สวัสดีค่ะ ตามชื่อกระทู้เรยค่ะ เราอายุ 23  ทำงานกินเงินเดือนมา 2 ปีแล้ว คิดว่าหลายๆคนคงจะเป็น มนุษย์เงินเดือนปีแรก ถวายตัวให้การเที่ยว กิน ดื่ม เต็มที่ จนปีที่ 2 เริ่มกลับมามองดูตัวเองและคนรอบข้าง เรียนออกแบบค่ะ ความฝันยอดฮิตคืออยาก รีนูเวท บ้านตัวเอง ยังดูเป็นความฝันที่ไกลนัก เรยเริ่มต้นจากห้องนอนตัวเองก่อนค่ะ บ้านเราอายุไม่ต่ำกว่า 40 ปี เป็นตึกพานิช โทรมมากๆ เป็นครอบครัวใหญ่ สมัยก่อนคิดว่าคงอาศัยกันมากกว่า 8 ชีวิตในบ้านหลังนี้จนปัจจุบัน มีอยู่ 5 คนค่ะ ปฎิบัตการนี้กำลังจะพังตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม ด้วยมนุษย์แม่ แม่กับอาเราเป็นมนุษย์ที่เก็บทุกอย่าง ถ้วย ถัง กะละมัง หม้อ ของเก่า ของพัง ของไม่ใช่แล้ว ของไร้ประโยชน์ ของปลดประจำการ เก็บทุกอย่าง เสื้อผ้าของญาติที่ตายไปแล้วไม่ต่ำกว่า 10 ปี ก็ยังเก็บ ยึดติดกับทุกอย่าง บ้านเป็นบ้านปูน 3 ชั้น ชั้น 2 เป็นพื้นไม้ โดยชั้น 2 มีตู้เสื้อผ้าวางเรียงกันอยู่ 8 ตู้ ซึ่งใช้จริงจังแบบเปิดบ่อย มีแค่ 2 ตู้ และตู้จานชามเก่าเก็บ อีก 2 ตู้ และอีกมากมาย เราเป็นห่วงเรื่องโครงสร้างของบัาน เพราะเก่ามากกกก ส่วนโปรเจค ห้องนอนในฝัน คือเราจะย้ายของๆพี่เราออกมาไว้ข้างนอก แต่พอจะเคลียของข้างนอก แม่กลับเบรคทุกอย่าง บอก "อันนี้แม่ใช้ อันนั้นยังใช้อยู่ อันนี้เสียตังซื้อมาจะทิ้งได้ไง " จบกัน แตะไม่ได้ซักอย่าง ซึ่งความเป็นจริงรู้ๆกันอยู่ แม่ไม่เคยแม้แต่จะเดินเฉี่ยวเข้ามา แต่นางบอกนางใช้อยู่ กลุ้ม!!! บางครั้งถึงกับต้องแอบเอาไปทิ้ง ไม่งั้นแม่จะรื้อเก็บขึ้นมาใช้ใหม่ ไม่รู้จะทำยังไงเรยค่ะ ใครพอมีประสบการณ์แบบนี้ ขอร้องงงงง ~~~ ช่วยเราด้วยยยยย ~~~ หรือเอาเบอร์แม่ไปแล้วบอกแทนเราหน่อย 5555 ไม่อยากทะเลาะด้วยเรยจริงจริ๊งงงง