เป็นแม่คนเหมือนกันคะ แต่เจอกับแม่คนที่น่ารำคาญที่สุดคะ
ลูก จขกท อายุ 4 ขวบ พาออกไปทานข้าวข้างนอก
ดันไปเจอแม่พาลูกอายุเท่ากัน กับลูกจขกท น่าจะมากกว่า  เข้ามาทานข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งแถวบ้าน
พอจขกท นั่งโต๊ะ ที่สอง แม่ของเด็ก นั่งโต๊ะแรก
ก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่ลูกสาวของจขกท นั่งเงียบ ไม่ซนแค่บ่นหิวน้ำเท่านั้น สั่งข้าวรอข้าวอยู่ เวลานั้น เด็กคนนั้น เล่นซน วิ่งทั่วร้านจับหนังสือพิมมาเหวี่ยงเล่น เสียงดังมาก ขอบอกว่าดังมากจน ดิฉันมองไปที่ลูกของเขา เขาก็ไม่สนใจดูลูกอะไรเลย นั่งกดมือถือ
จนคนที่มาสั่งข้าวมองกันไปที่เด็กคนนี้ ด้วยสายตาแบบรำคาญ
แต่คนเป็นแม่ไม่ห้ามไม่อะไร ดูเหมือนอยู่ที่บ้านจะแหกปากยังไงก็ได้ แต่ออกมาข้างนอกก็ทำเหมือนที่อยู่ที่บ้าน
เฮ้อ ลูกจขกท มองตาแป๋ว ไม่เคยเจอแบบนี้
ลูกซน ในสายตาเรา เรามองน่ารัก ลูกซน ในสายตาคนอื่น เขามองว่าน่ารำคาญ
เอาใจลูกถึงลูกจะทำเสียงดังยังไง ไม่ห้าม โอ้ เวลาทีเล่นจนเจ็บตัว
เห็นแล้วน่ารำคาญ อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะมองว่าลูกเราน่ารักนะคะ
แค่อยากระบายคะ เป็นแม่คนเหมือนกัน เวลาพาลูกออกไปไหนก็ตามต้องคุมลูกให้อยู่ สั่งสอนลูกถึงเรื่องมารยาททางสังคม อย่าไปรบกวนคนอื่น แค่นี้คะ ที่อยากบอกคะ
อย่าว่าจขกทเลยคะ เพราะคิดแบบนี้ก็บอกตามที่คิดคะ เจอมาเยอะเด็กซนแบบที่ใครๆเรียกกันว่า เด็กนรกคะ