สมัครสมาชิกเพื่อมาตั้งกระทู้นี้โดยเฉพาะเลยค่ะ คาใจมานานแล้ว
เกริ่นก่อนว่าเรารู้จักผู้ชายคนนึง แค่พอรู้จักนะคะ ไม่ได้พูดคุยกัน
เวลาที่เค้าเห็นเรา เค้าชอบหันมาจ้องถึงมันจะระยะไกลก็ตาม--' พอเราหันไปเห็นก็ยังจ้องอยู่ จนเราต้องหันหลบไปเอง แล้วมันก็เลยทำให้คิดว่าเค้าไม่ชอบเรารึเปล่า
พอมันหลายๆครั้งเข้า เราเลยจ้องกลับซะเลยค่ะ รู้สึกฮึกเหิม ประมาณว่าเอาสิ ฉันจะจ้องคืน แต่จริงๆ คือพอเห็นว่าเค้ามองมาแล้วเหมือนเราสตั๊นไปมากกว่า --' บอกได้เลยว่าเป็นคนแรกในชีวิตที่เรากล้าสบตาได้นาน เพราะปกติเราจะไม่ค่อยกล้าสบตาใครเท่าไหร่ถึงตอนพูดด้วยก็จะดูอย่างอื่นแทนแต่ก็ทำเหมือนกันลังมองคนที่พูดด้วยอยู่
บางทีเค้าตัวหันไปทางนึง อย่างเช่นว่ากำลังนั่งอยู่ในกลุ่มคุยกับพวกเพื่อนเค้า แต่เค้าเหลือบมองมาที่เรา เดินผ่านก็เหลือบมอง
มีที่ฮาตัวเองที่สุดคือครั้งนึงตอนที่เรากำลังเดินอยู่ในกลุ่มคน เค้าก็เดินมาจะผ่านทางเรา หันไปเจอเค้าเดินมามองเราไปด้วย ไอ้เรารึก็มองตามไม่ดูทางค่ะ จ้องกันไปหลายวิจนเราโดนกระเป๋าถือของป้าคนนึงกระแทกพุงน้อยๆจนจุกค่ะ แบบก้มลงกุมท้องต่อหน้าต่อตาเค้าเลย แต่ก็ได้โอกาสรีบขอโทษป้าคนนั้นแล้วเดินหนีไปทางอื่น

แต่ก็เคยมีตอนที่พอเราหันไปเห็นเค้ามองมา เค้าก็หันหนี (แต่น้อยครั้งมากๆ)