จขกท. จะหงุดหงิดมากๆ เวลาอ่านเจอคำว่า "นะค่ะ" ทุกทีเลยค่ะ
คือในหัวมันจะสะกดตามเป็นคำว่า "นะ-ขะ" ตลอด ไม่สามารถอ่านให้มันเป็น "นะ-คะ" ได้เลย
หรือบางทีก็ "นะจ้ะ" ก็จะสะกดว่า "นะ-จะ" ตลอด ไม่สามารถอ่านเป็น "นะจ๊ะ" ได้เหมือนกันค่ะ
พออ่านเจอทีไรนี่จะรู้สึกคันไม้คันมือคันปากแปลกๆ อยากจะไปช่วยสอนการผันวรรณยุกต์ให้คนพิมพ์เลย - -"

ปกติจขกท. ก็มีพิมพ์วิบัติบ้างตามประสาวัยรุ่นค่ะ ไม่ได้ว่าต้องเป๊ะขนาดเอาพจนานุกรมมาเปิดพิมพ์ คืออย่างคำวิบัติหรือคำที่พิมพ์ไม่ถูกหลักภาษาบางคำ เช่น "ว๊าย" "แอร๊ยยย" หรือแม้แต่ "น๊ะคร๊า" "นะค๊ะ" ยังรับได้เลยค่ะ เพราะอย่างน้อยเรายังรู้สึกว่าเค้าพิมพ์มาตรงกับคำที่อ่านออกเสียง วิบัติแล้วมันได้เสียงได้อารมณ์อะไรก็ว่าไป คือตราบใดที่เราอ่านแล้วรู้สึกว่ามันเป็นภาษาปากได้ก็รับได้น่ะค่ะ

อย่างเวลาเล่าเรื่องตื่นเต้นอยู่ เช่น "แกๆ ฉันไปเจอดารามา ดีใจมาก" เป็น "แกร๊~!! ชั้นไปเจอดารามาแหละ แอร๊ยยยยย~ ดีจัยมั่กกกก ^3^" เราก็รู้สึกว่าอ่านแล้วมันเหมือนภาษาปากดีนะคะ แบบถ้าตัวจริงมาเล่าให้ฟังต่อหน้าก็คงจะกรี๊ดๆ ดิ้นๆ แบบนี้แหละ

แต่คำว่า "นะค่ะ" นี่ชีวิตประจำวันจขกท. ก็คงไม่พูดนะคะ ลองนึกดูว่าถ้าเรากลับบ้านแล้วพูดกับแม่แบบนี้

"เหนื่อยจังเลยค่ะแม่ ขอไปนอนก่อนนะค่ะ"

อ่านใหม่นะคะ มันจะอ่านได้ว่า "ขอตัวไปนอนก่อนนะ-ขะ"

จขกท. ว่ามันแปลกๆ นะคะ =w="

เอาจริงนะคะ ชนาดภาษาสก๊อย จขกท. อ่านแล้วยังหงุดหงิดน้อยกว่าเจอคำว่า "นะค่ะ" เลยค่ะ - -*

คนอื่นมีหงุดหงิดบ้างมั้ยคะ หรือจขกท. คิดเยอะไปคนเดียว (._. )"