แต่ร้องไม่ออก น้ำตามันเอ่ออยู่ในตา
คิดว่าดีขึ้นแล้ว แต่ไม่นานมันก็แย่ลงไปกว่าเดิมอีก จากที่ไม่ได้ร้องไห้มานานแล้วแต่นั่งอยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลออกมา จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี
อยากกลับไปง้อ แต่คิดว่านิสัยแย่ๆของผมที่เค้าทนไม่ไหวมันยังไม่หายไป ผมอาจจะยังเปลี่ยนตัวเองได้ไม่ทั้งหมด เลยไม่อยากให้เค้ากลับมาเจออะไรแย่ๆอีก แล้วก็ระแคะระคายว่าเค้ากำลังเริ่มคุยกับคนใหม่อยู่ ตอนที่รู้นี่ก็รู้สึกชาไปทั้งตัว แต่ก็เริ่มคิดว่าบางทีถ้าปล่อยให้เค้าไปมันอาจจะดีสำหรับเค้าที่สุดเค้าจะได้มีความสุข และถึงแม้ผมจะไปง้อ เค้าจะกลับมารึเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าเค้าเกิดกลับมาจริงผมก็อาจจะทำให้เค้าพลาดโอกาสที่จะไปเจอคนใหม่ที่อาจจะไม่มี ข้อเสียอย่างผม ถึงอย่างงั้นผมก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี แย่ลงทุกวันๆ ไม่มีสมาธิทำอะไรเลย คิดถึงเค้าซ้ำไปซ้ำมาทั้งวัน
อยากขอคำแนะนำเพื่อนๆว่าเวลาที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เพื่อนๆมีวิธีอะไรที่จะทำให้ตัวเองดีขึ้นบ้าง ผมลองตามที่เค้าแนะนำกันมาแล้วแต่ยังไม่ได้ผลเลย โดยเฉพาะที่เค้าแนะนำกันว่าให้เลิกคิดถึงเค้าซะหรือลบทุกอย่างออกไป ผมทำไม่ได้เลย ของทุกอย่างผมเก็บเอาไว้ในกล่องก็จริง แต่ตามเฟซบุ๊คก็ยังมีรูปมีอะไรอยู่ และผมก็คิดถึงตลอดเวลาไม่ว่าจะทำอะไร รู้สึกมึนๆงงๆทั้งวัน ไม่เป็นอันทำอะไรเลย เพื่อนๆพอจะมีวิธีทางเลือกบ้างไหมครับ หรือพอจะมีคำพูดหรือจิตวิทยาดีๆที่ใช้ได้ผล หรือใครมีประสบการณ์ในเชิงนี้มาแชร์กันนะครับ ผมอยากรู้ว่าคนที่เค้าดีขึ้นได้นี่มันเป็นยังไงบ้าง แล้วใช้เวลานานไหม แล้วเมื่อไหร่ถึงรู้ตัวว่าทำใจได้แล้ว แล้วที่ผมตัดสินใจไม่กลับไปง้อนี่ผมทำถูกแล้วใช่มั๊ยครับ