ผมเขียนเรื่องนี้ใน blog มาหลายครั้งหลายตอน ตอบเรื่องนี้ในกระทู้มาก็หลายครั้งแต่ก็ดูเหมือนว่ามันจะยังไปไม่ถึงอีกหลายๆ คนที่อยากจะแต่งไทยในยุคนี้ที่กระแสแต่งไทยกำลังเป็นที่นิยมขึ้นมา
ผมก็ดีใจนะครับที่คนหันมาสนใจแต่งไทยกัน เพราะผมก็อยากให้เราแต่งแบบไทยๆ ในชีวิตประจำวันได้ เหมือนกับที่เราเห็นญี่ปุ่นใส่...ยกตัวอย่างญี่ปุ่นเพราะเป็นประเทศที่เจริญมากแต่เขาก็ไม่ทิ้งวัฒนธรรมดั้งเดิมของเขา.....ซึ่งผมมองว่ามันต่างกับไทยมาก ไทยเราอยากจะเจริญเลยบอกว่าต้องทิ้งความเป็นไทยแล้วเป็นฝรั่งจะได้เป็นสากลทัดเทียมกับประเทศอื่นๆ ได้
ก็ดีครับที่ตอนนี้หลายคนหันมาให้ความสำคัญกับการรักษาวัฒนธรรมของไทยเอาไว้....แต่จากที่ผมเห็นคนแต่งกันแล้วผมก็รู้สึกได้เลยว่า นี่มันไม่ใช่แล้ว เลยคิดว่ามาตั้งกระทู้บอกเลยดีกว่า.....คือผมก็เชื่อว่าที่จริงหลายๆ คนก็รู้อยู่แล้วแหละ แต่ก็อยากมาบอกกับหลายๆ คนที่ไม่รู้หรือไม่เข้าใจและกำลังสนใจแต่งแบบไทยๆ กันในตอนนี้ว่า......
- ชุดไทยพระราชนิยม พระราชทาน ราชปะแตน มันเป็นชุด formal นะครับ เทียบได้กับสูทหรือชุดราตรี ซึ่งเป็นชุดสำหรับไปงานหรือร่วมพิธี การที่เราเอามาใส่เดินถนน ก็เหมือนเอาชุดไปงานกลางคืนมาเดินถนน....มันไม่เหมาะ....ใส่แบบนั้นไปมันก็เหมือนแต่งตัวไม่ถูกกาลเทศะ
- ชุดญี่ปุ่นที่หลายคนมองแล้วชอบ จนเป็นแรงบันดาลใจให้แต่งไทยๆ บ้าง อย่างยูคาตะ จินเบ พวกนั้นเป็นชุดแบบ casual ที่ใส่ไปงานไม่ได้นะครับ และในทางกลับกันชุด formal สำหรับใช้ไปงาน หรือร่วมพิธีอย่าง ฟุริโซเดะ อุจิคาเกะ ก็ไม่มีใครเอามาใส่เดินถนนเดินห้างเหมือนกัน
- แต่งอย่างไทยมันไม่ใช่ว่าจะต้องโจงกระเบน สไบ หรือราชปะแตน มันมีรูปแบบอื่นๆ ด้วยแต่คนไม่สนใจ ส่วนหนึ่งเพราะไม่มีใครบอกให้รู้ ไม่มีใครมาสอน ไม่มีการประชาสัมพันธ์ คนก็ได้แต่เห็นในละครทีวี ซึ่งผมบอกให้เลยครับว่านั่นน่ะมัน เว่อร์!!
- แต่งแบบไทยน่ะดีครับ แต่ช่วยใส่ให้มันเหมาะสมหน่อย.....อย่างที่แต่งๆ กันอยู่นี่หลายครั้งเห็นแล้วรู้สึกว่า บ้า.....มันเหมือนการแต่งเอามันส์ เหมือนเป็นชุดแฟนซีมากกว่าที่จะใช้จริง แบบนี้ไม่ยั่งยืนหรอกครับ อีกไม่นานกระแสนี้ก็จะหมดไป
- เสื้อผ้าแบบไทยที่แต่งแล้วเอาไปเดินห้าง ดูหนัง กินข้าว เดินถนนได้ ใส่แล้วไม่เป็น "เจ้ากอกล้วย" หรือ "ลิเกหลงโรง" มันก็มีอยู่นะครับ แต่คนไม่มองกัน เพราะอะไรผมก็ไม่แน่ใจ อาจเป็นเพราะต้องการความเด่นให้คนมองหรืออย่างไรผมก็ไม่ทราบแน่ชัด
- แต่งแบบไทยต้องแต่งอย่างเข้าใจ ไม่ใช่สักแต่ว่าใส่ตามรูปในโปสเตอร์หรือปฏิทิน.....ชุดที่คนบางกอก(คนกรุง)ใส่กัน (ซึ่งยุคหลังกลายเป็นเพียงชุดอยู่บ้านเพราะมีการรับการแต่งกายอย่างฝรั่งเข้ามา แต่สมัยก่อนก็ใส่แบบนี้ออกนอกบ้านกัน) เช่น เสื้อไทยกับกางเกงไทย หรือเสื้อไทยกับซิ่น(หรือผ้าถุงเวลาอยู่บ้าน) โดยที่ซิ่นจะเป็นสีพื้นหรือมีลายก็ได้ (เสื้อไทย กางเกงไทย เป็นยังไงไปหาดูเอาผมเคยอธิบายไว้หลายครั้งแล้วครับ)
- ไม่ว่าจะเป็นชุดพื้นเมืองของภาคไหน เหนือ อีสาน กลาง ใต้ ตะวันออก ตะวันตก ผมมองว่ามันก็เป็นชุดไทยแบบ casual ทั้งหมดครับ แต่ถ้าจะพูดถึงชุดไทยที่เป็นชุดประจำชาติก็หมายถึงชุดไทยพระราชนิยม ชุดเสื้อพระราชทาน ซึ่งเป็นชุดไทยแบบ formal
- บางครั้งการแต่งแบบไทย ถ้าเข้าใจ แม้จะใช้เสื้อผ้าแบบฝรั่งก็ดูแล้วได้กลิ่นแบบไทยๆ ได้ ซึ่งก็ทำได้ทั้งการผสมเสื้อผ้าอย่างไทยเข้ากับเสื้อผ้าสากล หรือใส่เสื้อผ้าแบบสากลให้ดูแล้วได้กลิ่นแบบไทยๆ ก็ได้
- เสื้อผ้าอย่างไทยก็มีรูปแบบหลักๆ เหมือนเป็นข้อกำหนดของมันอยู่ ส่วนที่นอกเหนือจากนั้นก็ดีไซน์กันได้เต็มที่ เพราะงั้นเสื้อมันก็ไม่ได้มีอยู่แบบเดียว
- มองเสื้อผ้าแบบไทย ต้องมองที่รูปแบบหรือ form ไม่ใช่แบบเสื้อ ไม่ใช่ผ้า.....ถ้าเอาผ้าเดนิมมาตัดเป็นกางเกงไทยหรือเสื้อไทย มันก็เป็นกางเกงไทยหรือเสื้อไทยที่ทำด้วยผ้าเดนิม กลับกันถ้าเอาผ้าไทยไปตัดเป็นกิโมโนมันก็เป็นกิโมโน ไปตัดเป็นชุดสากลมันก็เป็นชุดสากล
- ถ้าเข้าใจเสื้อผ้าแบบไทยแล้วมันไม่ได้ยากเลยที่จะใส่ให้ดูไทยได้ แม้จะใช้เสื้อผ้าสากลก็ตาม ถ้าเข้าใจไปถึงตรงนั้นได้แล้วก็เท่ากับว่าได้ก้าวไปอีกขั้นแล้ว เป็นการใส่อย่างคนที่แต่งอย่างไทยเป็น ไม่ใช่เป็นการใส่เอามันส์แบบคนเริ่มหัดใส่ จนเป็น เจ้ากอกลัวย อย่างที่เห็นๆ กันอยู่นี้.....ซึ่งการจะทำความเข้าใจกับเสื้อผ้าอย่างไทยและการแต่งอย่างไทยนี้ก็ไม่ได้ยากเลย มันมีรายละเอียดน้อยกว่าการแต่งอย่างฝรั่งด้วยซ้ำครับ
- แต่ถ้าใครที่ใส่เสื้อผ้าแบบไทยได้เลยก็ยิ่งดีครับ เพียงแต่ก็อย่างที่บอกไปว่ามันไม่ได้มีแค่ โจงกระเบน สไบ ราชปะแตน ซึ่งตรงนี้คนที่จะใส่ก็น่าจะทำความเข้าใจก่อน
- ถ้าอยากให้มีการแต่งกายอย่างไทยในชีวิตประจำวันกันจริงๆ ก็ต้องทำความเข้าใจแล้วหยิบเอาเสื้อผ้าที่ใช้ได้จริงมาใส่กันครับ
สุดท้ายก็อยากให้คนที่สนใจการแต่งอย่างไทยทำความเข้าใจเกี่ยวกับเสื้อผ้าและการแต่งอย่างไทยให้มากขึ้น อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องออกมาให้ข้อมูลและมีการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการแต่งอย่างไทยในแบบ casual ด้วย คนจะได้เข้าใจมากขึ้นกว่าทุกวันนี้ครับ ซึ่งนั่นจะเป็นอะไรที่คนไทยเคยใส่กันจริงๆ มันจะเอามาใส่ในชีวิตประจำวันได้ง่ายกว่าอย่างที่คนเห็นกันอยู่ในทุกวันนี้แล้วก็น่าจะนำไปสู่การแต่งอย่างไทยในชีวิตประจำวันได้ในที่สุด แต่ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปมันก็จะเป็นได้แค่กระแสแล้วก็จะค่อยๆ ซาไปหรืออาจเหลืออยู่แค่ในกลุ่มเล็กๆ เพราะมันเว่อร์เกินไปนั่นเองครับ
ผมไม่ได้ต่อต้านการแต่งอย่างไทย สนับสนุนด้วยซ้ำครับ แต่ผมพยายามบอกว่ามันต้องแต่งให้ถูกกาลเทศะด้วย ไม่ใช่สักแต่ว่าจะใส่ จนเหมือนหยิบเอาชุดราตรีสำหรับใส่ไปงานตอนกลางคืนมาใส่ไปดูหนังในวันเสาร์อาทิตย์ หวังว่าผู้อ่านจะเข้าใจ
ขอบคุณที่อ่านจนจบ
และขออภัยถ้ามันไม่ถูกใจใครครับ
(กลับมาเติมอีกนิด ป้องกันการเข้าใจผิดครับ)
เสื้อผ้าแบบไทยที่ใส่ได้ในชีวิตประจำวัน
ผมก็ดีใจนะครับที่คนหันมาสนใจแต่งไทยกัน เพราะผมก็อยากให้เราแต่งแบบไทยๆ ในชีวิตประจำวันได้ เหมือนกับที่เราเห็นญี่ปุ่นใส่...ยกตัวอย่างญี่ปุ่นเพราะเป็นประเทศที่เจริญมากแต่เขาก็ไม่ทิ้งวัฒนธรรมดั้งเดิมของเขา.....ซึ่งผมมองว่ามันต่างกับไทยมาก ไทยเราอยากจะเจริญเลยบอกว่าต้องทิ้งความเป็นไทยแล้วเป็นฝรั่งจะได้เป็นสากลทัดเทียมกับประเทศอื่นๆ ได้
ก็ดีครับที่ตอนนี้หลายคนหันมาให้ความสำคัญกับการรักษาวัฒนธรรมของไทยเอาไว้....แต่จากที่ผมเห็นคนแต่งกันแล้วผมก็รู้สึกได้เลยว่า นี่มันไม่ใช่แล้ว เลยคิดว่ามาตั้งกระทู้บอกเลยดีกว่า.....คือผมก็เชื่อว่าที่จริงหลายๆ คนก็รู้อยู่แล้วแหละ แต่ก็อยากมาบอกกับหลายๆ คนที่ไม่รู้หรือไม่เข้าใจและกำลังสนใจแต่งแบบไทยๆ กันในตอนนี้ว่า......
- ชุดไทยพระราชนิยม พระราชทาน ราชปะแตน มันเป็นชุด formal นะครับ เทียบได้กับสูทหรือชุดราตรี ซึ่งเป็นชุดสำหรับไปงานหรือร่วมพิธี การที่เราเอามาใส่เดินถนน ก็เหมือนเอาชุดไปงานกลางคืนมาเดินถนน....มันไม่เหมาะ....ใส่แบบนั้นไปมันก็เหมือนแต่งตัวไม่ถูกกาลเทศะ
- ชุดญี่ปุ่นที่หลายคนมองแล้วชอบ จนเป็นแรงบันดาลใจให้แต่งไทยๆ บ้าง อย่างยูคาตะ จินเบ พวกนั้นเป็นชุดแบบ casual ที่ใส่ไปงานไม่ได้นะครับ และในทางกลับกันชุด formal สำหรับใช้ไปงาน หรือร่วมพิธีอย่าง ฟุริโซเดะ อุจิคาเกะ ก็ไม่มีใครเอามาใส่เดินถนนเดินห้างเหมือนกัน
- แต่งอย่างไทยมันไม่ใช่ว่าจะต้องโจงกระเบน สไบ หรือราชปะแตน มันมีรูปแบบอื่นๆ ด้วยแต่คนไม่สนใจ ส่วนหนึ่งเพราะไม่มีใครบอกให้รู้ ไม่มีใครมาสอน ไม่มีการประชาสัมพันธ์ คนก็ได้แต่เห็นในละครทีวี ซึ่งผมบอกให้เลยครับว่านั่นน่ะมัน เว่อร์!!
- แต่งแบบไทยน่ะดีครับ แต่ช่วยใส่ให้มันเหมาะสมหน่อย.....อย่างที่แต่งๆ กันอยู่นี่หลายครั้งเห็นแล้วรู้สึกว่า บ้า.....มันเหมือนการแต่งเอามันส์ เหมือนเป็นชุดแฟนซีมากกว่าที่จะใช้จริง แบบนี้ไม่ยั่งยืนหรอกครับ อีกไม่นานกระแสนี้ก็จะหมดไป
- เสื้อผ้าแบบไทยที่แต่งแล้วเอาไปเดินห้าง ดูหนัง กินข้าว เดินถนนได้ ใส่แล้วไม่เป็น "เจ้ากอกล้วย" หรือ "ลิเกหลงโรง" มันก็มีอยู่นะครับ แต่คนไม่มองกัน เพราะอะไรผมก็ไม่แน่ใจ อาจเป็นเพราะต้องการความเด่นให้คนมองหรืออย่างไรผมก็ไม่ทราบแน่ชัด
- แต่งแบบไทยต้องแต่งอย่างเข้าใจ ไม่ใช่สักแต่ว่าใส่ตามรูปในโปสเตอร์หรือปฏิทิน.....ชุดที่คนบางกอก(คนกรุง)ใส่กัน (ซึ่งยุคหลังกลายเป็นเพียงชุดอยู่บ้านเพราะมีการรับการแต่งกายอย่างฝรั่งเข้ามา แต่สมัยก่อนก็ใส่แบบนี้ออกนอกบ้านกัน) เช่น เสื้อไทยกับกางเกงไทย หรือเสื้อไทยกับซิ่น(หรือผ้าถุงเวลาอยู่บ้าน) โดยที่ซิ่นจะเป็นสีพื้นหรือมีลายก็ได้ (เสื้อไทย กางเกงไทย เป็นยังไงไปหาดูเอาผมเคยอธิบายไว้หลายครั้งแล้วครับ)
- ไม่ว่าจะเป็นชุดพื้นเมืองของภาคไหน เหนือ อีสาน กลาง ใต้ ตะวันออก ตะวันตก ผมมองว่ามันก็เป็นชุดไทยแบบ casual ทั้งหมดครับ แต่ถ้าจะพูดถึงชุดไทยที่เป็นชุดประจำชาติก็หมายถึงชุดไทยพระราชนิยม ชุดเสื้อพระราชทาน ซึ่งเป็นชุดไทยแบบ formal
- บางครั้งการแต่งแบบไทย ถ้าเข้าใจ แม้จะใช้เสื้อผ้าแบบฝรั่งก็ดูแล้วได้กลิ่นแบบไทยๆ ได้ ซึ่งก็ทำได้ทั้งการผสมเสื้อผ้าอย่างไทยเข้ากับเสื้อผ้าสากล หรือใส่เสื้อผ้าแบบสากลให้ดูแล้วได้กลิ่นแบบไทยๆ ก็ได้
- เสื้อผ้าอย่างไทยก็มีรูปแบบหลักๆ เหมือนเป็นข้อกำหนดของมันอยู่ ส่วนที่นอกเหนือจากนั้นก็ดีไซน์กันได้เต็มที่ เพราะงั้นเสื้อมันก็ไม่ได้มีอยู่แบบเดียว
- มองเสื้อผ้าแบบไทย ต้องมองที่รูปแบบหรือ form ไม่ใช่แบบเสื้อ ไม่ใช่ผ้า.....ถ้าเอาผ้าเดนิมมาตัดเป็นกางเกงไทยหรือเสื้อไทย มันก็เป็นกางเกงไทยหรือเสื้อไทยที่ทำด้วยผ้าเดนิม กลับกันถ้าเอาผ้าไทยไปตัดเป็นกิโมโนมันก็เป็นกิโมโน ไปตัดเป็นชุดสากลมันก็เป็นชุดสากล
- ถ้าเข้าใจเสื้อผ้าแบบไทยแล้วมันไม่ได้ยากเลยที่จะใส่ให้ดูไทยได้ แม้จะใช้เสื้อผ้าสากลก็ตาม ถ้าเข้าใจไปถึงตรงนั้นได้แล้วก็เท่ากับว่าได้ก้าวไปอีกขั้นแล้ว เป็นการใส่อย่างคนที่แต่งอย่างไทยเป็น ไม่ใช่เป็นการใส่เอามันส์แบบคนเริ่มหัดใส่ จนเป็น เจ้ากอกลัวย อย่างที่เห็นๆ กันอยู่นี้.....ซึ่งการจะทำความเข้าใจกับเสื้อผ้าอย่างไทยและการแต่งอย่างไทยนี้ก็ไม่ได้ยากเลย มันมีรายละเอียดน้อยกว่าการแต่งอย่างฝรั่งด้วยซ้ำครับ
- แต่ถ้าใครที่ใส่เสื้อผ้าแบบไทยได้เลยก็ยิ่งดีครับ เพียงแต่ก็อย่างที่บอกไปว่ามันไม่ได้มีแค่ โจงกระเบน สไบ ราชปะแตน ซึ่งตรงนี้คนที่จะใส่ก็น่าจะทำความเข้าใจก่อน
- ถ้าอยากให้มีการแต่งกายอย่างไทยในชีวิตประจำวันกันจริงๆ ก็ต้องทำความเข้าใจแล้วหยิบเอาเสื้อผ้าที่ใช้ได้จริงมาใส่กันครับ
สุดท้ายก็อยากให้คนที่สนใจการแต่งอย่างไทยทำความเข้าใจเกี่ยวกับเสื้อผ้าและการแต่งอย่างไทยให้มากขึ้น อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องออกมาให้ข้อมูลและมีการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการแต่งอย่างไทยในแบบ casual ด้วย คนจะได้เข้าใจมากขึ้นกว่าทุกวันนี้ครับ ซึ่งนั่นจะเป็นอะไรที่คนไทยเคยใส่กันจริงๆ มันจะเอามาใส่ในชีวิตประจำวันได้ง่ายกว่าอย่างที่คนเห็นกันอยู่ในทุกวันนี้แล้วก็น่าจะนำไปสู่การแต่งอย่างไทยในชีวิตประจำวันได้ในที่สุด แต่ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปมันก็จะเป็นได้แค่กระแสแล้วก็จะค่อยๆ ซาไปหรืออาจเหลืออยู่แค่ในกลุ่มเล็กๆ เพราะมันเว่อร์เกินไปนั่นเองครับ
ผมไม่ได้ต่อต้านการแต่งอย่างไทย สนับสนุนด้วยซ้ำครับ แต่ผมพยายามบอกว่ามันต้องแต่งให้ถูกกาลเทศะด้วย ไม่ใช่สักแต่ว่าจะใส่ จนเหมือนหยิบเอาชุดราตรีสำหรับใส่ไปงานตอนกลางคืนมาใส่ไปดูหนังในวันเสาร์อาทิตย์ หวังว่าผู้อ่านจะเข้าใจ
ขอบคุณที่อ่านจนจบ
และขออภัยถ้ามันไม่ถูกใจใครครับ
(กลับมาเติมอีกนิด ป้องกันการเข้าใจผิดครับ)